Εδώ και τρεις ημέρες η ένωση της Γαλλικής Αριστεράς ενόψει των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου είναι γεγονός. Την πρωτόγνωρη προοπτική που ανοίγει για τους λαούς σε Γαλλία και Ευρώπη αποκωδικοποιεί, μιλώντας στην ΑΥΓΗ της Κυριακής, ο Βινσέν Μπουλέ (Vincent Boulet), υπεύθυνος Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του ΚΚΓ.
Η συσπείρωση των αριστερών δυνάμεων θα δημιουργήσει την απαραίτητη δυναμική στις βουλευτικές εκλογές, ώστε να υπάρξει αντίβαρο στον προεδρικό πόλο και ανάχωμα στην Ακροδεξιά;
Η Αριστερά πρέπει να απαντήσει σε μια τεράστια προσδοκία. Αυτή η συμφωνία ενόψει της βουλευτικής θητείας θέλει να επιβάλει συγκατοίκηση στον Μακρόν και αποτυπώνει μια πλειοψηφική φιλοδοξία στη Βουλή και στον λαό. Είναι κάτι το πρωτόγνωρο. Είναι η μόνη δυνατότητα να ηττηθεί η Ακροδεξιά και να βρεθεί ο Μακρόν σε μειοψηφική θέση. Το σύνολο της Αριστεράς ενισχύθηκε στις προεδρικές εκλογές, με 34% στον πρώτο γύρο. Όλοι μαζί μπορούμε να πάμε μακρύτερα, πείθοντας πολλούς που απείχαν, και να είμαστε πρώτοι στις βουλευτικές. Είναι επιτακτικό η Αριστερά, στηριζόμενη στη λαϊκή βούληση και το κοινωνικό κίνημα, να εμποδίσει τον Μακρόν να υλοποιήσει την εξαιρετικά βίαιη, κοινωνικά καταστροφική πολιτική του, που θα ανοίξει τις πόρτες στην Ακροδεξιά στις επόμενες εκλογές. Η ένωση που χτίζουμε προσφέρει ιστορική ευκαιρία να αποτραπεί η κοινωνική και πολιτική κρίση και ο φασιστικός κίνδυνος.
Πώς κατάφεραν οι διαφορετικές δυνάμεις να ξεπεράσουν τις διαφορές τους, όπως η απείθεια σε ευρωπαϊκές συνθήκες, τα πυρηνικά, και σε ποιο βαθμό αυτές μπορεί να σταθούν εμπόδια σε μια κυβέρνηση Μελανσόν;
Συμφωνήσαμε σε ουσιαστικά μέτρα, που εκφράζουν τις λαϊκές ελπίδες για ρήξη με το νεοφιλελευθερισμό των τελευταίων δεκαετιών, όπως αύξηση των μισθών, σύνταξη στα 60, μπλοκάρισμα των τιμών σε είδη πρώτης ανάγκης, προσλήψεις στις δημόσιες υπηρεσίες, στα σχολεία, τα νοσοκομεία. Το ΚΚΓ εμπλούτισε την προγραμματική συμφωνία με όσα υποστήριξε στην προεκλογική του εκστρατεία ο Φαμπιέν Ρουσέλ, δηλαδή έναν τραπεζικό, δημόσιο πόλο για να υπηρετήσει το κεφάλαιο μεγάλες κοινωνικές κατακτήσεις, καθώς και την επανεθνικοποίηση των εταιρειών ηλεκτρικού ρεύματος. Ναι, έχουμε διαφορές, στην ενέργεια, τη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης. Αλλά δεν εμποδίζουν την κοινή διακυβέρνηση. Η κυβέρνηση συνασπισμού της Αριστεράς στην Ισπανία δείχνει ότι είναι εφικτή. Κάθε δύναμη θα διαθέτει την κοινοβουλευτική της ομάδα, την αυτονομία και την ελευθερία έκφρασής της, στο πλαίσιο του συνασπισμού της Αριστεράς και των οικολόγων.
Συγκεκριμένα σε ποιες προσδοκίες απαντά η συμφωνία;
Ο λαός της Αριστεράς απαιτεί ενότητα. Είναι επιτακτικό να πάρουν το μήνυμα όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Οι έρευνες της κοινής γνώμης δείχνουν ότι η συμφωνία υποστηρίζεται από το 85% των ψηφοφόρων της Αριστεράς. Από την 1η Ιουλίου μπορεί να έχουμε κυβέρνηση της Αριστεράς, που θα λάβει επείγοντα κοινωνικά μέτρα, βελτιώνοντας άμεσα και συγκεκριμένα την καθημερινότητα, όπως η αύξηση του κατώτερου μισθού στα 1.400 ευρώ καθαρά για όλους τους μισθωτούς. Φανταστείτε πόσο μεγάλη ανατροπή θα είναι όταν, μόλις πριν από λίγο καιρό, ήμασταν αναγκασμένοι να ψηφίσουμε Μακρόν για να εμποδίσουμε την άνοδο στην Προεδρία του γαλλικού φασισμού! Όμως η συμφωνία δεν κάνει τα πάντα. Ξέρουμε ότι υπάρχει ο κίνδυνος υψηλής αποχής στις βουλευτικές. Χρειαζόμαστε κινητοποίηση, με πειστική και αποτελεσματική προεκλογική εκστρατεία, για να μετατρέψουμε αυτή την πρωτόγνωρη δυνατότητα σε κοινωνικό και πολιτικό ιστορικό momentum για τον γαλλικό λαό.
Ήδη έχουν ξεκινήσει επικρίσεις τύπου “η Ακροαριστερά έγινε η γαλλική Αριστερά”...
Η μπουρζουαζία και οι πολιτικοί της εκφραστές έχουν τρομοκρατηθεί. Και μόνο αυτό δείχνει ότι είμαστε σε καλό δρόμο! Ιστορικά, κάθε φορά που ενώνεται η Αριστερά, είτε το 1936 με το Λαϊκό Μέτωπο είτε τη δεκαετία του 1970 με το Κοινό Πρόγραμμα, η αντίδραση ήταν ίδια. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τι περιμένει τον συνασπισμό κατά την εκστρατεία και, ακόμη περισσότερο, στην περίπτωση νίκης. Οι επιθέσεις της μπουρζουαζίας θα είναι βίαιες. Ο συνασπισμός και η πιθανή αριστερή κυβέρνηση χρειάζονται τη στήριξη και την καθοδήγηση ενός ισχυρού κοινωνικού κινήματος, μέσα από τον κόσμο της εργασίας, μέσα από τη χώρα. Οι επίκαιρες σήμερα συγκρίσεις με το Λαϊκό Μέτωπο, το 1936, το μαρτυρούν: η κυβέρνηση της Αριστεράς στηρίχτηκε από ένα κοινωνικό και λαϊκό κίνημα, που έκλεισε το στόμα της μπουρζουαζίας. Όταν το κίνημα οπισθοχώρησε, τότε αυτή μπόρεσε να πάρει τη ρεβάνς.
Τι μέλλον έχει το Σοσιαλιστικό Κόμμα που έχει κατακερματιστεί με αφορμή τη συμφωνία;
Το ΚΚΓ εκφράζει την ικανοποίησή του για τη συμμετοχή του Σ.Κ. στη συμφωνία. Η ενότητα αποκτά πλήρως το νόημά της με τη συμμετοχή όλης της Αριστεράς, σε αριστερές βάσεις, συμπεριλαμβανομένου του Σ.Κ. Το συμβόλαιο για κοινοβουλευτική θητεία περιλαμβάνει κατάργηση αντικοινωνικών μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση Ολάντ, κυρίως σχετικά με τον Κώδικα Εργασίας. Ο Ολάντ περιφρόνησε τις προσδοκίες που τον έφεραν στην εξουσία το 2012, διχάζοντας την Αριστερά και οδηγώντας στην καταστροφή του 2017. Η ένωση ανοίγει την προοπτική ανοικοδόμησης όλης της Αριστεράς, όλων των εκφράσεών της, μετά από σειρά ηττών για το εργατικό κίνημα. Τοποθετεί το κέντρο βάρους της στην καρδιά της Αριστεράς, στην καρδιά των κοινωνικών, δημοκρατικών, οικολογικών, λαϊκών διεκδικήσεων. Όλη η Αριστερά βγαίνει κερδισμένη. Και αυτό ισχύει και για το Σ.Κ., που έχει τη θέση του στον συνασπισμό με τα δίκτυά του, τους αιρετούς του και την παρουσία της σοσιαλδημοκρατίας στην ιστορία της Αριστεράς στη Γαλλία.
Ποια η σημασία, το μήνυμα της συμφωνίας της γαλλικής Αριστεράς για τις δυνάμεις της Αριστεράς στην Ευρώπη;
Η συμφωνία συνασπισμού, που το ΚΚΓ υποστηρίζει από την Εθνική Διάσκεψή του τον Απρίλιο του 2021, καλώντας ήδη από τότε για σύμφωνο κοινής δέσμευσης όλης της Αριστεράς για την οικοδόμηση πλειοψηφίας στις βουλευτικές εκλογές, αλλάζει τα δεδομένα. Συμφωνούμε σε ένα μετασχηματιστικό περιεχόμενο, που έρχεται σε ρήξη με τον νεοφιλελευθερισμό, σε μια πλειοψηφική προοπτική, θέτοντας το θέμα της εξουσίας. Όλα είναι πιθανά. Αν κερδίσει ο συνασπισμός, αυτό θα αλλάξει ριζικά το ευρωπαϊκό τοπίο και θα ενισχυθεί συνολικά η Αριστερά στην Ευρώπη, η οποία αντιμετωπίζει την πρόκληση της πολύπλευρης κρίσης του καπιταλισμού, την κλιματική κρίση και τον πόλεμο. Τα εθνικά πλαίσια διαφέρουν. Αλλά ας φανταστούμε μια αριστερή κυβέρνηση στην Ισπανία, στην οποία θα προσθέταμε αριστερές κυβερνήσεις στη Γαλλία, στην Ελλάδα με τον ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, ίσως στην Ιρλανδία και άλλες χώρες. Πόσο μεγάλη αλλαγή θα ήταν για τους λαούς της Ευρώπης, για την επικράτηση των κοινών τους συμφερόντων απέναντι στις ευρωπαϊκές μπουρζουαζίες και την απειλή του πολέμου. Οι κυβερνήσεις της Αριστεράς στην Ευρώπη βρέθηκαν συχνά μόνες απέναντι στις κυρίαρχες τάξεις. Κάτι που δεν θα ισχύει πλέον, ανοίγοντας ιστορικές προοπτικές. Βέβαια, μένουν πολλά να γίνουν. Έχουμε μπροστά μας σοβαρές συγκρούσεις. Αλλά η πιθανότητα σήμερα υπάρχει. Κι εμείς έχουμε το καθήκον να την κάνουμε πράξη.
