Ουσιαστικά είναι ένας “σιωπηλός” πόλεμος. Ισραήλ και Ιράν μάχονται στα “χαρακώματα”. Δολιοφθορές, προβοκάτσιες, στοχευμένες δολοφονίες, πρακτορικές επιχειρήσεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα γεγονότα αποσιωπώνται. H πάγια τακτική του εβραϊκού κράτους είναι να μην επιβεβαιώνει ούτε να διαψεύδει συγκαλυμμένες επιχειρήσεις του που στοχεύουν την Ισλαμική Δημοκρατία και αξιωματούχους της.
Τελευταίο θύμα του ιρανο-ισραηλινού “άγνωστου” πολέμου φαίνεται να είναι ακόμη ένα σημαίνον στέλεχος των Φρουρών της Επανάστασης που βρίσκονταν σε διατεταγμένη αποστολή στη Συρία. Πρόκειται για τον Σαγιέντ Αχμέντ Κουρεσί, “εξέχον στέλεχος των Φρουρών κι έναν εκ των πλέον σημαντικών ηγετών της πολιτοφυλακής Λίουα Φατεμιγιούν” σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Από το 2013 που έφτασε στη Συρία, ο Κουρεσί συμμετείχε σε πολλές επιχειρήσεις στο πλευρό του Κασέμ Σολεϊμανί, του διοικητή των ειδικών δυνάμεων Αλ Κουντς των “Φρουρών”, ο οποίος δολοφονήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020 από επίθεση αμερικανικού drone κοντά στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης.
Η αιτία του θανάτου του Κουρεσί παραμένει αδιευκρίνιστη. Η επικρατέστερη εκδοχή, που δεν επιβεβαιώνεται ωστόσο από καμία πλευρά, είναι ότι πέθανε από τραύματα που είχε υποστεί σε πρόσφατη ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στην επαρχία Χομς. Δεν είναι ο μοναδικός Ιρανός στρατιωτικός αξιωματούχος που χάνει τη ζωή του στην περιοχή αυτή. Στις αρχές του μήνα είχε σκοτωθεί ένας άλλος διοικητής των Φρουρών, κατά εικασίες από έκρηξη νάρκης που Ισλαμικού Κράτους.
Διαισθανόμενο την ισραηλινή στρατιωτική πίεση, το Ιράν παραμένει σε εγρήγορση όσον αφορά την πιθανότητα κάποιες από τις ισραηλινές συγκαλυμμένες επιχειρήσεις να μεταφερθούν στο έδαφός του.
Την περασμένη εβδομάδα ανακοίνωσε ότι οι αρχές ασφαλείας εξάρθρωσαν “δίκτυο πρακτόρων” του Ισραήλ και εντόπισαν γιάφκα με οπλισμό που κατά τους επίσημους ισχυρισμούς επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί, ή χρησιμοποιήθηκε, στις ταραχές που ακολούθησαν τις μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας για τη σοβαρή λειψυδρία στη χώρα. Στον οπλισμό αυτόν περιλαμβάνονταν αυτόματα τυφέκια, πιστόλια, χειροβομβίδες και πυρομαχικά.
Σημειώνεται ότι το Ιράν βρίσκεται αντιμέτωπο με σοβαρές ελλείψεις νερού αυτό το καλοκαίρι, τις οποίες ορισμένοι αποδίδουν στην κυβερνητική κακοδιαχείριση κι άλλοι στην κλιματική αλλαγή. Η κατάσταση έχει οδηγήσει σε μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που εκδηλώθηκαν αρχικά στη νοτιοδυτική επαρχία Κουζεστάν και επεκτάθηκαν σε μεγάλα τμήματα της χώρας στα δυτικά, έως την επαρχία Λορεστάν.
Για περισσότερο από μια εβδομάδα οι διαδηλώσεις ήταν καθημερινές σε μερικές από τις πιο θερμές περιοχές της χώρας με αίτημα την αντιμετώπιση της λειψυδρίας, η οποία έχει σοβαρές επιπτώσεις στα νοικοκυριά, τη γεωργία και το ζωικό κεφάλαιο, ενώ έχει οδηγήσει σε συχνές διακοπές ρεύματος. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πηγές, διαδηλώσεις έγιναν σε τριάντα πόλεις τις τελευταίες δέκα ημέρες.
Πηγές των αντιφρονούντων υποστηρίζουν ότι, παρά τον ειρηνικό χαρακτήρα των διαμαρτυριών, οι ιρανικές δυνάμεις ασφαλείας επενέβησαν και άνοιξαν πυρ κατά των διαδηλωτών με αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον δέκα ανθρώπων, ενώ προχώρησαν σε αθρόες συλλήψεις.
Ωστόσο η κυβέρνηση αρνείται τους ισχυρισμούς αυτούς επιρρίπτοντας την ευθύνη για τους καταγεγραμμένους θανάτους σε «ύποπτους πυροβολισμούς που ρίχτηκαν από άγνωστους οι οποίοι διείσδυσαν στο πλήθος των ειρηνικών διαδηλωτών».
Η Τεχεράνη κατηγορεί συχνά τους εχθρούς της, όπως το Ισραήλ, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Σαουδική Αραβία, ότι προσπαθούν να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα προκαλώντας διαμαρτυρίες και βίαια επεισόδια. Αξιωματούχος του υπουργείου Πληροφοριών, τον οποίο επικαλέστηκαν τα κρατικά μέσα ενημέρωσης, έκανε λόγο για “μυστικούς πράκτορες της Μοσάντ που σκόπευαν να χρησιμοποιήσουν τον οπλισμό σε ταραχές και δολοφονίες στις πόλεις”. Δεν έδωσε πάντως άλλες λεπτομέρειες, ενώ φυσικά από το Ισραήλ δεν υπήρξε κάποιο σχόλιο ή αναφορά.
Ισραήλ - Παλαιστίνη: Δωρίζοντας ζωή στον “εχθρό”
Η είδηση “Νεαρός Παλαιστίνιος νεκρός από ισραηλινά πυρά” ίσως να μην είναι πια “είδηση”.
Σ' ένα θέατρο μόνιμης αντιπαράθεσης και ανακυκλούμενης βίας, μ' έναν απελπισμένο λαό να ζητά για πάνω από εβδομήντα χρόνια να του αναγνωριστεί το δικαίωμα στη δική του πατρίδα, η βία αποτελεί σταθερή παράμετρο. Είναι η αντίδραση και ο καταλύτης, η αφορμή και η αιτία.
Όμως η είδηση “Ισραηλινή χαρίζει ζωή σε Παλαιστίνιο νεφροπαθή” αποτελεί οπωσδήποτε είδηση. Η Ιντίτ Χαρέλ Σεγκάλ, μια βρεφονηπιοκόμος από το βόρειο Ισραήλ, έγινε 50 χρόνων πέρυσι. Με την ευκαιρία αυτή αποφάσισε να κάνει ένα δώρο, όχι όμως στον εαυτό της. Σε κάποιον που της ήταν εντελώς άγνωστος, και μάλιστα, όπως προέκυψε αργότερα, ήταν κάποιος από το στρατόπεδο του “εχθρού”.
Αποφάσισε να δωρίσει τον ένα νεφρό της μέσω μια μιας οργάνωσης εθελοντών, της “Ματνάν Τσαΐμ”, που διαδίδει την ιδέα της δωρεάς οργάνων και φέρνει σε επαφή δότες με λήπτες. Άρχισε έτσι την εννεάμηνη διαδικασία για την προετοιμασία της δωρεάς παρά τις έντονες αντιδράσεις της οικογένειάς της, που επέμενε ότι βάζει τη ζωή της σε κίνδυνο δίχως λόγο.
Λήπτης του οργάνου ήταν τελικά ένας μικρός Παλαιστίνιος απ’ τη Γάζα που υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση τον περασμένο μήνα στο Ισραήλ. Ο πατέρας του ήταν ασύμβατος δότης και οι ιθύνοντες του ισραηλινού νοσοκομείου, όπου είχε αναζητήσει βοήθεια η οικογένεια, του είπαν ότι, αν δώριζε το δικό του νεφρό σε έναν Ισραηλινό λήπτη, το παιδί του θα έμπαινε πρώτο στη λίστα αναμονής.
Την ημέρα που ο μικρός Παλαιστίνιος δεχόταν το νεφρό της Ιντίτ ο πατέρας του δώριζε το δικό του σε μια 25χρονη Ισραηλινή μητέρα δύο παιδιών.
Η Ιντίτ εκφράζει την ελπίδα η επιλογή της αυτή να γίνει ένα παράδειγμα γενναιοδωρίας στη γη της ατέρμονης σύγκρουσης. Μια απόφαση που εμπνεύστηκε από τα λόγια του παππού της, επιζήσαντος του Ολοκαυτώματος, που της δίδασκε ότι η ζωή πρέπει να έχει νόημα, αλλά και από την εβραϊκή παράδοση, που θεωρεί ότι το ύψιστο καθήκον ενός ανθρώπου είναι να σώσει μια ζωή.
Κάθισε κι έγραψε ένα γράμμα στα εβραϊκά που απευθυνόταν στο παιδί. Η οικογένειά του ζήτησε να παραμείνει ανώνυμη ανησυχώντας για το ενδεχόμενο να θεωρηθεί ότι συνεργάζεται με τους Ισραηλινούς. Ένας φίλος της Ιντίτ μετέφρασε την επιστολή στα αραβικά και την έδωσε στην οικογένεια.
“Δεν με γνωρίζεις, αλλά σύντομα θα βρεθούμε πολύ κοντά ο ένας στον άλλο, διότι το νεφρό μου θα βρίσκεται πια στο δικό σου σώμα. Εύχομαι με όλη μου την καρδιά αυτή η εγχείρηση να πετύχει για να ζήσεις υγιής για πολλά χρόνια, να ζήσεις μια ζωή γεμάτη νόημα. Μετά τον πόλεμο πέταξα από πάνω μου τον θυμό και την απογοήτευση και βλέπω πια μόνο ένα πράγμα, ειρήνη και αγάπη. Κι αν υπάρξουν κι άλλοι σαν εμάς, τότε δεν θα υπάρχει πια τίποτα για να μας κάνει να πολεμάμε μεταξύ μας”.
