Περίεργα χούγια έχει αυτή η μύγα που τσίμπησε τις προάλλες τον Πάπα Βενέδικτο. Ο Ποντίφικας έδωσε την ευλογία του ώστε να γίνει ένα σημαντικό πρώτο βήμα από το Βατικανό για την αγιοποίηση του Ρομπέρ Σουμάν, του Γάλλου πολιτικού και «πατέρα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με παπική βούλα αναγνωρίστηκαν οι «ηρωικές αρετές» του «σεπτού» Σουμάν. Θεωρητικά, εφόσον επικυρωθούν δύο «θαύματά» του από τους επί Γης εκπροσώπους της θεϊκής σοφίας, ο Σουμάν, από «σεπτός», θα προαχθεί πρώτα σε «όσιο» και κατόπιν σε «άγιο».
Ο εν δυνάμει άγιος ήταν από τους πρωτεργάτες της δημιουργίας της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα το 1951, πάνω στην οποία θεμελιώθηκαν η ΕΟΚ και η ειρήνη των τελευταίων επτά δεκαετιών στην Ευρώπη. Προηγουμένως, ως υπουργός στην πολεμική κυβέρνηση του Πολ Ρεϊνό το 1940, ο Σουμάν είχε βάλει το λιθαράκι του για να πατήσει το καθεστώς του Βισί στηρίζοντας την παραχώρηση όλων των εξουσιών στον στρατάρχη Πετέν όταν η Γαλλία κατέρρεε από την επίθεση του Γ΄ Ράιχ. Όμως στη συνέχεια είχε αποσύρει τη στήριξή του από τον συνεργάτη τής ναζιστικής Γερμανίας και είχε συλληφθεί από την Γκεστάπο, γεγονότα που συνέβαλαν στο να πάρει άφεση αμαρτιών από τον στρατάρχη Ντε Γκολ και να επανέλθει δριμύτατος στην πολιτική ζωή της μεταπολεμικής Γαλλίας και Ευρώπης.
Το Βατικανό, που έχει τη δική του αμαρτωλή ιστορία στην ενασχόληση με τα εγκόσμια, δείχνει μεγάλη κατανόηση για τυχόν λάθη μεγάλων ανδρών, όπως ο Σουμάν, που δήλωνε βαθιά θρησκευόμενος καθολικός. Πόσο μάλλον όταν «πίσω από τις δράσεις του δημόσιου άνδρα ήταν η εσωτερικότητα του άνδρα που ζούσε τα μυστήρια, που θα πήγαινε σε ένα αβαείο και θα σκεφτόταν τον ιερό λόγο πριν βρει το σχήμα των πολιτικών του λόγων» όπως εξήγησε ο εκπρόσωπος του Πάπα.
Δεν ξέρω πόσο αυτός ο «ιερός λόγος» έπαιξε κάποιο ρόλο στην Ευρώπη των ανισοτήτων, της γερμανικής οικονομικής ηγεμονίας κ.λπ. Αυτά μπορεί να είναι πράγματα του Θεού ή πράγματα του διαβόλου. Ίσως η κίνηση του Φραγκίσκου να είναι ένα μήνυμα για την ανάγκη συνοχής της Ευρώπης και επιστροφής στις ιδρυτικές αξίες της. Ο Πάπας συνηθίζει τέτοιου είδους παρεμβάσεις.
Πάντως, μια μύγα με περίεργα χούγια τσίμπησε και τους Αμερικανούς καθολικούς επισκόπους που αίφνης (;) κήρυξαν πόλεμο στον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν. Η σύνοδός τους ενέκρινε με μεγάλη πλειοψηφία (168 υπέρ και 55 κατά) ένα κείμενο για «τη σημασία της Θείας Ευχαριστίας στη ζωή της Εκκλησίας», το οποίο, εφόσον επικυρωθεί, θα στερήσει τη Θεία Κοινωνία από όσους καθολικούς πολιτικούς στηρίζουν τις αμβλώσεις.
Ο Μπάιντεν, που είναι μόλις ο δεύτερος καθολικός Πρόεδρος των ΗΠΑ μετά από τον Τζον Κένεντι, πηγαίνει τακτικά στην εκκλησία -τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα-, όμως στηρίζει το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση. Θέλει να ανατρέψει την πολιτική του Τραμπ και της «Δεξιάς του Κυρίου» που ενίσχυσε (οικονομικά και πολιτικά) τις alt right οργανώσεις για την «προστασία του αγέννητου παιδιού».
Ο Πάπας Φραγκίσκος ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να εγκρίνει τυχόν απόφαση των Αμερικανών «αδελφών» να μην κοινωνήσουν τον Πρόεδρο. Όμως οι κατά τόπους επίσκοποι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν στα... χωράφια τους. Το 2019 καθολικός ιερέας στη Νότια Καρολίνα είχε αρνηθεί να κοινωνήσει τον Μπάιντεν αν και εκείνος είχε ήδη λάβει την όστια από τον ίδιο τον Πάπα. Τώρα πολλοί -ακόμα και μέσα στην Καθολική Εκκλησία- καταγγέλλουν για υποκρισία τους καθολικούς επισκόπους που δεν είχαν βγει να πουν μια κουβέντα για τον μισογύνη και ρατσιστή Τραμπ (αν και δεν ανήκει στο ποίμνιό τους, δηλώνει πρεσβυτεριανός). Και τους προτρέπουν να ασχοληθούν περισσότερο με τα σκάνδαλα παιδεραστίας, σεξουαλικών κακοποιήσεων (και συγκαλύψεων) με πρωταγωνιστές ιερείς και επισκόπους. Ο Λευκός Οίκος κρατά χαμηλούς τόνους για το «ιδιωτικό ζήτημα».
Τι σου είναι οι μύγες… Ανεβάζουν τον έναν στον παράδεισο και στέλνουν τον άλλο στην κόλαση.
