«Μπορεί να κλείσει ένας κύκλος εργατικής ζωής μέσω μιας νέας καλλιτεχνικής σύλληψης; Έχουν άραγε κάποια τελευταία χρησιμότητα τα σφυριά του τότε επισκευαστή και νυν Εικαστικού;».
Ο λόγος για τον Νίκο Σταθόπουλο και την εγκατάσταση του (installation) με τίτλο: «Στο Πέραμα δεν ακούγεται σφυριά», η οποία εγκαινιάζεται σήμερα το απόγευμα στις 7, στην Galerie Pont (Λασκάρεως 55), με την έκθεση να διαρκεί έως τις 11 Ιουνίου.
Η εγκατάσταση του εικαστικού και επί χρόνια επισκευαστή πλοίων, είναι βασισμένη στην performance που πραγματοποίησε στο Πέραμα στις 7 Απριλίου. «Για πολύ καιρό, η Ελληνική ναυτιλία σε όλους τους τομείς, ήταν άμεσα συνδεδεμένη με τις περιοχές του Περάματος, του Κερατσινίου και φυσικά του Πειραιά. Εκεί, από νεαρή ηλικία ο εικαστικός Νίκος Σταθόπουλος, συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση, ειδικεύτηκε στην επισκευή κυρίως ναυτικών μηχανών. Ωστόσο, εδώ και μια δεκαετία περίπου, το πρόσωπο του οικείου για αυτόν Περάματος δεν είναι πια ίδιο», σημειώνεται στο σχετικό δελτίο Τύπου. Ο Νίκος Σταθόπουλος, που εργαζόταν εκεί από το 1989, βίωσε αυτή την μετάβαση ως μια ριζική αλλαγή εποχής, τόσο σε επίπεδο ιστορίας του τόπου όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Πράγματι, ο αντίκτυπος αυτής της νέας πραγματικότητας ήταν τόσο ισχυρός για τον καλλιτέχνη, που του ενέπνευσε την ιδέα μιας συμβολικής και δημόσιας πράξης – μιας «περφόρμανς» που έλαβε μέρος και βιντεοσκοπήθηκε την Κυριακή 7 Απριλίου 2024.
Έχουν άραγε κάποια τελευταία χρησιμότητα τα σφυριά του τότε επισκευαστή και νυν Εικαστικού; Μπορεί να κλείσει ένας κύκλος εργατικής ζωής μέσω μιας νέας καλλιτεχνικής σύλληψης; Ο Νίκος Σταθόπουλος και η Galerie Pont σας προσκαλούν για να δοθούν απαντήσεις σ΄ αυτά τα βιωματικά ερωτήματα στο πλαίσιο μιας installation στην Galerie Pont.
Βιογραφικό Νίκου Σταθόπουλου
Ο Νίκος Σταθόπουλος γεννήθηκε στη Ζυρίχη της Ελβετίας το 1974, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, του Δ’ εργαστήριο ζωγραφικής, με καθηγητές τους Π. Χαραλάμπους, Γ. Σκαλτσά και Μ. Μανουσάκη στη ζωγραφική, Μ. Μπαμπούση στη φωτογραφία και Ν. Τρανό στη γλυπτική. Σήμερα εργάζεται ως εικαστικός, φωτογράφος, κατασκευαστής – designer και ως μηχανικός στην επισκευαστική μονάδα μηχανών πλοίων – επιχείρηση που δημιούργησε το 1994 στον Πειραιά.
Κύρια καλλιτεχνική του έκφραση είναι η δημιουργία διαδραστικών γλυπτών σε ανθρώπινη κλίμακα, με τα οποία έχει συμμετάσχει σε διάφορες εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Ενδεικτικά συμμετείχε στις εκθέσεις: Libres (Ελβετία, 2019), Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο “Water Democrace” (Αθήνα, 2019), Ρομάντσο, «Νικόλας Άσημος. Πάμε μαζί μια βόλτα» (Αθήνα, 2019), TAF, “Α field guide to getting lost” (Αθήνα, 2018), L’Institut Supérieur des Beaux Arts de Besançon “Excentricités V Le Banquet-Anniversaire” (Γαλλία, 2014), Μουσείο λινθοκεραμοποιίας Ν. & Σ. Τσαλαπάτα, «Εργοστάσιο Τσαλαπάτα: Παράγοντας Τέχνη», (Βόλος, 2014), Μπιενάλε Αθήνας 2013: ΑΓΟΡΑ (Workshop Αξία), Action Field Kodra (“Fresh”, 2013 & “ImagiNations”, 2012, Θεσσαλονίκη), Νοσοκομείο Σωτηρία, «ΣΧΕΔΙΟ ΣΩΤΗΡΙΑ – Μνήμη και ασθένεια στον εικαστικό λόγο» (Αθήνα, 2010), Art Athina 2013, “The Grey Cube Platform”.
Επίσης, έχει παρουσιάσει περφόρμανς σε διάφορα φεστιβάλ και στον δημόσιο χώρο.
Έχει αναλάβει την οργάνωση και επιμέλεια εκθέσεων σε μουσεία, φεστιβάλ και ιδρύματα: Μπιενάλε Αθήνας 2016 (Τετράδια κρίσης – volume 2), Beton 7, “Be/Be/Be” (Αθήνα, 2015),
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, «Ατρείδες: Τετράδια Κρίσης», (Αθήνα, 2015, εικαστική επιμέλεια – σκηνοθεσία – σκηνογραφία- περφόρμανς), Athens Photo Festival 2015 “Photo as performance”, Λαογραφικό Μουσείο Ινίου, “Arkadeia” (Ηράκλειο Κρήτης, 2013).
Έχει βραβευτεί για το έργο του «Δίολκος» στον διαγωνισμό του ΟΣΕ “Rail code” (2017), καθώς και για την πρότασή του στο πλαίσιο του προγράμματος του Υπουργείου Περιβάλλοντος «Εικαστική Παρέμβαση με Ζωγραφική στο Κέντρο της Αθήνας» (2010).
Τέλος, αναλαμβάνει να δημιουργήσει τις ειδικές κατασκευές και να υλοποιήσει το στήσιμο καλλιτεχνικών εκθέσεων: Ωδείο Αθηνών, Anatomy of Political Melancholy (Schwarz Foundation, Αθήνα, 2019).
