Από αυτή τη στήλη προσπαθούμε σχεδόν δέκα χρόνια τώρα να αναδείξουμε τον ρόλο, την αξία και τις υπηρεσίες των βιβλιοθηκών τόσο σε ατομικό/προσωπικό επίπεδο όσο και σε κοινωνικό/συλλογικό. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο έχουμε παρουσιάσει πολλά παραδείγματα, κυρίως λαϊκών βιβλιοθηκών, από όλον τον κόσμο. Παραδείγματα που υπογραμμίζουν την καθοριστική σημασία που έχουν οι βιβλιοθήκες για την οικονομική, πολιτιστική, κοινωνική ανάπτυξη.
Σε λίγες εβδομάδες πλησιάζουν οι εκλογές για τους δύο βαθμούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Σχεδόν από κανέναν υποψήφιο δεν ακούσαμε έναν λόγο για τη λειτουργία ενός τόσο κομβικού θεσμού στις πόλεις και στις περιφέρειες που επιθυμούν να διοικήσουν. Οι βιβλιοθήκες, όπως εν γένει ο πολιτισμός, η διά βίου μόρφωση, η ιστορική μνήμη, λείπουν από τους σχεδιασμούς των υποψηφίων. Σε αυτή τη χώρα οι θεσμοί αυτοί είναι ανύπαρκτοι στα μάτια των πολιτικών. Και αν εξαφανίζονται από τον δημόσιο λόγο σε τοπικό επίπεδο, πώς να περιμένουμε να φτάσουν στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο, στη Βουλή, στα υπουργεία, στην κυβέρνηση;
Σε πολλούς δήμους της χώρας η έννοια είναι άγνωστη. Πολύ απλά, δεν λειτουργούν δημοτικές βιβλιοθήκες, και οι κάτοικοι είναι αφημένοι στην τύχη τους ή στην οικονομική δυνατότητα του καθενός να βρουν τον δρόμο τους στη γνώση, στην πληροφορία, στην ψυχαγωγία. Σε άλλους δήμους υπάρχουν βιβλιοθήκες, προσχηματικά τελείως, χωρίς να είναι στελεχωμένες από εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, χωρίς προϋπολογισμούς, χωρίς στρατηγική, όπου εναλλάξ «βολεύονται» διάφοροι ημέτεροι χωρίς να έχουν την παραμικρή ιδέα περί βιβλιοθήκης, και η πολιτική αγορών βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στις δωρεές. Είναι λίγα τα παραδείγματα των δήμων όπου λειτουργούν αξιόλογες, καλά στελεχωμένες και χρηματοδοτούμενες βιβλιοθήκες.
Το παράδειγμα του πρώτου δήμου της χώρας, του Δήμου Αθηναίων, είναι χαρακτηριστικό. Η Κεντρική Βιβλιοθήκη σε ένα κτήριο παντελώς ακατάλληλο για βιβλιοθήκη εδώ και δεκαετίες, ελάχιστα παραρτήματα, ανίκανα να καλύψουν της ανάγκες μιας τόσο εκτεταμένης οικιστικής περιοχής, ελάχιστοι προϋπολογισμοί, έλλειψη προσωπικού. Την ίδια ώρα ο Δήμαρχος σπαταλάει εκατομμύρια ευρώ για να παίξει παιχνίδι προσομοίωσης στους κεντρικούς δρόμους της πόλης και γυρεύει χορηγούς για τα «πάρκα τσέπης», όπως ονομάζει τα παρτέρια πια. Προσανατολισμένος στο να κάνει την Αθήνα πιο φιλική και πιο λειτουργική στους τουρίστες και στους επισκέπτες, ξεχνάει το βασικό: τους κατοίκους της. Γιατί η βιβλιοθήκη εξυπηρετεί στο μεγαλύτερο μέρος της λειτουργίας της τους κατοίκους του δήμου. Παιδιά, νέοι, ηλικιωμένοι θα μπορούσαν να έχουν διεξόδους και δημόσιους χώρους μελέτης και δημιουργίας. Αλλά φευ! Αυτά απουσιάζουν από το μεταμοντέρνο όραμα της παρούσας δημοτικής Αρχής, όπως απουσιάζουν και από πολλούς δημάρχους και υποψηφίους σε όλη την επικράτεια.
