Το 2001 είχε συνθέσει τη «Μυθωδία». Το μουσικό θέμα της αποστολής της NASA «Mars Odyssey» στον Άρη. Όμως η πρώτη δική μου συνάντηση μαζί του είχε γίνει χρόνια πριν, και όχι στο... Διάστημα! Σε χριστουγεννιάτικο χορό Ελλήνων φοιτητών, ο εφοπλιστής μπαμπάς έσκασε 600 χιλιάρικα -όσα πήραν οι Who στο Woodstock την ίδια χρονιά- για να φέρει τους Aphrodite’s Child στη μεγάλη αίθουσα ενός deluxe ξενοδοχείου.
Μυθώδες ποσό απ’ όποια πλευρά κι αν το δεις. Ξεκίνησαν με το «The End Of The World» κι εγώ είχα μπροστά μου τον Ντέμη Ρούσο με το μπάσο του, την απίστευτη φωνή και τη σατινέ στολή -με τα σιρίτια-, τον επιβλητικό Βαγγέλη Παπαθανασίου, που είχε πάρει το βαρύ Hammond όργανό του, είχε συνδέσει πρωτόγονες ηλεκτρονικές παραμορφώσεις και έπαιζε πράγματα εκπληκτικά δίπλα στα τύμπανα του Λουκά Σιδερά.
Η τύχη τούς είχε χαμογελάσει όταν, την προηγούμενη χρονιά, με προορισμό το Λονδίνο, «κόλλησαν» στο εξεγερμένο Παρίσι του Μάη του 1968. Σε κλίμα ανασφάλειας, οι Aphrodite’s Child ηχογράφησαν εκεί το «Rain and Tears» γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία. Η μουσική ήταν βασισμένη σε μια μελωδία του Johann Pachelbel και ο τίτλος, έμμεση αναφορά στο κλίμα των ημερών: «rain» για την παρισινή βροχή και «tears» για τα δακρυγόνα - που έπεφταν βροχή.
Και την Πέμπτη έσκασε το κακό μαντάτο…
Τιμημένος με το Όσκαρ Μουσικής για την ταινία «Οι δρόμοι της φωτιάς» το 1982, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου του 1943 στην Αγριά του Βόλου και από την ηλικία των 4 ετών ξεκίνησε να συνθέτει. Την πρώτη δημόσια παράσταση την έδωσε στην ηλικία των 6 ετών, χωρίς να έχει καμία τυπική μουσική εκπαίδευση. Σπούδασε όμως Κλασική Μουσική, Ζωγραφική και Σκηνοθεσία στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στην Αθήνα.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 σχημάτισε με μεγάλη επιτυχία τους Forminx. Το 1968, στο Παρίσι, με τον Ντέμη Ρούσο και τον Λουκά Σιδερά, σχημάτισαν τους Aphrodite’s Child. Το επιτυχημένο διπλό άλμπουμ τους, με τίτλο «666», του έδωσε την ώθηση για την αρχή μιας διεθνούς καριέρας.
Το 1975 άφησε τους Aphrodite’s Child για να εγκατασταθεί στο Λονδίνο. Εκεί ίδρυσε τα υπερσύγχρονα στούντιο ηχοληψίας «Nemo». Το 1975 κυκλοφόρησε τη συλλογή με τίτλο «Heaven and Hell», ενώ ακολούθησαν και άλλα πολλά επιτυχημένα άλμπουμ, όπως το «Spiral» του 1977, το οποίο βραβεύτηκε με το βραβείο Midem Instrumental, το «Beaubourg» του 1978 ή το «China» του 1979. Ήταν τότε που ο Β. Παπαθανασίου άρχισε να γίνεται γνωστός ως «Vangelis». Νέτα σκέτα.
Το 1978 συνεργάστηκε με την Ειρήνη Παππά για το άλμπουμ «Ωδές», ενώ το 1986 δημιούργησαν ξανά τις «Ραψωδίες». Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου συνεργάστηκε παράλληλα με τον Jon Anderson -των Yes- στα άλμπουμ «Short Stories» (1978), «The Friends of Mr Cairo» (1981), «Private Collection» (1983), «Page of Life» (1991).
Εκτός από το «Chariots of Fire» για την ομώνυμη ταινία του 1981, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου έχει γράψει μουσική σε ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές παραγωγές. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν το «Vortex-Το πρόσωπο της μέδουσας» του Νίκου Κούνδουρου, «1492: Χριστόφορος Κολόμβος», για το οποίο απέσπασε το βραβείο Echo Awards και τον Χρυσό Λέοντα, «Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα» του Ρομάν Πολάνσκι, το «Alexander», του Όλιβερ Στόουν και το «El Greco» του Γιάννη Σμαραγδή.
Είναι άδικο! Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου πέθανε την Τρίτη 17 Μαΐου 2022 στο Παρίσι, σε ηλικία 79 ετών, έπειτα από νοσηλεία του με κορωνοϊό…
