Στον κόσμο υπάρχουν καταστάσεις στις οποίες η Δύση ανακατεύεται και καταστάσεις στις οποίες κοιτάζει αλλού.
Η Σαουδική Αραβία είναι μια περίπτωση που κοιτάζει αλλού.
Αντίθετα, σε άλλες περιπτώσεις θεωρεί ότι απειλείται.
Από τον Μαδούρο προσφάτως. Ή τώρα από τον Πούτιν.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, η Νέα Δημοκρατία λειτουργεί αντανακλαστικά. Κηρύσσει προσκλητήριο συστράτευσης με τους δυτικούς μας συμμάχους. Χωρίς επιφυλάξεις και χωρίς ενδοιασμούς.
Και, παράλληλα, κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι με τους εχθρούς. Ανεξαρτήτως τού τι πραγματικά λέει.
Είτε διότι τον συνδέουν «σκοτεινοί δίαυλοι επικοινωνίας και συναλλαγής με τον σφαγέα του Καράκας», όπως έγραφε και ο αείμνηστος Φιλελεύθερος.
Είτε διότι είναι νοσταλγός της Σοβιετικής Ένωσης και απεχθάνεται τις δυτικές αξίες, όπως στην περίπτωση της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
Στην περίπτωση της Βενεζουέλας, αυτή η καμπάνια έφτασε στα όρια της γραφικότητας. Με Πιπίνη σύμβουλο στο Μαξίμου και απ’ όλα.
Στην περίπτωση της ρωσικής εισβολής, κάθε κριτική της αντιπολίτευσης στην πρακτική της κυβέρνησης αντιμετωπίζεται με το «είστε με τον Πούτιν».
- Γιατί στείλατε όπλα στην Ουκρανία; - Είστε με τον Πούτιν.
- Ποιος βγαίνει περισσότερο κερδισμένος, εσείς που το παίζετε βασιλικότεροι του βασιλέως ή η Τουρκία που μεσολαβεί για αποκλιμάκωση; - Είστε με τον Πούτιν.
- Πώς βρέθηκαν οι φασίστες στον χαιρετισμό του Ζελένσκι στο ελληνικό Κοινοβούλιο; - Είστε με τον Πούτιν.
- Γιατί δεν φορολογείτε τα υπερκέρδη στην ενέργεια; - Είστε με τον Πούτιν.
- Και γιατί λέτε ότι για την ακρίβεια φταίει ο πόλεμος, αφού ακρίβεια είχαμε και πριν την ουκρανική κρίση; - Είστε με τον Πούτιν.
Αυτή είναι η συνθήκη. Και για να ενισχυθεί περισσότερο, πρέπει να γίνει σαφές ότι αυτός ο φιλοπουτινισμός εκδηλώνεται στο πλαίσιο του φαιοκόκκινου μετώπου.
Έτσι, στις καταγγελίες για το κουβάλημα των φασιστών του Αζόφ στην ελληνική Βουλή, η κυβέρνηση απάντησε ταυτίζοντας τα κόμματα της αντιπολίτευσης με τον Κασιδιάρη.
Και με το γνωστό παραλήρημα της πάνω πλατείας και της κάτω πλατείας.
Παρεμπιπτόντως, η συνύπαρξη αριστερών με κασιδιαρέους είναι φυσικά και βιολογικά αδύνατη, σε οποιαδήποτε πλατεία. Και στην πάνω και στην κάτω και στην πέρα και στη δώθε.
Απεναντίας, θα άξιζε να θυμίσουμε ότι, σύμφωνα με την έρευνα του vouliwatch.gr, την περίοδο 2015 - 2019, η Ν.Δ. με τη Χ.Α. είχαν στη Βουλή ποσοστό ταύτισης 35,8%.
Δηλαδή ψήφισαν από κοινού σε μία στις τρεις ψηφοφορίες.
Και δεν μιλάμε για κυρώσεις ευρωπαϊκών Οδηγιών. Μιλάμε για τις Πρέσπες, την ταυτότητα φύλου, τα προσφυγάκια στα σχολεία, την ιθαγένεια, τις σχέσεις κράτους - Εκκλησίας, τη διδασκαλία της Ιστορίας. Αφήστε τώρα.
(Για τους λάτρεις της στατιστικής, η ταύτιση ΣΥΡΙΖΑ - Χ.Α. ήταν 4,20%.)
Θυμόμαστε επίσης επί Σαμαρά, που παραλίγο να καταρρεύσει η συγκυβέρνηση με Βενιζέλο και Κουβέλη επειδή η Ν.Δ. δεν ήθελε να ψηφίσει αντιρατσιστικό νόμο.
Για να μην το πάρουν στραβά οι ψηφοφόροι της που είχαν μετακινηθεί στη Χ.Α.
Και δεν ξεχνάμε και ποιοι είναι ο Άδωνις, ο Βορίδης και ο Πλεύρης. Ούτε και αυτοί, βεβαίως.
Και χαλαρώστε λίγο και με τον Καμμένο. Γιατί ο Καμμένος ήταν αυτός που ήταν, αλλά τουλάχιστον δεν ξεφτιλίστηκε στο προσφυγικό.
Όσο η Ν.Δ. ξέπλενε τους φασίστες στη Λέσβο και τη Χίο και όπου υπήρχε περίπτωση να φιλοξενηθούν πρόσφυγες.
Και ο Άδωνις στήριζε τις καταλήψεις της Χ.Α. στα σχολεία.
Είπαμε, ξεχνάει εύκολα ο κόσμος, όχι να τον αντιμετωπίζετε και ως ηλίθιο.
