Προφανώς ο Ισπανός νουαρίστας Βίκτορ Σόμπρα, όπως ομολογεί και ο ίδιος, υποφέρει από αϋπνίες, ενώ διαβάζει και γράφει πολύ ώστε οι ενοχές και τα μυστικά να τροφοδοτούν τη λογοτεχνική του κλίση. Καθόλου απίθανο, καθώς εργάζεται στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών γυρίζοντας τον κόσμο. Δημιουργός τριών πολιτικών θρίλερ, έχει ταξιδέψει πολλάκις στην Κίνα και, ένεκα μεγάλης εμπειρίας, γράφει τη «Χίμαιρα του ανθρώπου - τανκ» (εκδόσεις Carnivora, σε εξαιρετική μετάφραση της Ασπασίας Καμπύλη και πρόλογο Νίκου Πρατσίνη).
Η υπόθεση εστιάζεται στη διάσημη φωτογραφία που τραβήχτηκε στην εντελώς άδεια πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου την 5η Ιουνίου του 1989, όταν ο άνδρας με το λευκό πουκάμισο -με δυο τσάντες στα χέρια- στέκεται ακίνητος απέναντι στη φάλαγγα των τανκ. Το προπορευόμενο άρμα κάνει ζιγκ - ζαγκ προκειμένου να τον αποφύγει, όμως αυτός δεν κάνει πίσω· βρίσκεται πάντοτε απέναντι κάνοντας χειρονομίες. Από το απέναντι ξενοδοχείο τον φωτογραφίζουν και η εικόνα του κάνει τον γύρω τού κόσμου, με τον «άνθρωπο - τανκ», όπως πλέον αποκαλείται, να αποτελεί σύμβολο αντίστασης για εκατομμύρια Κινέζους και όχι μόνο. Μέχρι σήμερα η ταυτότητα του ηρωικού παρείσακτου δεν έχει γίνει γνωστή, αλλά ο Σόμπρα δίνει τη δική του αναλυτική εκδοχή.
Βασικός ήρωας ο Ντάρι, πράκτορας της κρατικής υπηρεσίας πληροφοριών, της Κάνζε, διατάσσεται να φέρει εις πέρας το δύσκολο έργο εντοπισμού τού ανθρώπου - τανκ ή αλλιώς «Βατράχου», όπως έχει γίνει γνωστός. Τώρα, ο Ντάρι, διαφωνών του καθεστώτος, οφείλει, αν θέλει να κρατήσει το κεφάλι του στους ώμους, όχι μόνο να ξετρυπώσει τον «Βάτραχο» που έχει δραπετεύσει, δεκαετίες τώρα, σε κάποια πετρελαιοπηγή του Αζερμπαϊτζάν, αλλά και να τον φέρει σε επαφή με τον κυβερνήτη του τανκ σε μια χολιγουντιανή υπερπαραγωγή που θα μεταδοθεί στο κεντρικό κανάλι της Κίνας την ώρα της υψηλότερης τηλεθέασης. Σκοπός, η συμβολική, πολυπόθητη, συμφιλίωση εξουσίας και λαού. Να κλείσει πλέον ένα χαίνον τραύμα.
Ο Γκι Ντεμπόρ χαμογελά από ψηλά: η κοινωνία του θεάματος βρίσκει την πιο ολοκληρωμένη εφαρμογή της με εργαλείο μια εικόνα που απευθύνεται σε ενάμιση δισεκατομμύριο ανθρώπους. Βεβαίως, η πλοκή περιλαμβάνει σκηνές βίας, τζιχαντιστές, προδοσίες, ανατροπές με πικρό χιούμορ και διάχυτη αίσθηση ματαιότητας. Ο Ντάρι, τραγικός αντιήρωας, ακολουθεί μέχρι τέλους το κομμουνιστικό ιδεώδες του σε μια χώρα που πήρε οριστικό διαζύγιο απ’ αυτό. Παραλλήλως, ο Σόμπρα βρίσκει την ευκαιρία να μιλήσει για το τι συνέβαινε κατά τη διάρκεια της εξέγερσης στην ιστορική πλατεία: η αυτοοργάνωση μιας μεγάλης κοινότητας ανθρώπων -ιατρεία, εστιατόρια, τροφοδοσία, συνελεύσεις κ.ά.-, χιλιάδες φοιτητές μαζί με εργάτες, διανοούμενους, υπάλληλους, νοσηλευτές, αριστερούς διαφόρων αποχρώσεων, ακόμη και μέλη και υψηλόβαθμα στελέχη του ΚΚΚ.
Όλοι απαιτούσαν μια νέα, ριζοσπαστική, πολιτιστική επανάσταση ενάντια στη διαφθορά και την ανισότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι αποχωρούντες εξεγερμένοι έφευγαν τραγουδώντας τη «Διεθνή» με υψωμένη τη γροθιά. Δεν απέρριπταν τον κομμουνισμό, ήθελαν να τον επαναφέρουν. Σε αντίθεση με ό,τι προπαγάνδιζε η Δύση σχετικά με τις επινοημένες επιδιώξεις τους περί αστικής δημοκρατίας κ.λπ.
INFO
Βίκτορ Σόμπρα
«Η χίμαιρα του ανθρώπου - τανκ»
Εκδόσεις Carnίvora
Σελ.: 288
Τιμή: 16 ευρώ
