Η Ε.Ε. χρειάζεται ανανέωση, αν όχι αναγέννηση» αναφέρει στην ΑΥΓΗ της Κυριακής ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Νικόλας Φαραντούρης, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους η Αριστερά καταψήφισε τη νέα προεδρία της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην Κομισιόν. Ο ίδιος μιλά για το μέλλον της Ευρώπης αλλά και τις εξελίξεις στη Γαλλία, χαρακτηρίζοντας τη δημιουργία του Νέου Λαϊκού Μετώπου απαίτηση του γαλλικού λαού. Στο ίδιο μήκος κύματος, αναφέρεται στη δημιουργία ενός αντίστοιχου σύγχρονου προοδευτικού μετώπου στην Ελλάδα που «πρέπει να απαντάει στα πραγματικά προβλήματα του λαού». Επιπλέον, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την άνοδο της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη, ενώ τάσσεται κατά «μιας μιλιταριστικής Ευρώπης προς τέρψη των μεγάλων βιομηχανιών όπλων»
Τι σηματοδοτεί για την πορεία της Ε.Ε. το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για την προεδρία της Κομισιόν;
Καταψήφισα την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για πρόεδρο της Κομισιόν όχι μόνο για λόγους πολιτικούς, αλλά και για λόγους διαφάνειας, λογοδοσίας και χρηστής διοίκησης. Συνεχίζει να ελέγχεται πολλαπλώς (και ποινικώς), όχι μόνο νομικά αλλά και πολιτικά, για πράξεις, αλλά και πολλές παραλείψεις της.
Ηταν μια επεισοδιακή επανεκλογή από πολλές απόψεις. Η Γερμανίδα πολιτικός εξασφάλισε μια νέα πενταετή θητεία στην προεδρία της Κομισιόν, καθώς επανεξελέγη με 401 ψήφους υπέρ, 284 κατά και 15 αποχές. Υπενθυμίζεται ότι η κυρία Φον ντερ Λάιεν χρειαζόταν 361 ψήφους για την απόλυτη πλειοψηφία. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2019 είχε εκλεγεί με μόλις 9 ψήφους διαφορά των ακροδεξιών του Όρμπαν και των Πολωνών, που αργότερα δήλωσαν ότι το μετάνιωσαν. Επίσης, μια μέρα πριν την ψηφοφορία το Δικαστήριο της Ε.Ε. έκρινε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εξασφάλισε επαρκή πρόσβαση του κοινού στις συμβάσεις για την αγορά εμβολίων κατά της Covid-19, παραβιάζοντας τους κανόνες διαφάνειας. Όλο το προηγούμενο διάστημα πριν την απόφαση κορυφώθηκαν υπόγειες και παρασκηνιακές συνεννοήσεις με διάφορες ευρωομάδες για διαμοιρασμό θέσεων και χαρτοφυλακίων. Έγινε, επίσης, προσπάθεια εκμετάλλευσης της ρευστότητας που επικρατεί στη διεθνή σκηνή, ιδιαίτερα μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Είναι σαφές ότι η πρώτη θητεία της επανεκλεγείσας προέδρου εμπέδωσε την αίσθηση μιας Ευρώπης αποστασιοποιημένης απ’ τα προβλήματα των λαών της, περικυκλωμένης από συμφέροντα και γραφειοκρατία, χωρίς όραμα των ταγών της. Η Ευρώπη και οι λαοί δεν ήταν στο επίκεντρο. Κυριάρχησαν η αδιαφάνεια και η έλλειψη λογοδοσίας, αλλά και σκάνδαλα, όπως το Qatargate κ.λπ. Ουδέν κοινωνικό μέρισμα για τους λαούς της Ευρώπης. Πενιχρές προσπάθειες άμβλυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων και ενίσχυσης της κοινωνικής και περιφερειακής συνοχής. Κρατώ, λοιπόν, μικρό καλάθι και για τη νέα της θητεία. Η Ε.Ε. χρειάζεται ανανέωση, αν όχι αναγέννηση, ώστε το όραμα για την Ευρώπη των λαών να γίνει πραγματικότητα.
Το γαλλικό «κλειδί»
Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες δύο εβδομάδες για τη νίκη του Νέου Λαϊκού Μετώπου στη Γαλλία. Πώς επηρεάζει αυτό την πορεία της ελληνικής Αριστεράς και Κεντροαριστεράς; Ποια είναι η άποψή σας;
Η συγκρότηση του Νέου Λαϊκού Μετώπου ήταν και είναι «μια απαίτηση του λαού» στη Γαλλία, που χτίστηκε μέσα στις γειτονιές, στα συνδικάτα, στη νεολαία, στα κινήματα, μέσα από τις μάχες που έδωσαν τα προηγούμενα χρόνια στα πανεπιστήμια, στα πεζοδρόμια και στους δρόμους, και τα οποία πίεσαν ως κοινωνική βάση για να προκύψει μέσα σε λίγα 24ωρα αυτό το εκλογικό Μέτωπο. Γέννησε ανακούφιση και ελπίδα απέναντι στην Ακροδεξιά.
Αυτή η συγκρότηση δεν μπορεί να είναι όχημα ευκαιρίας για παράγοντες, αλλά μια βαθιά εκπεφρασμένη ανάγκη για κοινωνικές αλλαγές. Για ρηξικέλευθες αλλαγές. Αυτό πρέπει να κάνουμε και στην Ελλάδα τηρουμένων των αναλογιών. Να το πω αλλιώς, «κάν’ το όπως η Γαλλία». Ασφαλώς, υπάρχουν αρκετές διαφορές, αλλά και ομοιότητες σε σχέση με τη συζήτηση που έχει ανοίξει στην Ελλάδα. Το πιο σημαντικό είναι ότι στη Γαλλία υπήρξε σύμπτωση βουλήσεων πολιτικών ταγών και πολιτών, που όχι μόνο στήριξαν τις επιλογές των ηγεσιών των κομμάτων, αλλά πήγαν και μαζικά να ψηφίσουν με βάση και ένα κυβερνητικό πρόγραμμα θέσεων.
Η ανάγκη για τη δημιουργία ενός αντίστοιχου σύγχρονου προοδευτικού μετώπου στην Ελλάδα πρέπει να απαντάει στα πραγματικά προβλήματα του λαού σε σχέση με την ακρίβεια, τη στέγαση, την εγκατάλειψη της υπαίθρου, την ανεργία, το σπάσιμο των καρτέλ που νέμονται τον πλούτο της χώρας. Να προηγηθεί αυτή η συζήτηση. Η ονοματολογία πριν από θέσεις και προτάσεις, εκτός από πρωθύστερη, είναι και αλυσιτελής.
«Αυγατίζουν οι ακροδεξιές ομάδες»
Πρόσφατα δημιουργήθηκε η νέα ευρωομάδα της Ακροδεξιάς στο Ευρωκοινοβούλιο. Εκτιμάται, μάλιστα, ότι ο μεγάλος νικητής των ευρωεκλογών ήταν η Ακροδεξιά. Ποιες πρωτοβουλίες πρέπει να ληφθούν από τις προοδευτικές δυνάμεις για να δημιουργηθεί ανάχωμα απέναντι στη συντηρητική στροφή της Ευρώπης;
Αυγατίζουν οι ακροδεξιές ομάδες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά τις ευρωεκλογές και τις γαλλικές εκλογές: ECR, Patriots (τρίτη σε δύναμη Κοινοβουλευτική Ομάδα), Sovereigns... Νέες ευρωομάδες ξεπήδησαν. Χρέος των δημοκρατικών-προοδευτικών ανθρώπων και δυνάμεων, η δημοκρατική πορεία της Ε.Ε. τα επόμενα χρόνια.
Oσο θα μιλάμε για μία διακυβέρνηση που απλώς θα μοιράζει κάποια ψίχουλα σε ανέργους και μη προνομιούχους εν είδει ελεημοσύνης τόσο οι ακροδεξιές δυνάμεις στην Ευρώπη θα μεγεθύνονται και θα γιγαντώνονται, πουλώντας τοξικό αλλά εύπεπτο λαϊκισμό, με λίπασμα τον φόβο, το μίσος και τον ρατσισμό. Στη Γαλλία οι επιλογές Μακρόν δυστυχώς εξέθρεψαν περισσότερο, παρά αποδυνάμωσαν την Ακροδεξιά. Χρειάζεται εδώ και τώρα αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού με στιβαρή δημόσια εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη, δίκτυα και υποδομές υπό τον έλεγχο της Πολιτείας και αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου.
Απογαλακτισμός της Ε.Ε. από συμφέροντα τρίτων
Οικονομία πολέμου. Πρόκειται για ένα ζήτημα το οποίο βρίσκεται στο επίκεντρο της συζήτησης στην Ευρώπη και πολλοί μιλούν για έναν ολισθηρό δρόμο. Ποια είναι η θέση σας;
Η Ευρώπη είναι ένας γίγαντας σε λήθαργο, όπου οι δημόσιες πολιτικές (οικονομική, εξωτερική, βιομηχανική, ενεργειακή κ.λπ.) επηρεάζονται από ετερόκλητα συμφέροντα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να ξαναγίνει φάρος των λαών για Δημοκρατία, ειρήνη και κοινωνικά δικαιώματα. Οι προτεραιότητές μας εκεί να εστιαστούν: να αποκτήσει η Ευρώπη πολιτικές ευημερίας και όχι ολέθρου, άμβλυνσης των ανισοτήτων και κοινωνικής και περιφερειακής συνοχής και όχι ανασφάλειας και φόβου. Με δική της εξωτερική πολιτική και ασφαλώς δική της άμυνα, που θα φτάνει μέχρι την Κύπρο και το Ανατολικό Αιγαίο. Ο απογαλακτισμός από συμφέροντα και τρίτες χώρες δεν είναι εύκολος. Είναι, όμως, αναγκαίος. Είμαι κατά μιας μιλιταριστικής Ευρώπης προς τέρψη των μεγάλων βιομηχανιών όπλων. Η Αριστερά μπορεί να δώσει το όραμα και την ελπίδα που λείπουν σε μια συγκυρία που επικίνδυνοι φασίστες-σπορά του Μεσοπολέμου καραδοκούν για να οικειοποιηθούν.
