Για την ανάγκη ανάκτησης της κυβερνητικής προοπτικής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. μιλάει στην ΑΥΓΗ της Κυριακής η Όλγα Γεροβασίλη, ξεκαθαρίζοντας ότι «είμαστε κόμμα διακυβέρνησης». Η ίδια αναφέρεται στην κρισιμότητα της κάλπης της 9ης Ιουνίου και εκφράζει την αισιοδοξία της για την πορεία του κόμματος. Όσον αφορά τον ιδεολογικό προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην πρόσφατη συνεδριακή απόφαση, ενώ καθιστά σαφές ότι στόχος του κόμματος πρέπει να είναι -ξανά- η συσπείρωση της πλειοψηφίας του προοδευτικού και δημοκρατικού κόσμου, «του κόσμου της Αριστεράς, της Κεντροαριστεράς, του προοδευτικού Κέντρου, της Οικολογίας». Επιπλέον, μιλά για τις ραγδαίες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή αλλά και για τον ρολό της Ε.Ε., η οποία «δεν θα είναι ουραγός των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και δεν θα τροφοδοτεί την κούρσα εξοπλισμών, αλλά θα αναλαμβάνει μεγάλες διπλωματικές πρωτοβουλίες για την ειρήνη και την επίλυση των κρίσεων». Τέλος, αναφέρεται στη μάχη εναντίον της Ακροδεξιάς επισημαίνοντας ότι «για να αντιμετωπίσουμε την Ακροδεξιά, πρέπει να μιλήσουμε για δημοκρατία, ισότητα, αλληλεγγύη, ειρήνη. Όχι για “Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια”».
Εχουμε ευρωεκλογές σε λιγότερο από 50 ημέρες. Θεωρείτε πως είναι εφικτός ο στόχος της απόλυτης ανατροπής, στον οποίο έχει αναφερθεί και ο Στέφανος Κασσελάκης;
Εδώ και καιρό υποστηρίζω πως στόχος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. πρέπει να είναι η ανάκτηση της κυβερνητικής του προοπτικής ως η εναλλακτική προοδευτική δύναμη διακυβέρνησης απέναντι στη Ν.Δ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι είμαστε κόμμα διακυβέρνησης. Ούτε κόμμα διαμαρτυρίας ούτε κόμμα συμπλήρωμα στο πολιτικό σύστημα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ πώς μεγάλωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, και από ένα μικρό κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς έγινε ο ένας από τους δύο πόλους διακυβέρνησης. Ήταν τότε που ο Αλέξης Τσίπρας είπε για πρώτη φορά ότι στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η κυβέρνηση της Αριστεράς, όταν οι διαφορές του ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. γίνονταν όλο και πιο δυσδιάκριτες. Πώς μεταφράζεται αυτό σε εκλογική επίδοση σ’ αυτές τις ευρωεκλογές; Θα έλεγα ότι πρέπει να είμαστε πάνω από τις δημοσκοπήσεις και να είναι η διαφορά μας με τη Ν.Δ. τέτοια που να επαναφέρει την ισορροπία στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Για να το πω απλά, να πάψει να είναι πολιτικό σύστημα του «ενάμισι κόμματος». Αν σκεφτούμε πού ήμασταν πριν από μερικούς μήνες και πού βρισκόμαστε σήμερα, γιατί να μην είναι εφικτή μια τέτοια εξέλιξη μέχρι τις 9 Ιουνίου;
Βλέπουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ανοίγεται σε νέα εκλογικά κοινά. Πώς εκτιμάτε την ανοδική τάση που καταγράφεται για την αξιωματική αντιπολίτευση στις δημοσκοπήσεις;
Οι πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες είναι δυναμικές και σύνθετες διαδικασίες. Όπως για την πτωτική τάση τους προηγούμενους μήνες οι αιτίες ήταν διάφορες, έτσι και η ανοδική τάση που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Εκτός του γεγονότος ότι αφήσαμε πίσω την εσωστρέφεια, είμαστε σε προεκλογική περίοδο, οι κομματικές μηχανές δουλεύουν στο φουλ και οι πολίτες εντείνουν το ενδιαφέρον τους για την πολιτική και τα κόμματα προκειμένου να αποφασίσουν τι επιλογή θα κάνουν. Αν σε αυτή τη διαδικασία είναι περισσότερες και περισσότεροι από πριν εκείνες και εκείνοι που επιλέγουν τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., αυτό είναι μια ελπιδοφόρα εξέλιξη. Αν προσελκύουμε πολίτες από άλλα κόμματα, αυτό σημαίνει ότι οι ιδέες και οι προτάσεις μας κερδίζουν έδαφος έναντι των πολιτικών μας αντιπάλων. Αν προσελκύουμε πολίτες από την αποχή, αυτό σημαίνει ότι δίνουμε ξανά ενδιαφέρον και νόημα στην πολιτική συμμετοχή κι αυτό είναι οξυγόνο για τη Δημοκρατία. Βέβαια, όλα αυτά πρέπει να αποτυπωθούν και στην κάλπη. Έχουμε να δώσουμε μια εκλογική μάχη το επόμενο διάστημα. Και για να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, πρέπει να δώσουμε αυτή τη μάχη με πολιτικούς όρους, με όλες τις δυνάμεις μας, σε κάθε γωνιά της χώρας.
Προκύπτει κατά τη γνώμη σας ζήτημα αλλαγής της ιδεολογικής φυσιογνωμίας του κόμματος;
Η ανανέωση των ιδεών, των προτάσεων, του λόγου, των προσώπων και των πολιτικών πρακτικών είναι απαραίτητα στοιχεία για μια σύγχρονη Αριστερά αν θέλει να πετύχει ιδεολογικές και πολιτικές νίκες απέναντι στη Δεξιά. Αυτό όμως είναι κάτι διαφορετικό από την αλλαγή ιδεολογικής φυσιογνωμίας. Εξάλλου, μόλις πριν από δύο μήνες είχαμε το Συνέδριο. Στην Πολιτική Απόφασή του αναφέρεται επί λέξει ότι «οι θέσεις του Συνεδρίου επιβεβαιώνουν την ιδεολογία, την ταυτότητα, την κατεύθυνση και τους στόχους του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Οι αξίες και οι αρχές μας για ελευθερία, ειρήνη, ισότητα, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, πολιτισμό και προστασία του περιβάλλοντος αποτελούν σταθερή μας πυξίδα σε έναν ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο». Η ιδεολογική φυσιογνωμία του κόμματος είναι σαφής λοιπόν και δεν έχω ακούσει να θέτει κάποιος θέμα αμφισβήτησης των συνεδριακών μας αποφάσεων. Πρέπει να έχουμε αυτοπεποίθηση για τις ιδέες μας για να πείσουμε τα λαϊκά και μεσαία στρώματα ότι οι δικές μας πολιτικές είναι διαφορετικές από της Δεξιάς και μπορούν πραγματικά να βελτιώσουν στο σήμερα τη ζωή τους. Να μην υποκύψουμε στην ιδεολογική ηγεμονία που θέλει να επιβάλει η Δεξιά σε Ελλάδα και Ευρώπη, γιατί τότε θα έχουμε χάσει και εμείς και τα κοινωνικά στρώματα που οφείλουμε να εκπροσωπούμε.
Την επομένη των ευρωεκλογών πολλοί θεωρούν δεδομένη τη συζήτηση για το μέλλον και την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς. Ποια είναι η δική σας θέση; Είναι απαραίτητη μια τέτοια κουβέντα;
Οπως σας είπα και στην πρώτη ερώτηση, δική μας δουλειά είναι στις ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. να ανακτήσει την κυβερνητική του προοπτική απέναντι στη Ν.Δ. Αυτή τη μάχη θα δώσουμε. Να συσπειρώσουμε ξανά την πλειοψηφία του προοδευτικού και δημοκρατικού κόσμου της χώρας στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Του κόσμου της Αριστεράς, της Κεντροαριστεράς, του προοδευτικού Κέντρου, της Οικολογίας. Το ερώτημα είναι σε ποια βάση μπορούμε να πετύχουμε τη συγκρότηση μιας κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας απέναντι στη Ν.Δ. και στις πολιτικές της. Το βασικότερο πρόβλημα της κοινωνίας σήμερα είναι η ακρίβεια. Όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότεροι πολίτες αποκτούν τη βεβαιότητα ότι στην πραγματικότητα υπάρχει πρόβλημα αισχροκέρδειας και ότι η κυβέρνηση δεν κάνει όσα θα μπορούσε. Αντιθέτως, αντιλαμβάνονται ότι εξυπηρετεί συμφέροντα λίγων και ισχυρών, ενώ για τη μεγάλη κοινωνική πλειονότητα αρκείται στα διαφόρων μορφών pass, που κι αυτά πλέον μας τέλειωσαν. Συνεπώς, απέναντι στην πολιτική της Ν.Δ., που υποστηρίζει πως πρέπει να αφεθεί ανεξέλεγκτη η κερδοφορία των λίγων ώστε στη συνέχεια να δουν κάποια οφέλη και οι πολλοί, ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι εδώ για να προτάξει ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο. Με ένα νέο παραγωγικό υπόδειγμα, με ένα δίκαιο και σταθερό φορολογικό σύστημα, με αύξηση των εισοδημάτων, με εργασιακά δικαιώματα και ισχυρό κοινωνικό κράτος.
Η Ευρώπη επενδύει στη λεγόμενη οικονομία του πολέμου. Ζούμε σε καιρούς ταραγμένους και το ερώτημα είναι αν αποτελεί πολιτική υποχώρηση για τις προοδευτικές δυνάμεις ότι αδυνατούν να θέσουν ηγεμονικά το αίτημα της ειρήνης. Μήπως έχετε εγκλωβιστεί και εσείς σε μια ατέρμονη συζήτηση εξοπλισμών;
Οι θέσεις μας είναι καθαρές, κύριε Σχινά-Παπαδόπουλε, και αποτυπώνονται με σαφήνεια στη διακήρυξή μας για τις ευρωεκλογές. Θέλουμε μια Ευρώπη που δεν θα είναι ουραγός των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και δεν θα τροφοδοτεί την κούρσα εξοπλισμών, αλλά θα αναλαμβάνει μεγάλες διπλωματικές πρωτοβουλίες για την ειρήνη και την επίλυση των κρίσεων. Η στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης με μια πραγματικά ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας καθώς και η ενεργειακή χειραφέτηση από τρίτες δυνάμεις είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα. Ειδικά τη στιγμή που συντελείται αυτή η ανείπωτη ανθρωπιστική καταστροφή στη Γάζα και ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με τεράστιες απώλειες αμάχων, ενώ είναι ορατή πλέον μια νέα εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ. Οι προκλήσεις αυτές επιβάλλουν την ύπαρξη μιας δημοκρατικής, κοινωνικής, ισχυρής, ενωμένης, πολιτικά ολοκληρωμένης Ευρώπης.
Είστε αντιπρόεδρος της Βουλής. Πρόσφατα είχαμε ένα περιστατικό βίας στο Κοινοβούλιο. Με αφορμή και το ζήτημα των Σπαρτιατών έχει επανέλθει στο επίκεντρο της συζήτησης το φλέγον θέμα της Ακροδεξιάς. Θα ήθελα το σχόλιό σας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ακροδεξιά επιχειρεί να μετατρέψει τη Βουλή σε ζούγκλα. Πριν χρόνια ήταν οι ναζί της Χρυσής Αυγής, σήμερα είναι οι κρυφοναζί των Σπαρτιατών. Βλέπουμε όμως και έξω από τη Βουλή περιστατικά βίας απέναντι σε βουλευτές για τη θετική ψήφο τους στο νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο. Το θέμα είναι ότι τα χρόνια περνούν και αντί η Ακροδεξιά να απομονώνεται, κερδίζει έδαφος και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Όποιος νομίζει πως θα διεκδικήσει ψήφους της Ακροδεξιάς προσπαθώντας να της μοιάσει τελικά καταφέρνει να την απενοχοποιεί, να της δίνει νομιμοποίηση. Δεν πέρασε ένας χρόνος από την προεκλογική καμπάνια της «εθνικής εξαίρεσης» που έκανε η Ν.Δ. σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Τελικά μπήκαν στη Βουλή τρία ακροδεξιά κόμματα με ποσοστό αθροιστικά σχεδόν 13%. Τα θλιβερά αποτελέσματα τα βλέπουμε αυτές τις μέρες. Εδώ η ίδια η υποψήφια ευρωβουλευτής της Ν.Δ., η κυρία Χριστοφιλοπούλου, παραδέχτηκε ότι η υποψηφιότητα Μπελέρη στοχεύει στις ψήφους της Ακροδεξιάς. Είναι η δεύτερη φορά που η Ν.Δ. παίζει επικίνδυνα παιχνίδια με εθνικά θέματα για τον ίδιο λόγο. Πέρσι με τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, φέτος με την ελληνική εθνική μειονότητα στην Αλβανία. Για να αντιμετωπίσουμε την Ακροδεξιά, πρέπει να μιλήσουμε για δημοκρατία, ισότητα, αλληλεγγύη, ειρήνη. Όχι για «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια».
