Όταν ένας υπουργός Προστασίας του Πολίτη δηλώνει «συντετριμμένος» και την ίδια στιγμή χαρακτηρίζει «ατυχές περιστατικό» τη γυναικοκτονία έξω από το αστυνομικό τμήμα, όσο καλοπροαίρετος πολίτης και αν είσαι αναρωτιέσαι μην είναι κάτι παραπάνω από... ατυχές περιστατικό που το συγκεκριμένο υπουργείο και η συγκεκριμένη αστυνομία καθοδηγούνται από τέτοια πολιτικά στελέχη με τέτοιες αντιλήψεις. Και όταν, στη συνέχεια, ακούς έναν υπουργό Επικρατείας, και μάλιστα αυτόν που έχει αναλάβει υπερσυντονιστής στο Μαξίμου, να βλέπει αναλογίες ανάμεσα στη συγκεκριμένη γυναικοκτονία και σε... τρομοκρατικές επιθέσεις σε πολύ καλά φυλασσόμενα σημεία, τότε ψυχανεμίζεσαι ότι το ατυχές περιστατικό όντως υπάρχει, πλην όμως εντοπίζεται στη συγκεκριμένη κυβέρνηση.
Εχει γίνει πλέον φανερό πως τη γυναικοκτονία της 28χρονης Κυριακής οι κυβερνώντες δεν την αντιμετωπίζουν καν ως απλή ανθρωποκτονία. Το μόνο που έχουν κατά νουν είναι ότι τους χαλάει το αφήγημα «νόμος και τάξις», που τόσο πολύ συνέβαλε στο 41%. Νιώθουν -το βλέπουν, άλλωστε, και στις μετρήσεις τους- ότι στα μάτια του εκλογικού τους ακροατηρίου με το φονικό στο αστυνομικό τμήμα αμφισβητείται το «αίσθημα ασφαλείας» που πούλησαν ως βασικό προσόν τους. Αυτό τους ανησυχεί, όχι οι γυναικοκτονίες. Κάτι που αναδείχθηκε καθαρά από την προσέγγιση του ίδιου του Μητσοτάκη στο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας. «Όταν μια κοπέλα δολοφονείται έξω από ένα αστυνομικό τμήμα, όπου έχει καταφύγει απειλούμενη, σκύβουμε το κεφάλι και λέμε: πρέπει να κάνουμε περισσότερα. Και λέμε: ναι, περιστατικά όπως αυτά αμαυρώνουν όσα θετικά έχουμε πετύχει» δήλωσε ο πρωθυπουργός λανσάροντας πρώτος τον όρο «περιστατικά» και την αντίληψη ότι «η αστυνομία δεν παύει να εξιχνιάζει εγκλήματα», αλλά «ας μην παραβλέπουμε ότι και η παρανομία εξελίσσεται και δυστυχώς βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από τους διώκτες της». Ναι, αυτό είπε μπλέκοντας «το bullying, την ανήλικη παραβατικότητα, τη βία κατά των γυναικών» με τα... Εξάρχεια και το Πολυτεχνείο που, διαμήνυσε, «είναι πια ελεύθερα». Απλή, καθαρή εργαλειοποίηση.
Τα... ατυχή περιστατικά έχουν ονοματεπώνυμο και αυτό δεν είναι ούτε Χρυσοχοΐδης ούτε Βορίδης, αλλά Μητσοτάκης. Ένας πρωθυπουργός που αρνείται να συναισθανθεί ότι τα κοινωνικά φαινόμενα στα οποία αναφέρεται -και κυρίως η αντίληψη που θέλει τη γυναίκα υποχείριο του αρσενικού- αποτελούν γέννημα-θρέμμα της βαθύτερης συντηρητικής αντίληψης την οποία προάγει η κοινωνική πολιτική του. Δεν έτυχε... Πέτυχε!
