«Η κλαδική διαπραγμάτευση αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της συνολικής διαπραγμάτευσης» τονίζει στην ΑΥΓΗ της Κυριακής η Άννα Ευθυμίου. Η βουλευτής της Ν.Δ. -και εργατολόγος- παραπέμπει σε σχετική ομιλία της στη Βουλή τον περασμένο Σεπτέμβριο, που εστιάζει στην ανάγκη για την εφαρμογή των κατάλληλων πολιτικών που θα οδηγήσουν στην ενίσχυση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Με αφορμή τον νέο κατώτατο μισθό, θεωρεί κρίσιμη για την πολιτική της κυβέρνησης την ενίσχυση των εισοδημάτων των εργαζομένων με μόνιμο τρόπο, διαφυλάττοντας ταυτόχρονα την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Τέλος, επισημαίνει ότι ο πρωθυπουργός έκανε δεκτές τις παραιτήσεις των κυρίων Παπασταύρου και Μπρατάκου διότι η συμμετοχή τους σε κοινωνική εκδήλωση εξέπεμψε λάθος μήνυμα.
Κυρία Ευθυμίου, από την 1η Απριλίου τίθεται σε ισχύ ο νέος κατώτατος μισθός. Ωστόσο οι προχθεσινές ανακοινώσεις, στο πλαίσιο του Υπουργικού Συμβουλίου, βρίσκονται μακριά από την πρόταση της ΓΣΕΕ για διαμόρφωση του κατώτατου στα 908 ευρώ. Πώς σχολιάζετε τις επικρίσεις της αντιπολίτευσης για αυξήσεις-ψίχουλα που δεν αντιμετωπίζουν το ζήτημα της ακρίβειας;
Η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 830 ευρώ που ανακοίνωσε η κυβέρνηση είναι η τέταρτη τα τελευταία τρία χρόνια και οδηγεί σε συνολική αύξηση 27,7%. Παράλληλα, η αύξηση, η οποία δρομολογείται και μάλιστα νωρίτερα, από 1ης Απριλίου, θα ανακουφίσει όχι μόνο όσους αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, αλλά και όσους είναι δικαιούχοι επιδομάτων αλλά και δικαιούχοι προϋπηρεσίας, καθόσον αυξάνονται και οι τριετίες. Επίσης, όπως καταγράφεται στις χώρες που εφαρμόζουν τον κατώτατο μισθό αλλά και στις σχετικές εκθέσεις του ΟΟΣΑ, η αύξηση του κατώτατου μισθού οδηγεί σε αύξηση και του μέσου μισθού. Επιπρόσθετα, θέτει σε λειτουργία μια σειρά μηχανισμών προσαρμογής των προϊόντων και των εργαζομένων, όπως η μείωση των οικειοθελών αποχωρήσεων, οι βελτιώσεις στην οργάνωση αποτελεσματικότητας των επιχειρήσεων, οι μικρότερες αυξήσεις σε υψηλότερους υπαλλήλους, που αντισταθμίζουν το ενδεχόμενο μείωσης της απασχόλησης. Όπως είναι γνωστό, ο προσδιορισμός του κατώτατου μισθού γίνεται ύστερα από διαβούλευση κατά την οποία λαμβάνονται υπόψη οι εισηγήσεις των κοινωνικών εταίρων και των επιστημονικών φορέων. Για παράδειγμα, από την πλευρά των επιχειρήσεων τόσο η ΓΣΕΒΕΕ όσο και ο ΣΕΒ προτείνουν αύξηση της τάξης του 4%, με τον κατώτατο μισθό να διαμορφώνεται στα 811,2 ευρώ, πρόταση αντίστοιχη με αυτή της Τραπέζης της Ελλάδος. Επομένως, κρίσιμο για την πολιτική της κυβέρνησης είναι η ενίσχυση των εισοδημάτων των εργαζομένων με μόνιμο τρόπο, με την ταυτόχρονη διαφύλαξη της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και των ίδιων των επιχειρήσεων.
Στη χώρα μας, ωστόσο, μόνο το 25,8% περίπου των εργαζομένων καλύπτεται από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, την ώρα που ο ευρωπαϊκός στόχος είναι στο 80%. Η ενίσχυση του μηχανισμού των ΣΣΕ και των ΚΣΕ πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα για μια ουσιαστική τόνωση της εργασίας;
Με βάση την επιστημονική μου ιδιότητα ως μάχιμη δικηγόρος με εξειδίκευση στο Εργατικό Δίκαιο, πιστεύω ότι η κλαδική διαπραγμάτευση αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της συνολικής διαπραγμάτευσης. Για τον λόγο αυτό πρότεινα σε σχετική ομιλία μου στη Βουλή κατά την ψήφιση του εργασιακού νομοσχεδίου τον περασμένο Σεπτέμβριο την ανάγκη για την εφαρμογή των κατάλληλων πολιτικών που θα οδηγήσουν στην ενίσχυση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Άλλωστε, η ενίσχυσή τους, σύμφωνα και με πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ, αποτελεί ένα μέσο αύξησης των μισθών απέναντι στον αυξανόμενο πληθωρισμό. Μάλιστα, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην παρούσα, θα πρέπει να δοθεί μια νέα ώθηση στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, με ενθάρρυνση των εργαζομένων να συνασπίζονται σε ενώσεις, ούτως ώστε ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι να μπορούν να καλύπτονται από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Στην κατεύθυνση αυτή, ο πρωθυπουργός έχει πολλές φορές προτρέψει τους εργοδότες να αυξήσουν τους μισθούς και, επίσης, έχει τοποθετηθεί για τη σημασία της ενίσχυσης των συλλογικών συμβάσεων.
Πρόσφατα έβαλε λουκέτο το εργοστάσιο Γιούλα, με αποτέλεσμα 300 εργαζόμενοι να μείνουν άνεργοι, ενώ οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ πραγματοποιούν κινητοποιήσεις για την επανέναρξη λειτουργίας του εργοστασίου. Πολλοί σχολιάζουν ότι δέχεται ρωγμές το επενδυτικό αφήγημα της κυβέρνησης. Χρειάζονται κυβερνητικές πρωτοβουλίες για τη διασφάλιση των εργαζομένων;
Σαφώς και ζητήματα όπως αυτό της ΛΑΡΚΟ και του εργοστασίου Γιούλα εν προκειμένω είναι ιδιαιτέρως σημαντικά, διότι κάθε φορά πίσω από τους αριθμούς των εργαζομένων που χάνουν τη δουλειά τους βρίσκονται άνθρωποι και οικογένειες. Επομένως, έχουν αδιαμφισβήτητα κοινωνικές επιπτώσεις. Η κυβέρνηση εξετάζει τους πιο πρόσφορους τρόπους, συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα, με πρόσφατη την κυβερνητική δέσμευση, όπως οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ ανακοίνωσαν, ότι οι συμβάσεις τους θα ανανεωθούν μέχρι τις 12 Μαΐου. Είναι, όμως, γεγονός μετρήσιμο τα τελευταία τέσσερα χρόνια τόσο από το ποσοστό μείωσης της ανεργίας κατά περίπου 9 ποσοστιαίες μονάδες όσο και από το ποσοστό αύξησης του μέσου μισθού κοντά στο 14% ότι η ασκούμενη οικονομική πολιτική φέρνει αποτελέσματα και βελτιώνει το προφίλ της ελληνικής αγοράς εργασίας, προσφέροντας καλύτερους μισθούς σε περισσότερους εργαζόμενους.
Η κυβέρνηση δέχεται τα πυρά για συγκάλυψη της τραγωδίας των Τεμπών. Σας προβληματίζει το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας επισημαίνει ότι δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες;
Η ελληνική κοινωνία παραμένει συντετριμμένη έναν χρόνο μετά το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Προφανώς, στεκόμαστε δίπλα στις αγωνιώδεις προσπάθειες των συγγενών των θυμάτων να βρεθούν τα αίτια και οι υπεύθυνοι. Σε αυτούς απευθύνθηκε ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής κοιτάζοντάς τους στα μάτια και τονίζοντας ότι ουδέποτε δόθηκε εντολή για συγκάλυψη. Καθ’ ύλην αρμόδια για να χυθεί άπλετο φως είναι η Δικαιοσύνη. Ας την αφήσουμε απρόσκοπτα να κάνει τη δουλειά της. Ο στόχος είναι ένας: απαντήσεις σε όλα χωρίς αστερίσκους, χωρίς εξαιρέσεις, αλλά με αντικειμενικό τρόπο και μακριά από την εργαλειοποίηση του πόνου των συγγενών. Στην ομιλία μου στη Βουλή επί του πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής επισήμανα ότι το μεγαλύτερο δίδαγμα από την ανείπωτη τραγωδία του δυστυχήματος των Τεμπών είναι το «Ποτέ Ξανά», αφού όλοι έχουμε προφανώς αντιληφθεί τι έχει γίνει και ότι καθένας πρέπει να ανταποκρίνεται πλήρως στα καθήκοντα και στις υποχρεώσεις του στον βαθμό που του αναλογεί.
Οι παραιτήσεις των κυρίων Παπασταύρου και Μπρατάκου -λόγω της φιλικής συνάντησής τους με τον Β. Μαρινάκη- επιβεβαιώνουν, κατά την αντιπολίτευση, «τη διαπλοκή στην οποία η κυβέρνηση της Ν.Δ. έχει βουτηχτεί». Τι απαντάτε;
Η αντιπολίτευση επιχείρησε να κάνει κομματικό της λάβαρο την πάνδημη οδύνη εξαιτίας της τραγωδίας του δυστυχήματος των Τεμπών. Από την άλλη, ο πρωθυπουργός έκανε δεκτές τις παραιτήσεις των κυρίων Παπασταύρου και Μπρατάκου διότι η συμμετοχή τους σε κοινωνική εκδήλωση εξέπεμψε λάθος μήνυμα.
