«Είναι ένας πραγματικά μεγάλος ηγέτης, ένας ισχυρός άντρας. Σε μερικούς δεν αρέσει ακριβώς επειδή είναι ισχυρός». Απολύτως χαρακτηριστικό των διεθνών συμμαχιών που χτίζονται το εγκώμιο που έπλεξε το 2022 ο Τραμπ για τον Όρμπαν, που ανταπέδωσε χαρακτηρίζοντας τις αμερικανικές εκλογές παγκόσμιο δημοψήφισμα... Χωρίς να περάσει από τον Λευκό Οίκο, ο Ούγγρος πρωθυπουργός θα μεταβεί την ερχόμενη εβδομάδα στην έπαυλη του Αμερικανού μεγιστάνα -έχουν πολλούς κοινούς προβληματισμούς να μοιραστούν: την αντίθεση στην Ε.Ε., στο ΝΑΤΟ και στη μετανάστευση συν μια σχετική... αδυναμία στον Βλαντιμίρ Πούτιν. Τον Πούτιν που αδράχνοντας το δώρο του Μακρόν, που απέρριψαν οι υπόλοιποι εταίροι, απείλησε την Ευρώπη με τα πυρηνικά του. «Λόγια», θα πουν κάποιοι. Πάντως, οι Financial Times απέκτησαν πρόσβαση σε παλαιότερα ρωσικά στρατιωτικά έγγραφα, τα οποία, στο πλαίσιο μιας σύγκρουσης με την Κίνα, δείχνουν ότι οι Ρώσοι εκπαιδεύονταν στη χρήση τακτικών πυρηνικών, ισχυρότερων από τις βόμβες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι...
Υπό το φως όλων των αποκαλύψεων, γίνεται φανερή η σημασία του ισχυρού συμβολισμού της συνάντησης Τραμπ-Όρμπαν ενόψει και των κρίσιμων ευρωεκλογών. Η συμμαχία των ανά την υφήλιο αυταρχικών και των δορυφόρων τους ενισχύει τις νέες (αν)ισορροπίες που διαμορφώνονται. Ζωντανό παράδειγμα, το διαχρονικό πολιτικό εργαστήρι της γειτονικής Ιταλίας. Η ήττα -με βραχεία κεφαλή, αλλά πάντα ήττα- της Μελόνι στις περιφερειακές εκλογές της Σαρδηνίας διαβάστηκε ως δυνατότητα ανατροπής της δεξιάς ηγεμονίας από μια ενωμένη Κεντροαριστερά. Οι κεντροαριστεροί Ιταλοί αναλυτές δεν είναι τόσο βέβαιοι. Αφενός διότι η ήττα ήρθε αφού ο φίλος του Πούτιν, Ματέο Σαλβίνι, απέσυρε 5.000 ψήφους από τον κεντροδεξιό συνασπισμό της ατλαντίστριας Μελόνι - από την εποχή της Gladio οι Ιταλοί (μετα)φασίστες είχαν μια ιδιότυπη σχέση με το ΝΑΤΟ. Αφετέρου διότι ο πεντάστερος Τζουζέπε Κόντε, που την επομένη των εκλογών γύρισε την πλάτη στη σύμμαχο Έλι Σλέιν του Δημοκρατικού Κόμματος, θεωρείται αρκετά κοντά στους Ρώσους από την εποχή της συγκυβέρνησης με τον Σαλβίνι...
Δεν αρκεί μια απλή πρόσθεση. Η ήττα της νέας (ακρο)δεξιάς προϋποθέτει ένα σαφές πολιτικό και ιδεολογικό ξεκαθάρισμα, που να βάζει στέρεες βάσεις για να αποκρουστούν αντιδημοκρατικές απειλές σαν αυτή του Μητσοτάκη: «Η ευθύνη μου είναι να καταστήσω τις αλλαγές μη αναστρέψιμες». Τα προοδευτικά μέτωπα δεν χτίζονται με ό,τι απλώς αυτοαποκαλείται προοδευτικό...
