Για το πολιτικό κατεστημένο και τα συστημικά ΜΜΕ η οπαδική βία δεν ήταν ποτέ πρόβλημα. Πρώτα απ’ όλα, γιατί είναι θέμα επιβίωσης για τους πολιτικούς μας να χαϊδολογάνε τον οπαδισμό - και συνεπώς να κάνουν πως δεν βλέπουν τις ακραίες εκδηλώσεις του. Και δεύτερον, γιατί τα συμφέροντα που κινούν τα νήματα του ποδοσφαίρου βρίσκονται επίσης εδραιωμένα στα ΜΜΕ, ενώ διατηρούν και ισχυρότατες σχέσεις διαπλοκής και με την πολιτική. Έτσι, σε αντίθεση με τα «πολιτικοϊδοελογικού» χαρακτήρα μπάχαλα, που πάντα αποτελούσαν πρόκληση για το κράτος και τεράστιο θέμα για τα ΜΜΕ, ο γηπεδικός χουλιγκανισμός περνούσε πάντοτε κάτω από τα ραντάρ της Πολιτείας. Καμία ομάδα δεν κλήθηκε ποτέ να απολογηθεί για τις πρακτικές των σκληρών οπαδικών της πυρήνων, δεν κλήθηκε να τους διαλύσει, δεν αντιμετώπισε ποτέ οποιαδήποτε επίπτωση. Οι γηπεδικές συμμορίες παραμένουν αχαρτογράφητες, οι δραστηριότητες, τα στέκια τους και τα ηγετικά τους στελέχη, άγνωστα στις Αρχές. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε: η εν ψυχρώ δολοφονία του Άλκη Καμπανού, η συμμετοχή Ελλήνων χούλιγκαν στην εγκληματική επίθεση των Κροατών στη Νέα Φιλαδέλφεια και τώρα ένας αστυνομικός που χαροπαλεύει.
Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν προχθές στο περιθώριο του αγώνα βόλεϊ Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού στου Ρέντη δεν προέκυψαν εν κενώ. Υπάρχει εδώ και αρκετό καιρό μια ένταση στο ποδόσφαιρο, καταγγελίες για μαφίες που διοικούν το ελληνικό πρωτάθλημα και προειδοποιήσεις τύπου «οι φίλαθλοι δεν θα παραμείνουν θεατές». Η Πολιτεία κάνει πως δεν ακούει και σφυρίζει αδιάφορη. Στο πλαίσιο της έντασης αυτής προέκυψε η προχθεσινή συμπλοκή «φιλάθλων» με την αστυνομία, που, από ό,τι φαίνεται, ήταν προετοιμασμένη.
Τι «φίλαθλοι» ήταν αυτοί; Ο Ολυμπιακός έσπευσε να δηλώσει ότι τα γεγονότα έγιναν μακριά από το κλειστό γήπεδο «Μελίνα Μερκούρη» και πιθανότατα δεν είχαν οπαδικά κίνητρα - ας μην ξεχνάμε ότι έγιναν μια μέρα μετά την επέτειο της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου. Μπαλιά στην εξέδρα. Τα ρεπορτάζ, όπως και οι ανακοινώσεις της αστυνομίας, αποφεύγουν να πουν ποιας ομάδας ήταν οι χούλιγκαν. Δεύτερη μπαλιά στην εξέδρα. Με τόσο χαϊδολόγημα, ακόμα κι αν οι δράστες συλληφθούν, μπορεί να θεωρείται σίγουρο ότι ο χουλιγκανισμός δεν θα πάθει τίποτα.
Υπάρχουν όμως και τεράστιες ευθύνες της αστυνομίας. Για να τις αποσείσει, φουσκώνει τον αριθμό των χούλιγκαν που της επιτέθηκαν. Στο γήπεδο ζήτημα είναι αν βρίσκονταν συνολικά 500 άνθρωποι, ενώ, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, αυτοί που έκαναν την επίθεση είναι ζήτημα αν ήταν 50. Προφανέστατα η αστυνομία δεν είχε την επάρκεια να τους αντιμετωπίσει και να τους εξουδετερώσει, ως όφειλε. Και ακριβώς επειδή δεν το κατάφερε, μπήκε στο γήπεδο, συνέλαβε όλους τους παριστάμενους και τους προσήγαγε, όπως θα έκαναν οι Άγγλοι στην κατεχόμενη Ιρλανδία το 1918. Αυτό δεν είναι σχέδιο δράσης ούτε δείχνει επιτελική σοβαρότητα. Οι διοικητές και οι προϊστάμενοι της αστυνομικής δύναμης καθώς και ο υπουργός πρέπει να δώσουν λόγο. Και, ακόμα χειρότερα, σύμφωνα με καταγγελίες, άνθρωποι υποχρεώθηκαν να καταθέσουν ανωμοτί, δηλαδή ως ύποπτοι, χωρίς την παρουσία του δικηγόρου τους.
Το ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι γνωστό εδώ και καιρό. Το εντυπωσιακό είναι το πόσο εύκολα έχουμε συμφιλιωθεί μαζί του και το θεωρούμε κανονικότητα. Όπως κανονικότητα τείνουμε να θεωρούμε τη λειτουργία των ΜΑΤ ως μπούγιο που βγάζει τ’ απωθημένα του. Δεν θα πάει καλά όλο αυτό.
