Στις αυτοδιοικητικές εκλογές υπήρξαν ουκ ολίγοι υποψήφιοι που στήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ και είχαν ζητήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ να μην διαφημίζει ότι τους στηρίζει. Όπως υπήρξαν περιπτώσεις που ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε πάνω του μια υποψηφιότητα που υποστήριζε και το ΠΑΣΟΚ. Είχαμε το φαινόμενο ο υποψήφιος να δηλώνει ανεξάρτητος, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ να τον στηρίζουν, το ΠΑΣΟΚ να απουσιάζει από την εκλογική μάχη, ο ΣΥΡΙΖΑ να τη δίνει (στο όνομα της προοδευτικής παράταξης) και τα εύσημα της νίκης στην καλύτερη των περιπτώσεων να τα μοιράζεται με όλους. Όσοι έχουν απορίες ας ρωτήσουν τι έγινε στη Θεσσαλία.
Αυτή η πρωτοχριστιανική γραμμή δεν μπορεί να πάει μακριά κανένα κόμμα. Στις ευρωεκλογές το ΠΑΣΟΚ έχει στόχο να πάρει τη δεύτερη θέση. Και το καθεστωτικό σύστημα της Ν.Δ. θα το βοηθήσει. Η πολιτική υποχρέωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι να τον «αγαπήσουν» και πάλι (όπως θα έλεγε η Μελίνα). Να σηματοδοτεί στα μάτια των άλλων κάτι διαφορετικό από αυτό που σηματοδοτεί σήμερα. Και βέβαια να λειτουργήσει ως αξιωματική αντιπολίτευση ό,τι και να γίνει στο εσωτερικό του, όποτε και αν γίνει. Σε αυτές τις τρεις εβδομάδες που ο Στέφανος Κασσελάκης είναι πρόεδρος του κόμματος έχει διατυπώσει μία διαφορετική πρόταση; Το έκανε στον ΣΕΒ και πιθανόν να το κάνει και στον Economist μεθαύριο.
Στον ΣΕΒ ο Κασσελάκης πρότεινε έναν άλλο τρόπο λειτουργίας του επιχειρείν: «Ποτέ -και το εννοώ αυτό- ποτέ δεν θα συνδιαλλαγείτε μαζί μου για άδειες που διευκολύνουν αθέμιτα την ανάπτυξη. Για τις δικές σας δραστηριότητες μιλάω. Δεν θα έχουμε συνδιαλλαγή για αθέμιτη ανάπτυξη. Μην με προσεγγίσει κανείς. Θα τον βγάλω δημόσια στον κόσμο που με εμπιστεύεται κάθε μέρα. Αντί για συνδιαλλαγή, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα δημιουργήσει ένα πλήρως στελεχωμένο Δημόσιο. Ένα πλήρως στελεχωμένο, αποτελεσματικό, αποδοτικό Δημόσιο. Με πολύ λιγότερη γραφειοκρατία, διότι και η ψηφιακή γραφειοκρατία παραμένει γραφειοκρατία». Το είπε, και κάποιος ακροατής αργότερα ρωτούσε «καλό είναι, μπορεί να γίνει;». Όλοι θα ξεβολευτούν...
Ποιον τρόπο λειτουργίας θέλει η κυβέρνηση; Μας τον περιέγραψε ο Άδωνης Γεωργιάδης όταν επετίθετο στον δήμαρχο Χαλανδρίου: «Τέσσερα χρόνια αρμόδιος υπουργός του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και του ΕΣΠΑ, δεν τον συνάντησα ούτε μία φορά. Δεν μου ζήτησε να τον συναντήσω και δεν θα είχα καμία αντίρρηση να τον συναντήσω, αυτός δεν το ήθελε, και άρα δεν πήρε τίποτε επιπλέον όχι διότι δεν τον συμπαθώ, αλλά διότι δεν μας συμπαθεί».
Ο ένας κόβει τη διαπλοκή εξουσίας-επιχειρηματιών και ο άλλος απαιτεί να έρχονται στο γραφείο του για το γνωστό νταραβέρι. Τέτοιες αντιθέσεις χρειάζονται κι άλλες. Παντού. Γιατί το αργότερο από τα τέλη Φεβρουαρίου και μετά θα εκλείψουν οι δικαιολογίες.
