Οσο περισσότεροι άκουγαν χθες τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη συνέντευξη Τύπου τόσο περισσότεροι ρωτούσαν «γιατί έδωσε τη συνέντευξη Τύπου αφού δεν είχε τίποτα να πει». Κανείς δεν κατάλαβε γιατί την έδωσε. Ο Μητσοτάκης δεν ανέλαβε καμία δέσμευση για το μέλλον και είναι καταλυτική η σύγκριση με τον Τσίπρα, που την ίδια ημέρα στο Αιγάλεω δεσμευόταν σε συνταξιούχους για τη 13η σύνταξη, την απόδοση των αναδρομικών και την αποκατάσταση της αδικίας με την προσωπική διαφορά.
Η δυσμενής για τη Ν.Δ. πραγματικότητα είναι ότι ο αρχηγός τους τρέχει μπας και προλάβει να ανασυστήσει την εικόνα που είχε την περίοδο 2016-2019. Τότε που δεν είχε κυβερνήσει. Τότε που υποσχόταν τα πάντα. Τότε που τον πίστευαν όσοι δεν τον γνώριζαν. Με αυτή την εικόνα θέλει να πάει στις εκλογές. Το ερώτημα είναι αν μπορεί να αναστηθεί.
Ο Κ. Μητσοτάκης έχει στόχευση: το μικρό κοινό που είναι στον λεγόμενο χώρο του Κέντρου και το μεγάλο κοινό που είναι στον χώρο του απολίτικου. Αυτοί (και όχι ο χώρος στα δεξιά του) είναι οι προεκλογικοί του στόχοι για να κερδίσει τις εκλογές. Για να το κάνει, θέλει να εμφανίζεται όχι ως πρωθυπουργός με πεπραγμένα τετραετίας, αλλά ως αρχηγός μηδέποτε κυβερνήσας τη χώρα.
Παράλληλα, προσπαθεί να ενισχύσει το προφίλ του εκσυγχρονιστή (που απευθύνεται στον χώρο των αλήστου μνήμης εκσυγχρονιστών) και του τεχνοκράτη που ξέρει τα θέματα και μιλά χωρίς σημειώσεις (αλλά που συστηματικά όταν μιλά για την ακρίβεια, επικαλείται τον πληθωρισμό και όχι τον δείκτη τιμών καταναλωτή που αφορά το «καλάθι του νοικοκυριού» και είναι σχεδόν διπλάσιος του πληθωρισμού...).
Ολα τα προβλήματα του Μαξίμου εκκινούν από την αδυναμία του Μητσοτάκη να υπερασπιστεί όσα έχει κάνει. Η δυσανεξία του στην κριτική παραμένει παροιμιώδης. «Διαβάζω κι εγώ διάφορους “ιλλουμινάτι” οικονομικούς αναλυτές που μας ασκούν κριτική για την επιδοματική πολιτική. Αμφιβάλλω αν ποτέ οι ίδιοι έχουν πάει στο σούπερ μάρκετ να αγοράσουν προϊόντα για το νοικοκυριό τους» είπε ο πρωθυπουργός, που καθ’ ομολογία του δεν πηγαίνει σε σούπερ μάρκετ. Ας βλέπουν αυτές τις συμπεριφορές και ας κρίνουν την επιθετικότητα απέναντι στην κριτική όσοι τον θεωρούσαν ως τον πιο «εξαγώγιμο» πρωθυπουργό που είχε η Ελλάδα. Τους προέκυψε κουτσαβάκης, αντί για Ευρωπαίος.
