Τι είναι η πατρίδα μας σήμερα, εκτός από τους ωραίους κάμπους, τα ψηλά βουνά και τις καταγάλανες θάλασσες; Είναι μια χώρα με σπουδαία Ιστορία, μήτρα του ευρωπαϊκού πολιτισμού, που κατάντησε του κλότσου και του μπάτσου! Χρεοκόπησε μαζί με ακόμα τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ισπανία), τα περίφημα PIIGS, αλλά ενώ όλες οι άλλες χώρες συνήλθαν και ορθοπόδησαν, η δικιά μας παρέμεινε «γουρουνάκι».
Καταχρεωμένη, με διαρκώς μειούμενη παραγωγική βάση ώστε να δημιουργούνται αποθέματα πλούτου για την αποπληρωμή των δανείων που της φόρτωσαν, μετατρέπεται σε οικόπεδο όπου προστάτες και δανειστές, σε συνεργασία με τις άπληστες εγχώριες ελίτ, λεηλατούν συνεχώς περιουσιακά της στοιχεία. Μια χώρα που συρρικνώνεται πληθυσμιακά, με τους πλέον ταλαντούχους νέους να μεταναστεύουν και με μια κυβέρνηση, που διαλύει όλες τις κοινωνικές κατακτήσεις της μεταπολεμικής περιόδου.
Κανείς δεν πρόσεξε μια πρόσφατη είδηση, από εκείνες που θα έπρεπε να προκαλούν συναγερμό. Και η είδηση ανέφερε ότι κατά 1,8 δισ. ευρώ αυξήθηκαν τα χρέη προς τον ΕΦΚΑ μέσα σε ένα τρίμηνο, εκτινάσσοντας τη συνολική οφειλή σε 42,83 δισ. ευρώ!
Και όπως είπε πρόσφατα ο Ευρωπαίος επίτροπος Οικονομικών Πάολο Τζεντιλιόνι, «η Ελλάδα και όλα τα κράτη - μέλη με υψηλό χρέος πρέπει να είναι πολύ προσεκτικά στη μείωσή του και στον περιορισμό των εθνικά χρηματοδοτούμενων τρεχουσών δαπανών».
Την ίδια ημέρα, η Κομισιόν επισήμαινε τρεις θανάσιμους δημοσιονομικούς κινδύνους για την Ελλάδα, που ενισχύονται από το υψηλό έλλειμμα (4,3% του ΑΕΠ) και τη χαμηλότερη ανάπτυξη φέτος. Το πολύ υψηλό δημόσιο χρέος της χώρας, στη νέα περίοδο ανόδου των επιτοκίων και αναταράξεων στις αγορές, το ενδεχόμενο να καταπέσουν κρατικές εγγυήσεις σε ενισχύσεις που δόθηκαν στην περίοδο της πανδημίας και την πιθανότητα να δικαιώσει το ΣτΕ τις διεκδικήσεις για καταβολή αναδρομικών για επικουρικές συντάξεις και δώρα.
Και όλα αυτά σε ένα περιβάλλον με αυξημένες προκλήσεις για την ευρωπαϊκή οικονομία καθώς τα στοιχεία της Eurostat έδειξαν το εμπορικό έλλειμμα της Ευρωζώνης τον Μάρτιο να απογειώνεται στα 16,4 δισ. ευρώ, έναντι πλεονάσματος 22,5 δισ. ευρώ τον ίδιο μήνα του 2021.
Γιατί λοιπόν μια χώρα όπως η Ελλάδα υποχρεώνεται να αγοράζει πανάκριβα οπλικά συστήματα με χρήματα που δεν της περισσεύουν; Γιατί δεν την βοηθούν οι σύμμαχοι και εταίροι, όταν μάλιστα αυτοί οι εξοπλισμοί δικαιολογούνται για την απόκρουση των απειλών από άλλο κράτος - μέλος της συμμαχίας του ΝΑΤΟ; Γιατί δεν εγγυώνται την ασφάλεια της Ελλάδας, ώστε να βγει από τον φαύλο κύκλο του υψηλού χρέους που την υποδουλώνει; Η απάντηση περιέχεται στην ερώτηση. Γιατί την καθιστά υπόδουλη.
Μάθαμε πώς και γιατί κατέληξε ξαφνικά (!) η κυβέρνηση Μητσοτάκη να αγοράσει με κόστος 10 δισ. ευρώ (!) τις γαλλικές φρεγάτες και τα αεροσκάφη Ραφάλ; Ήταν διαταγή των Αμερικανών, που έτσι θέλησαν να μετριάσουν τις αντιδράσεις των Γάλλων, όταν υποχρέωσαν την Αυστραλία να σπάσει τη συμφωνία που είχε υπογράψει με το Παρίσι για την προμήθεια δέκα επιθετικών πυρηνικών υποβρυχίων και πυραυλικών συστημάτων, ύψους 50 δισ.
Και οι καλοί μας σύμμαχοι, προστάτες και φίλοι Αμερικανοί, τώρα διαπραγματεύονται με τη φτωχή Ελλάδα να της πουλήσουν αεροπλάνα F-35, συνολικής δαπάνης 3,5 δισ.! Όπως εξήγησε ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΣ Γιώργος Καμπάς, είναι η δεύτερη φορά που ο πρωθυπουργός ανακοινώνει αγορά οπλικών συστημάτων χωρίς να ακολουθήσει τις διαδικασίες που προβλέπονται από τον νόμο που η ίδια η κυβέρνησή του θέσπισε.
Και ο νόμος αναφέρει: « Ένα οπλικό σύστημα, για να αγοραστεί, για να αποφασιστεί μάλλον η προμήθειά του, υπάρχει η μελέτη αρχικά, η μελέτη αναγκαιότητος από κάποιο επιτελείο, στην προκειμένη περίπτωση από το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας (ΓΕΑ). Στη συνέχεια αυτό προχωράει, πηγαίνει στη Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων (ΓΔΑΕ), στην συνέχεια φτάνει στο Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων (ΣΑΓΕ), όπου εκεί εγκρίνεται, και αυτό στη συνέχεια πηγαίνει στο Συμβούλιο Αμύνης (ΣΑΜ), δηλαδή στον υπουργό. Στη συνέχεια, ο υπουργός, αφού το εγκρίνει και αυτός σε συνεργασία με τν ΓΔΑΕΕ, πηγαίνει στη Βουλή, στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής, και τελικά καταλήγει στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας». Απορίες;
