Οι υπέρογκες αυξήσεις στη ΔΕΗ και στα βασικά αγαθά οδηγούν την κοινωνία στην εξαθλίωση. Η έλλειψη μέτρων αφήνει τους πολίτες απροστάτευτους και εκτεθειμένους στην ακρίβεια και τη φτωχοποίηση. Την ίδια ώρα, η αισχροκέρδεια απογειώνεται, τα golden boys κάνουν πάρτι με τα χρήματα του ελληνικού λαού και οι απευθείας αναθέσεις δίνουν και παίρνουν. Ο Μητσοτάκης παραδίδει τη χώρα στο χάος.
Η αποστολή όπλων στην Ουκρανία, δηλαδή η άμεση εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο, κατά παράβαση της πάγιας εξωτερική πολιτικής, γίνεται έρμαιο της απάντησης της Ρωσίας στις κυρώσεις. Απειλές που, αν εφαρμοστούν, όχι μόνο θα σημάνουν κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, αλλά και άμεσο κίνδυνο επισιτιστικής και ανθρωπιστικής κρίσης.
Οι υπουργοί της Ν.Δ. όμως, ακόμα και αυτό το ενδεχόμενο το αντιμετωπίζουν στωικά καταφεύγοντας σε ένα ακόμα μεγαλειώδες ψέμα, ότι «όλα είναι υπό έλεγχο». Και πώς αλλιώς, όταν η μόνη στρατηγική της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι η μη λήψη μέτρων;
Το χάος είναι η λέξη που περιγράφει καλύτερα τη στρατηγική της Ν.Δ. στη διαχείριση των κρίσεων της πανδημίας και της ακρίβειας, αλλά και τη στρατηγική της αναφορικά με τις εκλογές. Σενάρια επί σεναρίων έρχονται, καίγονται και φεύγουν, ενώ όσο ξορκίζονται οι πρόωρες εκλογές από την κυβέρνηση τόσο φαντάζουν ως η μόνη διέξοδος.
Τα τελευταία αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων δημιουργούν κρίσεις πανικού στο κυβερνητικό επιτελείο. Ο Μητσοτάκης χάνει το Κέντρο και το ξέρει. Η κατακόρυφη πτώση του στις δημοσκοπήσεις τον αναγκάζει σε αδιέξοδους ευκαιριακούς ελιγμούς: κάψιμο της αυτοδυναμίας, «πόρτα» από Ανδρουλάκη, επαναφορά της αυτοδυναμίας και «τράβηγμα αυτιού» στο ΚΙΝ.ΑΛΛ.
Ωστόσο, με το κλείσιμο ματιού στον Ανδρουλάκη για συνεργασία και την ανακήρυξη του ΚΙΝ.ΑΛΛ. σε «ρυθμιστή» των εξελίξεων, αντί να ανακόπτει τη διαρροή ψήφων της Ν.Δ. στο Κέντρο, την ενισχύει. Ο Μητσοτάκης κινδυνεύει να μείνει με τον «μουτζούρη» Βελόπουλο στο χέρι.
Την ίδια ώρα, στα ακροδεξιά του ένα νέο κόμμα γεννιέται. Η περιβόητη συνένωση Ακροδεξιάς - Δεξιάς - Κέντρου υπό την θαλπωρή της Ν.Δ. διαλύεται, αφού ήταν, όπως φαίνεται, μια ευκαιριακή σύγκλιση στη σφαίρα του κραταιού, τότε, αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου.
Οι κρίσεις επενεργούν κυριαρχικά στα δεδομένα και ο «άριστος» αποδεικνύεται ελάχιστος να αντιπαλέψει τα προβλήματα και να μετριάσει κάπως τις δυσοίωνες εξελίξεις. Η έξοδός του όσο καθυστερεί θα είναι όλο και πιο εξευτελιστική για τον ίδιο...
