Με προχειρότητες και μπαλώματα επιδιώκει να αντιμετωπίσει την πανδημία που εξολοθρεύει σχεδόν 70 ανθρώπους καθημερινά η κυβέρνηση. Ο καθηγητής Θ. Βασιλακόπουλος (Open) δήλωσε ξεκάθαρα πως πέρσι την άνοιξη φτιάχτηκαν «εκτάκτως κλίνες ΜΕΘ που δεν είχαν καν πεπιεσμένο αέρα» και το ότι δεν λειτούργησαν επαρκώς φαίνεται από τα ποσοστά θνητότητας.
«Το να παίρνουμε χειρουργικές κλίνες και να τις μετατρέπουμε σε κλίνες ΜΕΘ γιατί έχουν αναπνευστήρες, πιστέψτε με, είναι λύση ανάγκης σε έναν πόλεμο και δεν θα πετύχουμε στάνταρ θνητότητας» υποστήριξε, στην ίδια συνέντευξη.
Αλλά και στο σπίτι πεθαίνουν ασθενείς από «λάθη» στη νοσηλεία, δήλωσε ο πρόεδρος της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας Σ. Λουκίδης (ΑΝΤ1). Οι ασθενείς δεν έχουν πλέον διλήμματα...
Το κυβερνητικό αφήγημα του «όλα καλά πάνε» και «κάναμε ό,τι μπορούσαμε» κατέρρευσε. Την εβδομάδα αυτή είχαμε θανάτους εκτός ΜΕΘ, ενώ ακόμα και στα κανάλια ψέλλισαν την απαγορευμένη λέξη: «ράντζα».
Δεν υπάρχει λόγος να «δημιουργήσουμε ένα πολυτελές σύστημα Υγείας» διαβεβαίωσε ο Άκης Σκέρτσος (ρ/δ ΣΚΑΪ). Αλήθεια, ποιος χρειάζεται τη δημόσια Υγεία όταν υπάρχει ο ιδιωτικός τομέας; Και ας δηλώνει ακόμα και η Ντ. Μπακογιάννη (ΑΝΤ1) ότι όλοι -και η ίδια- στα δημόσια νοσοκομεία τρέχουν.
Αντί για στήριξη του ΕΣΥ, έχουμε μέτρα «αστυνόμευσης» και φορτώνουν χρέη «αστυνομικών» σε καταστηματάρχες, διευθυντές σχολείων, εργαζόμενους, εκπαιδεύοντας όλους σε ένα καθεστώς γενικής αστυνόμευσης. «Μπαίνει μια τάξη» από τους ελέγχους, είπε ο Άδ. Γεωργιάδης (ΣΚΑΪ). Πώς; Μήπως μειώθηκαν τα κρούσματα ή οι θάνατοι;
Αντίστοιχα, η Ν. Κεραμέως βλέπει «τα αυστηρά πρωτόκολλα να αποδίδουν» στα σχολεία, όταν αντί για αραίωση των μαθητών προτιμούν να αποκρύπτουν τα κρούσματα πίσω από ποσοστά αντί για νούμερα. Άλλωστε όλα μοιάζουν καλά κρυμμένα πίσω από το παράλογο 50%+1 που απαιτείται για να κλείσει ένα τμήμα και η υπουργός μπορεί να υπερηφανεύεται ότι σε 80.000 τμήματα έχουν κλείσει μόλις 8...
Δεν φτάνει που καταστηματάρχες εστίασης καλούνται να επωμιστούν μόνοι τους το κόστος του ιδιότυπου lockdown των ανεμβολίαστων που επιβάλλει η κυβέρνηση για να αποφύγει να στηρίξει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, έχουν και τον Γεωργιάδη να τους αποκαλεί αχάριστους.
Καμία έκπληξη, πριν λίγο καιρό τους έλεγε τεμπέληδες, ενώ πέρσι τους ζητούσε τα κλειδιά. Σήμερα, όχι μόνο με όρους κοινωνικού αυτοματισμού τους έβαλε απέναντι στο λιανικό εμπόριο, αλλά τους προέτρεψε να αντιδρούν όχι ενάντια στην κυβέρνηση αλλά ενάντια στους ανεμβολίαστους!
Με την κυβέρνηση να συνεχίζει με τον διχασμό και το μαστίγιο χωρίς καρότο και την κοινωνία στις συμπληγάδες της πανδημίας και της ακρίβειας αβοήθητη... Απροκάλυπτα και απολύτως κυνικά δυναμιτίζουν την έννοια του δημόσιου, αρνούμενοι κάθε κρατική μέριμνα, όταν η κοινωνία την έχει ανάγκη πιο πολύ.
Και όποιος έχει πρόβλημα... ας φάει τον διπλανό του...
