Τα έργα της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς είναι γνωστά και μέσα στην πληθώρα τους εμπεριέχουν ποιοτικές εξελίξεις και δημιουργίες ασύγκριτες με πολλές άλλες άλλων λαών. Τα έργα αυτά είναι θαυμαστά και εκτείνονται σε όλη την ιστορική περιπέτεια του ελληνισμού, που αναφέρεται σε περισσότερο από τρεις χιλιετηρίδες. Όμως, εκτός από τα αριστουργήματα του πολιτισμού, έχουμε και τα φυσικά αριστουργήματα, αυτά που δημιουργήθηκαν χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση. Στη χώρα μας σε κάθε χίλια τετραγωνικά χιλιόμετρα έχουμε 42 είδη χλωρίδας - μια ποικιλία που συγκρίνεται μόνο με αυτήν του Ακρωτηρίου της Νότιας Αφρικής.
Έχουμε 6.000 είδη φυτών, 1.005 είδη ενδημικά της Ελλάδας, από τα οποία 894 είναι σε κατάσταση απειλής ή σπανιότητας, ενώ σε επίπεδο πανίδας έχουμε 1.206 είδη. Κυρίως όμως έχουμε μια μεγάλη ποικιλότητα σε τοπία, που συνθέτουν εναλλασσόμενες τοιχογραφίες που μας απογειώνουν με τα υποαλπικά δάση του χερσαίου χώρου για να μας φέρουν ως τις χέρσες - ημιερημικές περιοχές της Κρήτης. Υπάρχουν τόποι αυτής της χώρας που εκμαιεύουν τόση αυθόρμητη και αυτογενή φαντασία, ώστε ταιριάζουν με αυτό που έλεγε ο νομπελίστας Κόνραντ Λόρενζ με αφορμή μια απειλή εναντίον δασών της Αυστρίας: «Τροπικό δάσος σε εύκρατη ζώνη»...
Στην Ελλάδα έχουν εγκατασταθεί πολλά αρχαιολογικά μουσεία με συγχρηματοδότηση της Ε.Ε. - κι αυτό είναι καλό. Όμως λείπουν τα μουσεία Φυσικής Ιστορίας, που μπορούν να πραγματεύονται παλιές και νέες περιπέτειες στον φυσικό μας χώρο, από την πικερμική πανίδα των εκατομμυρίων ετών μέχρι τις πρόσφατες.
Η χώρα εσχάτως κινείται προς την «πράσινη αλλαγή» και προβαίνει σε επιλογές, πολλές από τις οποίες όμως προσβάλλουν τη στοιχειώδη νοημοσύνη. Λόγου χάρη, κάποιοι θέλουν ανεμογεννήτριες στη Δίρφυ, σε ένα δάσος εκπάγλου καλλονής, όπου κανείς χάνεται μέσα στους γιγαντιαίους κορμούς των ελάτων, όπου το μάτι δεν έχει τι να πρωτοθαυμάσει. Ακόμη κι αν έλειπαν οι πόροι, θα μπορούσαμε να διατηρήσουμε αυτές τις περιοχές αλώβητες για να δημιουργήσουμε ζωντανά μουσεία Φυσικής Ιστορίας! Κατανοώντας ότι η Εύβοια είναι το μεγάλο ψυχαγωγικό κεφάλαιο της Αττικής και επομένως είναι διατηρητέα στην παρούσα μορφή.
Δυστυχώς, ο πρωθυπουργός της χώρας, ως νέος Ηρόστρατος, θυσιάζει στην υστεροφημία του υπέρτερα αγαθά που τα παραλάβαμε έτοιμα από τη φύση. Θυμίζοντας έτσι τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον πρεσβύτερο, που θυσίασε τον Ιλισσό χάριν της οδού Καλιρρόης...
