Τον πήρε ο κατήφορος τον Μητσοτάκη, δεν υπάρχει αμφιβολία για όποιον κυκλοφορεί έξω από το πεδίο του ΣΚΑΪ. Η εικόνα του, φιλοτεχνημένη με φύλλα χρυσού Πέτσα, έχει ραγίσει, θολώσει, καπνιστεί από τις φωτιές και στραπατσαριστεί από τις τελευταίες εμφανίσεις του. Δεν υπάρχει μέρα που να μην σπάει με τη στάση, τις γκριμάτσες, τα χασκόγελα και τις ομπρέλες του μια γωνιά του επιβλητικού ανδριάντα που του έστησαν τα φιλικά ΜΜΕ και τα λιβάνια των κολάκων. Ακόμα και στην καθησυχαστική για τον ίδιο επιφάνεια των δημοσκοπήσεων έχουν αρχίσει να εμφανίζονται τα επίφοβα κύματα από όσα συμβαίνουν στον βυθό. Αλλά:
Ο Μητσοτάκης είναι Μητσοτάκης. Τα πολιτικά του δόντια -εσχάτως εξασφάλισε και Κύπριο προσωπικό οδοντίατρο- δεν παρατούν ό,τι αρπάξουν. Την εξουσία πρωτίστως. Έριξε όπως έριξε τον Μεϊμαράκη, παραμέρισε όπως παραμέρισε τους βαρόνους της Δεξιάς, έκανε όπως έκανε κανίς τα μαντρόσκυλα του ΛΑΟΣ, υποσκέλισε όπως υποσκέλισε την ίδια του την αδελφή, έβαλε όπως έβαλε στο τσεπάκι του το κόμμα. Διαθέτει χωρίς αμφιβολία το ταλέντο της τάξης και της οικογένειάς του να ξεπερνάει καλύτερους, να εξουδετερώνει επικίνδυνους, να πηδάει θεσμικά και συνταγματικά εμπόδια εν ονόματι της προσωπικής εξουσίας.
Ο Μητσοτάκης είναι Μητσοτάκης. Δημιούργησε αυλή με πρόσωπα που η πίστη τους δεν είναι ούτε ιδεολογική ούτε κομματική, αλλά απολύτως προσωπική. Σ’ αυτόν αναφέρονται, αυτόν έχουν κορώνα στο κεφάλι τους, αυτόν υπηρετούν ως ηθικό αυτουργό σε μικρά και μεγάλα εγκλήματα. Στις κερδοφόρες απευθείας αναθέσεις, στα προσοδοφόρα ρουσφέτια, στη Novartis που έγινε σκευωρία, στις σκευωρίες που γίνονται πρωτοσέλιδα, στις χήνες που βαφτίζονται ψάρια. Επί βασιλείας του κεντροαριστερός κατάντησε να χαρακτηρίζεται ο στρατολογημένος από τον ίδιο. Όλοι αυτοί θα σκιστούν για να μην επανέλθουν από τις κάθε είδους προμήθειες στο πρότερο μηδέν.
Ο Μητσοτάκης είναι Μητσοτάκης. Έχει πλέξει με επιδεξιότητα πολιτικής αράχνης έναν ιστό που τον συνδέει με μεγάλα συμφέροντα, μεγάλα ονόματα, μεγάλες προσδοκίες, μικρές ηθικές αντιστάσεις. Με τη συνδρομή τους θα συκοφαντήσει, θα τρομοκρατήσει, θα ισοπεδώσει, θα εκμεταλλευτεί τα πάντα -είδατε τι κάνει με την πανδημία- για να προστατέψει και να προστατευτεί. Μπορεί να κακιώνει, να βρίσκεται στα όρια νευρικής κρίσης μπροστά στο κύμα του θυμού, να του φεύγει κάθε αρλούμπα, να τα βάζει με τον Κουτσούμπα, αλλά να τα παρατήσει δεν πρόκειται. Είναι ικανός να μας οδηγήσει σε τραγωδίες για να διασώσει τον εαυτό του και τις κουστωδίες.
Συμπέρασμα: Θέλει αρετή και τόλμη η αντιμετώπισή του. Αγώνα και σύνεση. Για να μας αδειάσει τη γωνιά με το μικρότερο δυνατό κόστος για τη χώρα και την κοινωνία. Αμήν.
