Σχέδια επί σχεδίων είχαν επεξεργαστεί οι συναρμόδιοι για να αντιμετωπίσουν τις φυσικές καταστροφές. Σχέδιο για τις πυρκαγιές, σχέδιο για τις χιονοπτώσεις, σχέδιο για τις νεροποντές, σχέδιο για τους ιούς και ό,τι άλλο σχέδιο μπορούσε να φανταστεί το μυαλό του, κάπου θα το έβρισκε γραμμένο. Άλλοτε ως αναφορά και άλλοτε ως ολοκληρωμένη πρόταση.
Οι πηγές της πληροφόρησής του δε είχαν μεριμνήσει ώστε σε όλα αυτά τα σχέδια να υπερτονίζονται οι χοντρές τελείες στην αρχή της φράσης για να γίνονται και περισσότερο κατανοητά.
Γεγονός που του δημιουργούσε μια σχετική ανασφάλεια, αφού μετά τη χοντρή τελεία και την πρόταση που ακολουθούσε ερχόταν στο κατόπι της μία επόμενη τελεία και έτσι, πέρα από τον τίτλο, που έμοιαζε με μεξικάνικο καπέλο για να ταιριάζει σε όλα τα κεφάλια, το ίδιο ίσχυε και για τους τίτλους. Χώραγαν τα πάντα από κάτω.
Είχε όμως αποκτήσει με τον καιρό και τη σχετική ανοσία, όπως και είχε κατανοήσει και τον ρόλο της ατομικής ευθύνης, που ερχόταν να συμπληρώσει τη συλλογική ευθύνη για να μην χρειάζεται οι υπεύθυνοι να αναλαμβάνουν την ευθύνη.
Και όλη αυτή η συζήτηση που έβλεπε να εξελίσσεται για τα πτητικά μέσα, για την προστασία των δασών και την πυρόσβεση, για την επιτυχημένη στρατηγική, του έμοιαζε περισσότερο με αντιγραφή της επιχειρηματολογίας που αφορούσε τον κορωνοϊό, παρά για κάτι νέο. Λες και είχε λείψει η φαντασία.
Διότι, όπως ήταν έτοιμο το σχέδιο ελευθερίας, αλλά δεν έρχονταν τα εμβόλια που ήταν έτοιμα, έτσι και τα Καναντέρ δεν πέταγαν παρότι ήταν έτοιμα. Και όταν έσβηνε η φωτιά τότε άρχισαν να πετάνε. Όπως και με τα εμβόλια. Που όταν ήρθαν πια ήταν όλοι διακοπές και έτσι έμειναν στα ψυγεία μέχρι που πήγε περίπατο ο τουρισμός και αρχίσαν τα μέτρα. Κάπως σαν τα δέντρα δηλαδή στην Εύβοια, την Ηλεία και την Αρκαδία.
Φύγαν οι φωτιές και έμειναν οι στάχτες, έφυγε ο τουρισμός και έμειναν τα lockdown, έφυγε η «Μήδεια» και έμειναν τα κούτσουρα, δεν ήθελε και παραπάνω για να αποφασίσει τι να κάνει.
Φόρεσε τα μποτάκια του και το σακίδιο στην πλάτη και ξεκίνησε από τον Κεραμεικό να φορτώνει νερά και τρόφιμα για τους πυρόπληκτους και έπειτα σκαντζάρισε στο φορτηγό και πήγε και στο μέτωπο να μοιράσει, να μαγειρέψει και να προσφέρει φαγητό.
Γιατί όλα τα είχαν προβλέψει οι συναρμόδιοι επιτελικά, εκτός από το πώς θα φάνε πυροσβέστες και καμένοι... Και η ατομική ευθύνη δεν!
