Η κυβέρνηση αναγνώρισε τις απαιτήσεις της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. αποδεχόμενη αποκλειστικά τους ισχυρισμούς της εταιρείας στα εξώδικά της χωρίς γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, όπως παραδέχτηκε ο Κώστας Σκρέκας.
Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας υποστήριξε ότι, με διάταξη της αποικιοκρατικής σύμβασης, η κυβέρνηση εκμηδενίζει το ρίσκο το Δημόσιο να κληθεί να πληρώσει τις αξιώσεις της εταιρείας χωρίς αναφορά σε γνωμοδότηση του ΝΣΚ, παρότι ρωτήθηκε σχετικά από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Πάνο Σκουρλέτη. Η Ολομέλεια της Βουλής θα συζητήσει την κύρωση της σύμβασης σήμερα, ενώ έχει ξεκινήσει άρον - άρον η διαδικασία κύρωσης σύμβασης για τα ακίνητα στο Ελληνικό.
«Από πότε ένα εξώδικο, ένα έωλο εξώδικο, αποτελεί βάσιμη και νομική θεμελιωμένη απαίτηση;» αναρωτήθηκε σε υψηλούς τόνους ο Π. Σκουρλέτης επισημαίνοντας ότι η εταιρεία προχώρησε στα εξώδικα «επειδή ήταν έκθετη, επειδή είχε παραβιάσει θεμελιώδεις κανόνες της ίδιας της σύμβασης».
Επίσης τόνισε ότι τα εξώδικα αξιοποιούνται για να δικαιολογήσουν την τροποποίηση της σύμβασης και να μπουν «στην άκρη» οι δικαιολογημένες απαιτήσεις του Δημοσίου για παραβάσεις της εταιρείας. «Εδώ εδράζονται η παράβαση του καθήκοντος και η απιστία εκ μέρους σας. Αυτό που κάνατε είναι ομολογία ενοχής» επισήμανε χαρακτηριστικά στον Κ. Σκρέκα ο Π. Σκουρλέτης.
Ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος αναφέρθηκε στο επίμαχο άρθρο 11 της σύμβασης ξεκαθαρίζοντας ότι δεν αφορά μόνο παλιές απαιτήσεις της εταιρείας, αλλά και μελλοντικές. Διαβάζοντας το κείμενο υπογράμμισε ότι «δεν αφορά μόνο τις διαφορές που αναφέρεστε και έχετε αναγνωρίσει κακώς, κάκιστα, αλλά και όλα τα υπόλοιπα δικαιώματα του Δημοσίου και αφορά και τις διαδικασίες που είναι σε εξέλιξη» θέτοντας και γι’ αυτήν την περίπτωση θέμα απιστίας εις βάρος του Δημοσίου.
Φάμελλος: Οι δεσμεύσεις για τις επόμενες κυβερνήσεις είναι σήμα ότι η εταιρεία δεν πιστεύει στην μακροημέρευση της κυβέρνησης
Ο Σ. Φάμελλος τόνισε πως η επιλογή της κυβέρνησης να δεσμεύσει μέσω της σύμβασης τις επόμενες κυβερνήσεις σε σχέση με τις απαιτήσεις της Ελληνικός Χρυσός φανερώνει ότι «η εταιρεία δεν πιστεύει πως αυτή η κυβέρνηση θα είναι πολλά χρόνια στη θέση της», καθώς και ότι «τα βρήκε σκούρα» με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με την αθέτηση των δεσμεύσεών της. Επανέλαβε δε τις προειδοποιήσεις του προς τα κυβερνητικά στελέχη ότι με την αποικιοκρατική σύμβαση προχωρούν σε παράβαση καθήκοντος και διαπράττον πράξεις απιστίας κατά του Ελληνικού Δημοσίου.
Τόνισε ότι η σύμβαση δεν προβλέπει καμία δέσμευση από την εταιρεία για τις θέσεις εργασίας και τα ανταποδοτικά προς τον Δήμο Αριστοτέλη, την ώρα που η Ελληνικός Χρυσός θα αποζημιωθεί για το 70% των διαφυγόντων κερδών της ακόμα και αν η σύμβαση καταγγελθεί με δική της ευθύνη! Επίσης αναρωτήθηκε αν η κυβέρνηση έχει ζητήσει τη γνώμη της γενικής διεύθυνσης Ανταγωνισμού της Ε.Ε. για τη σύμβαση και ζήτησε να κατατεθεί στη Βουλή η σχετική έκθεση αξιολόγησης της Grand Thornton.
Ακόμη θύμισε ότι τμήμα των εξωδίκων της εταιρείας αφορούσε την απόρριψη των μελετών για τη μεταλλουργία, απόρριψη που κρίθηκε βάσιμη από το ΣτΕ, και στηλίτευσε την πρόβλεψη για λήψη περιβαλλοντικής άδειας για 15 χρόνια, καθώς ισοδυναμεί με εξαίρεση της περιοχής της βόρειας Χαλκιδικής από μελλοντικές αλλαγές στην περιβαλλοντική νομοθεσία.
Σημείωσε επίσης ότι το παράδοξο της περιβαλλοντικής άδειας των 15 ετών, ενώ εκκρεμεί η απόφαση για τη μεταλλουργία, είναι μία ακόμη ένδειξη πως η εταιρεία δεν σκοπεύει να προχωρήσει σε μεταλλουργική επεξεργασία στη χώρα μας.
Ύψωσε τους τόνους της κριτικής το ΚΙΝ.ΑΛΛ.
Από την πλευρά του το ΚΙΝ.ΑΛΛ. διατήρησε τις επιφυλάξεις του για τη σύμβαση, όμως ο εισηγητής του Γιώργος Αρβανιτίδης ήταν περισσότερο επικριτικός, επηρεασμένος εν μέρει από όσα ακούστηκαν στην ακρόαση των φορέων. Έκανε λόγο για "κακή, ετεροβαρή συμφωνία υπέρ της Ελληνικός Χρυσός σημειώνοντας δηκτικά ότι η επένδυση αποδεικνύεται 'άνθρακας και όχι χρυσός'". Εκτίμησε ότι «δεν πρόκειται να δούμε μεταλλουργία» και κατά συνέπεια τα οφέλη της εξόρυξης για τη χώρα μας θα είναι «ελάχιστα».
Το ΚΙΝ.ΑΛΛ. κατέθεσε και τροπολογία ώστε να αυξηθεί το τέλος από μεταλλευτικές και εξορυκτικές δραστηριότητες για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
