Μετά από τρεις μήνες περιοριστικών μέτρων, η κυβέρνηση σκέφτεται σοβαρά να προχωρήσει στην επιβολή περιοριστικών μέτρων. Μετά από 90 ημέρες lockdown, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να προχωρήσει σε lockdown. Κι εμείς, μετά από άλλους τρεις χαμένους μήνες, αναρωτιόμαστε για πόσο ακόμα θα μας αντιμετωπίζουν σαν πολιτικά πειραματόζωα. Και εμείς, μετά από σχεδόν 90 ημέρες κυβερνητικών παλινωδιών στην εφαρμογή διαφόρων μέτρων και πεισματικής άρνησης για την ενίσχυση του ΕΣΥ, αναρωτιόμαστε για πόσο ακόμα θα μας χρεώνουν με ευθύνες που δεν μας αναλογούν. Και εμείς αναρωτιόμαστε με ποιους έχουμε τελικά μπλέξει και τόσες μέρες, τόσους μήνες μάς έχουν καταντήσει σαν τον σκύλο που κυνηγά την ουρά του.
Γιατί έχουμε μπλέξει. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Έχουμε μπλέξει με μια παρέα εμμονικών, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να εκμεταλλευτούν την πανδημία και τα lockdown ώστε να περάσουν μια σειρά αντιδημοκρατικών, αυταρχικών, αντεργατικών και αντικοινωνικών νόμων και μέτρων. Γιατί, από όπου και να το πιάσεις το νήμα της κυβερνητικής πολιτικής, στο ίδιο σημείο θα καταλήξεις. Είτε από πέρυσι τον Μάρτιο το πιάσεις είτε από τον Νοέμβριο το πιάσεις, στην ίδια πεισματική άρνηση ουσιαστικής στήριξης του κοινωνικού κράτους θα καταλήξεις. Μεγάλα λόγια, ακόμα μεγαλύτερες υποσχέσεις μέσω της τηλεόρασης αλλά από ουσία μηδέν.
Χωρίς ενίσχυση του ΕΣΥ, χωρίς ουσιαστικά μέτρα για την αποσυμφόρηση των σχολείων, χωρίς αύξηση του στόλου των ΜΜΜ και χωρίς αυστηρά μέτρα στους χώρους εργασίας, το μόνο που κάνουμε σαν κοινωνία είναι να μετράμε τα κύματα της πανδημίας που πηγαίνουν και έρχονται, με το ακορντεόν του lockdown να παίζει τη μελωδία της κυβερνητικής αποτυχίας, στην οποία χορεύουν μονάχα νεοπροσληφθέντες ειδικοί φρουροί.
