Οι εικόνες στο φατσοβιβλίο διαδέχονται η μία την άλλη ατάκτως και σπάνια απομένει χρόνος για να κριθεί η αξία της καθεμίας. Τώρα βέβαια απομένει «μία, αλλά λέαινα» -που θα ’λεγε ο Αίσωπος- για να δείξουμε κάποια περίπτωση που η εικόνα προκαλεί τρομερή εντύπωση.
Αντλώ λοιπόν από τη χιουμοριστική σειρά εικόνων Top Memes που θέτει το ζήτημα: «Η κίνηση (η κυκλοφοριακή) στο κέντρο δεν παλεύεται» και η ερώτηση - απάντηση είναι «Είσαι συγκοινωνιολόγος;». Επακολουθεί η θέση «Δεν πάει άλλο με τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος» και η απάντηση «Είσαι οικονομολόγος;». Μετά έρχεται ότι «Τα μέτρα για τον κόβιντ είναι ανεπαρκή» και η απάντηση «Είσαι λοιμωξιολόγος;». Επακολουθεί το ότι «Η Παιδεία στην Ελλάδα είναι Χ» και η απάντηση, και ερώτηση πάντα, είναι «Είσαι παιδαγωγός;». «Απλά τη γνώμη μου λέω» και η απάντηση: «Είσαι συγγραφέας;». Κι όταν ο ένας φτάνει στο απροχώρητο δηλώνοντας «Ε, άντε και γ@μήσου», ο άλλος ρωτάει: «Είσαι σεξολόγος;».
Θέλω να πω ότι με όλα αυτά φτάσαμε στο σημείο να παίρνουμε υπόψη μια γνώμη μόνο εφόσον εκφέρεται από ειδικό -έτσι ώστε αν διατύπωνα εγώ άποψη για τη σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών θα μπορούσα να εκτεθώ στην ερώτηση «Είσαι γεωστρατηγικός αναλυτής;».
Όχι, δεν είμαι τέτοιος, αλλά η συνδιάσκεψη δεν χρειάζεται ειδικά μυαλά για να προσεγγιστεί γενικά το περιεχόμενό της.
Σε αντίθεση με την κυβερνητική αυταρέσκεια, το ποτήρι είναι στην καλύτερη περίπτωση μισοάδειο, όχι μισογεμάτο. Η κυβέρνηση μιλάει για μισοεπιτυχία τη στιγμή που η μισοαποτυχία είναι έκδηλη.
Δεν απομένει παρά ο σχολιασμός της Ε.Ε. για το αν είμαστε μέσα ή ουσιαστικά έξω από αυτήν. Δεν απομένει παρά να πούμε στους εαυτούς μας ότι «δεν χρειάζεται μια ευρωπαϊστική ιδεολογία, αλλά να αξιοποιούμε τον χώρο της Ε.Ε. προς ίδιον όφελος». Δεν χρειάζεται να αγωνιζόμαστε για μια κοινή στάση με τις άλλες χώρες, αλλά να ξεχωρίζουμε από αυτές όσες είναι φιλικές προς εμάς -είτε είναι μέσα είτε έξω από την Ε.Ε.- και μαζί τους να πορευόμαστε. Κυρίως όμως χρειάζεται να αντιστεκόμαστε στην αισιοδοξία και μεγαλογδουποσύνη μεγάλων και μεσαίων αναλυτών της κατάστασης. Χρειάζεται μαζική συστράτευση, όχι η πονηρή σκέψη ότι θέλουμε τη μεν επιτυχία δική μας, τη δε αποτυχία αποτυχία όλων.
