Η παγκόσμια ύφεση δεν είναι αποτέλεσμα μόνο του κορωνοϊού. Η οικονομική κρίση έχει σχέση με την έλλειψη ζήτησης και την αυξανόμενη φτωχοποίηση λόγω των ανισοτήτων. Η κρίση φέρνει ανταγωνισμούς για φυσικούς πόρους, ενεργειακούς πόρους και θαλάσσιους δρόμους μεταφοράς. Η Τουρκία παραπονιόταν ανέκαθεν ότι είναι περιορισμένη από την Ελλάδα, την Κύπρο, τις αραβικές χώρες και το Ισραήλ. Σχεδίασε γι’ αυτόν τον λόγο το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», δόγμα που έχει σχέση με την απόκτηση ζωτικού χώρου (μας θυμίζει Χίτλερ αυτό - Lebensraum) και πηγών ενέργειας.
Η υποχωρητικότητα - κατευνασμός της χώρας μας αλλά και των άλλων δυτικών χωρών της δίνει δυνατότητα για να ενεργήσει παρακάμπτοντας το Διεθνές Δίκαιο.
Δεν είναι όμως το ζήτημα μόνο γεωπολιτικό ή οικονομικό για την Τουρκία. Ο Ερντογάν βλέπει μια Τουρκία ηγέτιδα δύναμη στον μουσουλμανικό κόσμο. Αυτό επιδίωξε αρχικά με τη συνεργασία με τους τζιχαντιστές και το χαλιφάτο που πήγε να δημιουργηθεί στη Συρία. Διπλό στόχο έχει και στη Λιβύη. Τέτοιο στόχο δείχνουν οι επισκέψεις Τσαβούσογλου στο υπογάστριο της Σαχάρας (Τόγκο, Νίγηρα, Ισημερινό, Γουϊνέα) και οι αντιδράσεις των Γάλλων έτσι εξηγούνται.
Δυστυχώς, η ελληνική συμφωνία με την Αίγυπτο αφήνει χώρο δράσης για την Τουρκία ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, αποκαλύπτει τα πλευρά της Κύπρου και επομένως εκεί επικεντρώνεται η τουρκική πίεση.
Κάποιοι βλέπουν το «τυράκι» των κερδών και αγνοούν τη φάκα της απώλειας κυριαρχίας
Η νεοφιλελεύθερη αντίληψη της κυβέρνησης της Ν.Δ. δεν αφορά μόνο την οικονομική πολιτική, αλλά έχει επηρεάσει και την εξωτερική πολιτική. Τα θέματα κυριαρχίας οδηγούνται στη «συνεκμετάλλευση», προφανώς, της ελληνικής με την τουρκική οικονομική ολιγαρχία. Από κοντά και κάποιες αντιλήψεις καλών προθέσεων, που ισχυρίζονται πως η σθεναρή στάση μπορεί να οδηγήσει σε εντάσεις κι αυτές με τη σειρά τους θα ενισχύσουν τον εθνικισμό και τη συντήρηση. Η Ιστορία έχει δείξει ότι αυτές οι απόψεις οδηγούν στην αδράνεια κι αυτή με τη σειρά της παραλύει και τη βούληση για διαφύλαξη της εθνικής κυριαρχίας αλλά και τη βούληση για κοινωνικούς αγώνες.
Δυστυχώς, δεν προβλέπεται ο κόσμος να γίνει πρώτα καλός και μετά ειρηνικός. Το αντίστροφο είναι πιο ρεαλιστικό.
Για την ώρα, η κυβέρνηση πρέπει να απαιτήσει από την Ε.Ε. κυρώσεις για την Τουρκία τώρα και επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. στη ΝΑ Μεσόγειο και την Κρήτη.
Στη συνέχεια σχεδιασμός για την επόμενη φάση. Όχι «πάμε και βλέπουμε».
* Ο Ν. Τόσκας είναι υποστρατηγος ε.α., πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη
