Η παραφωνία Λοβέρδου, ο οποίος κινήθηκε σε άλλο κλίμα, ενώ η Φώφη Γεννηματά προσπαθούσε να επικεντρώσει σε αντιφασιστικό στίγμα με καμπάνιες και παρεμβάσεις, ενόψει της απόφασης της Δικαιοσύνης για τη Χρυσή Αυγή, λειτούργησε ως υπενθύμιση της υφέρπουσας σύγκρουσης εντός ΚΙΝ.ΑΛΛ. σε σχέση με στρατηγικές αποφάσεις της ηγεσίας του.
Διαφωνίες για την κατεύθυνση που διακηρύττει ότι θέλει να προσδώσει στο κόμμα η Φώφη Γεννηματά, δίπλα στις ηχηρές αντιφάσεις και τις παλινωδίες που η ίδια δημιουργεί σε αυτή την πορεία. Άλλωστε, το ΚΙΝ.ΑΛΛ. πέρασε ένα δύσκολο δεύτερο μισό του καλοκαιριού υπό το βάρος του αρνητικού κλίματος που δημιούργησε η απόφαση Γεννηματά για υπερψήφιση του νομοσχεδίου της Ν.Δ. που περιορίζει τις διαδηλώσεις σε μια περίοδο πανδημίας όπου ακόμα και η ίδια εκτιμούσε ότι οι κοινωνικές αντιδράσεις θα φουντώνουν εξαιτίας της ανικανότητας και της ανεπάρκειας της κυβέρνησης. Μια απόφαση στην οποία επιμένει μέχρι κεραίας ακόμα και σήμερα. Τον Σεπτέμβριο η Φ. Γεννηματά ήθελε να επιχειρήσει ένα restart από το σημείο που η αντιδεξιά πορεία διακόπηκε και διατηρήθηκε μόνο η αντιΣΥΡΙΖΑ εμμονή. Μέσα σε αυτό το «νέο τοπίο», βουλευτές που διαρκώς ανακαλύπτουν κοινούς τόπους με τη Ν.Δ. ή ενθουσιάζονται στο να υπενθυμίζουν τη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, που «έσωσε τη χώρα», δυσανασχετούν.
Έτσι, δεν ήταν τυχαία η απάντηση που δόθηκε στον Ανδρέα Λοβέρδο από τον γραμματέα Επικοινωνίας Παναγιώτη Βλάχο, ότι τη γραμμή την εκφράζει η πρόεδρος του κόμματος και ότι... κάθε επιστημονική άποψη είναι σεβαστή. Την ώρα που η πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛΛ. αρθρογραφούσε θίγοντας το μείζον πολιτικό επίδικο της απόφασης που επίκειτο, δηλαδή το εάν η Χ.Α. θα κρινόταν ένοχη ως εγκληματική οργάνωση, ο Ανδ. Λοβέρδος παρενέβαινε για να επισημάνει ότι η Δικαιοσύνη πρέπει να αποφασίζει απερίσπαστη, χωρίς πολιτικές πιέσεις.
Το ζήτημα εν προκειμένω δεν είναι μόνο το τάιμινγκ που διάλεξε, ούτε ότι είπε κάτι αυτονόητο («αποφάσεις βγάζουν τα δικαστήρια, όχι τα κόμματα») σε μια ιστορική πολιτική στιγμή, ούτε ότι το έκανε για να επιτεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ για πίεση στη Δικαιοσύνη. Ούτε ότι δεν μπορεί να διακρίνει την πολιτική από τη νομική τοποθέτηση, αν και ως βουλευτής και ταυτόχρονα συνήγορος Καλογρίτσα δείχνει ότι προφανώς το κατανοεί... Το ζήτημα δεν ήταν καν το ύφος απαξίωσης προς την υποχρέωση των πολιτικών να εκφέρουν πολιτική άποψη, ειδικά για ένα ιστορικής σημασίας ζήτημα («το τι λέει το ένα ή το άλλο κόμμα είναι παντελώς αδιάφορο»). Ούτε το ζήτημα είναι ότι παλιά είχε χαρακτηρίσει τη Χρυσή Αυγή ως «το πρώτο κίνημα που γεννιέται αυθεντικά μετά τη Μεταπολίτευση», που «κάνει ακτιβισμό πάνω σε μεγάλα προβλήματα» και «παράγει εμπιστοσύνη και απολαμβάνει δημοσκοπικά ποσοστά».
Το ζήτημα που εγείρεται για το ΚΙΝ.ΑΛΛ. είναι εσωκομματικό. Ο Ανδ. Λοβέρδος επικαλέστηκε την ιδιότητά του ως νομικού προκειμένου να επιδείξει τη διαφοροποίησή του από την ηγεσία του, με μια σημαντική αφορμή μεν, αλλά για άλλον, πολιτικό λόγο.
