«Μετά από εννέα μήνες που υπομείναμε την πείνα, βρισκόμαστε τώρα σε ένα καταφύγιο για τις βόμβες - κοιμόμαστε με παιδιά που χθες ονειρεύονταν ψωμί και σήμερα ονειρεύονται να ξυπνήσουν αύριο. Δεν ξέρω αν θα ξυπνήσουμε, αλλά ελπίζω να μας θυμάστε για το ότι αντισταθήκαμε με τιμή σε αυτή τη γενοκτονία». #Ναγκόρνο Καραμπάχ
Αυτό είναι ένα τουίτ της Siranush Sargsyan, δημοσιογράφου που ζει και εργάζεται στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Μάλλον δεν θα συνεχίσει πολύ να δουλεύει στον αρμενικό θύλακα - ελπίζω τουλάχιστον να επιβιώσει. Μετά την επίθεση του Αζερμπαϊτζάν την εβδομάδα που μας πέρασε, οι αρμενικές δυνάμεις συνθηκολόγησαν. Η αγωνία τώρα είναι πώς θα αντιμετωπίσει ο αζέρικος στρατός τον αρμενικό πληθυσμό, που ήδη εγκαταλείπει τις εστίες του. Θα γίνει εθνοκάθαρση μπροστά στα μάτια όλης της ανθρωπότητας; #εθνοκάθαρση
Σε κάθε περίπτωση, τελειώνει η αρμενική παρουσία στο Ναγκόρνο Καραπάχ. Μια παρουσία που μετράει 2.000 χρόνια. Οι Αρμένιοι εγκαταλείφθηκαν από τη Ρωσία, τις ΗΠΑ, την Ε.Ε., τη Γαλλία. Η διεθνής κοινότητα, που κόπτεται για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, επέτρεψε στον δικτάτορα Αλίγιεφ να «επιλύσει» τη σύρραξη στο Ναγκόρνο Καραμπάχ με τη δύναμη των όπλων. #διεθνής_υποκρισία
Στην Ελλάδα, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, οι δραματικές εξελίξεις στο Ναγκόρνο Καραμπάχ αντιμετωπίζονται με πλήρη αδιαφορία. Δεν θα έπρεπε. Όχι μόνο γιατί θα έπρεπε να μας κινητοποιεί η απειλή της εθνοκάθαρσης, αλλά και γιατί το Ναγκόρνο Καραμπάχ δείχνει τον χαρακτήρα της νέας φάσης στην οποία έχει μπει το παγκόσμιο σύστημα μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία. Πρόκειται για μια φάση που χαρακτηρίζεται από την απόλυτη κυριαρχία του δικαίου του ισχυρότερου. Ο Αλίγιεφ έχει το αέριο, οι Αρμένιοι είναι φτωχοί, ο Αλίγιεφ δίνει τέλος στη σύγκρουση με τα ισραηλινά όπλα και τα τουρκικά drones. Μια σύγκρουση που διαρκεί 30 και πλέον χρόνια. #brand_new_world
Για την Ευρωπαϊκή Ένωση κακός δικτάτορας ο Πούτιν, καλός δικτάτορας ο Αλίγιεφ.
Σε αυτόν τον νέο κόσμο των απρόβλεπτων απειλών και των διαρκών κρίσεων η διακυβέρνηση γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Μοιάζει με σιμουλτανέ παρτίδα σκάκι. Όμως εν αντιθέσει με το σκάκι, στη σύγχρονη διεθνή πολιτική η μια παρτίδα επηρεάζει την άλλη. Μια κίνηση στη Θάλασσα της Νότια Κίνας μπορεί να έχει επιπτώσεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτές οι αλληλεπιδράσεις καθιστούν το παγκόσμιο σύστημα χαοτικό. #Μεγάλη_Σκακιέρα
Είναι προφανές ότι από τους κυβερνώντες απαιτούνται μεγαλύτερη σοβαρότητα, βαθύτερη γνώση, καλύτερη οργάνωση και πιο μακρόπνοο σχέδιο από ποτέ άλλοτε. Εξίσου προφανές είναι ότι δεν μπορείς να κάνεις εξωτερική πολιτική με τους όρους των focus groups, όπως καλή ώρα κάνει ο Επιτελικός. #δεν_είναι_πλάκα_όλο_αυτό
Από τη σκοπιά της Αριστεράς, όμως, απαιτείται και κάτι ακόμα. Μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο όπου βασιλεύει το δίκιο του ισχυρότερου πρέπει να ακούγεται κάπως η φωνή της ειρήνης, του δικαίου, η φωνή των αμάχων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, στην Ουκρανία, στην Παλαιστίνη. Η Αριστερά προφανώς δεν μπορεί να είναι αφελής μέσα στην περιρρέουσα βαρβαρότητα. Δεν μπορεί, όμως, και να συνθηκολογήσει με την αγριότητα και τον κυνισμό. Δεν μπορεί να ενστερνιστεί τον νόμο της ζούγκλας. #imagine_nothing_to_kill_ or_die_for
Η Αριστερά πρέπει να μην είναι μέσα στον κόσμο και κλεισμένη στα μοναστήρια της. Αλλά δεν πρέπει να αφομοιωθεί από αυτόν τον κόσμο σε βαθμό που θα πάψει να είναι Αριστερά.
Από το Ναγκόρνο Καραμπάχ πάμε τώρα στο Χαλάνδρι για να δούμε μια άλλη πλευρά του σύγχρονου κόσμου μέσα από ένα case study. Στο Χαλάνδρι ο αριστερός δήμαρχος Σίμος Ρούσσος δίνει τη μάχη για την τρίτη εκλογή του. Αν παρακολουθήσετε τα social του, όπου παρουσιάζει το έργο του, θα καταλάβετε γιατί είναι φαβορί να βγει ξανά. Σημειώστε ότι η παράταξή του (η Αντίσταση) είναι μια από τις πιο ωραίες αριστερές συντροφιές. #Σίμος_Ρούσσος
Ο Ρούσσος, εκτός από το να τρέχει όλη μέρα για την πόλη του, ασχολείται προσωπικά με το να απαντάει στα σχόλια που αφήνουν οι δημότες στον τοίχο του. Είναι πολύ ενδιαφέρον που μπαίνει στον κόπο να συζητάει με τον κόσμο, να αντικρούει επιθέσεις και να δίνει χρήσιμες πληροφορίες. Ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι δεν μασάει να ασκεί δημόσια κριτική σε κακές νοοτροπίες που εκφράζονται, όπως, για παράδειγμα, όταν διαμαρτύρεται κάποιος γιατί έκλεισε ο τάδε δρόμος για να ασφαλτοστρωθεί. Αν δεν κλείσει δηλαδή, πώς θα γίνει η δουλειά; Είναι σημαντικό (και σπάνιο) να μην κάνει κανείς αβαβά χάριν του σταυρού. #τα_εξηγεί_όμορφα
Σε ένα πρόσφατο ποστ του Ρούσσου για το μεγάλο πρόγραμμα ανακαίνισης των σχολείων της πόλης μπήκε ένας τύπος από κάτω και έγραψε ότι «στο 5ο δημοτικό σχολείο στο Πάτημα Χαλανδρίου δεν έχει γίνει καμία σοβαρή αναβάθμιση… κρέμονται σοβάδες από τους τοίχους, στο προαύλιο δεν έχει γίνει καμία παρέμβαση. Κοινώς δεν είναι ακριβώς όπως τα παρουσιάζεται (sic), θέλει πολύ (sic) δουλειά ακόμα το Χαλάνδρι». Ο Ρούσσος τού απάντησε σε πρώτο χρόνο: «Δεν υπάρχει 5ο δημοτικό στο Πάτωμα. Σοβαρευτείτε κ. υποψήφιε βουλευτά του κ. Βελόπουλου από τη Λακωνία». #η_φάπα_ακούστηκε_μέχρι_τη_Δραπετσώνα
Το όλο στόρι, πέρα από το αστείο του πράγματος, είναι ενδεικτικό του πώς λειτουργούν οι ακροδεξιοί στο Διαδίκτυο. Μπαίνουν, γράφουν με θράσος χιλίων πιθήκων μια αδιανόητη μούφα και ό,τι πιάσει. Αν το δει κάποιος και μπει στον κόπο να απαντήσει, έχει καλώς - αν και κάποιοι μπορεί να μην δουν την απάντηση. Αν πάλι δεν το προσέξει ή δεν έχει χρόνο να απαντήσει, το ψέμα μένει. Αυτό το ψηφιακό ψέμα, που κατ’ ευφημισμό το αποκαλούμε μετα-αλήθεια, δηλητηριάζει τις συνειδήσεις. Αυτό το ψηφιακό ψέμα αποτελεί τον πυλώνα του Τραμπ και της Μελόνι. Αυτό είναι ο σύγχρονος γκεμπελισμός που τρέφει τον εκφασισμό.
Να μην αφήσουμε το ψέμα να μας πνίξει.
