Της κυβερνητικής επιλογής να ενισχύσει σε όλα τα επίπεδα την αθρόα ανάπτυξη του φυσικού αερίου υπεραμύνθηκε ο νέος υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κ. Σκρέκας, τη στιγμή που η Ε.Ε., στο πλαίσιο των πολιτικών για τη μετάβαση σε οικονομίες μηδενικού άνθρακα, κρατά αποστάσεις και από αυτό το ορυκτό καύσιμο.
Μιλώντας στη Βουλή για την κύρωση της συμφωνίας για τον ελληνο-βουλγαρικό αγωγό (IGB) και το φόρουμ Φυσικού Αερίου Ανατολικής Μεσογείου (ΕΜGF), υποστήριξε ότι η κυβέρνηση έχει στρατηγική για την απανθρακοποίηση, και μάλιστα σε αντίθεση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που αποτυπώνεται στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), δηλαδή τη βίαιη απολιγνιτοποίηση και τη διείσδυση εισαγόμενου φυσικού αερίου παντού, κάτι που περιλαμβάνεται και στο περίφημο master plan... Υπενθυμίζεται ότι στο νέο ΕΣΕΚ προβλέπεται αύξηση φυσικού αερίου 78,36%, έναντι του ΕΣΕΚ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ως μερίδιο στην καθαρή ηλεκτροπαραγωγή (18,30 Twh από 10,26 Twh), και 29% σε επίπεδο εγκατεστημένης ισχύος (6,97GW, έναντι 5,4GW).
Πέραν της περιβαλλοντικής επίφασης, η κυβέρνηση Ν.Δ. επίσπευσε την απολιγνιτοποίηση για να ισχυροποιήσει τις αγορές, όχι ενός καυσίμου - γέφυρα μέχρι την κυριαρχία των ΑΠΕ, αλλά μιας νέας ενεργειακής εξάρτησης, ενισχύοντας (περαιτέρω) ιδιωτικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα ή ιδιωτικοποιώντας τες, στην περίπτωση του ομίλου ΔΕΠΑ, και, βέβαια, χωρίς καμία σύνδεση με τις ανάγκες της κοινωνίας κι αγνοώντας τις νέες συνθήκες ενεργειακής μετάβασης εν μέσω κλιματικής κρίσης. Μάλιστα, για... αντιπερισπασμό, ο υπουργός έβαλε στη συζήτηση την πιθανότητα μελλοντικής χρήσης υδρογόνου, ώστε οι υποδομές αερίου να μην “πάνε στράφι”...
“Κόντρα” στις επιλογές Ε.Ε.;
Πάντως, η Κομισιόν, αξιολογώντας το ΕΣΕΚ της Ν.Δ., τον περασμένο Οκτώβριο, διαπίστωνε ότι δεν λαμβάνονται υπόψη το πώς “ταιριάζουν” τα σχέδια ανάπτυξης φυσικού αερίου με το μακροπρόθεσμο πλαίσιο για κλιματική ουδετερότητα το 2050 ή αν θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις σε άλλες πολιτικές, όπως υψηλά κόστη για τους καταναλωτές ή “αδρανή” κόστη...
Εκτός του προφανούς κινδύνου της υποκατάστασης της εξάρτησης από λιγνίτη με εξάρτηση από φυσικό αέριο (εισαγόμενο και με τιμή συνδεδεμένη με την αντίστοιχη του πετρελαίου), η ευρωπαϊκή πολιτική μετατοπίζεται, όχι χωρίς αντιδράσεις και διαφωνίες, αίροντας σταδιακά τη στήριξη, πολιτική και οικονομική, σε έργα φυσικού αερίου:
- Βάσει του Κανονισμού Βιώσιμων Επενδύσεων (Sustainable Taxonomy Regulation), οι επενδύσεις σε φυσικό αέριο δεν θεωρούνται βιώσιμες.
- Από το τέλος του 2021 η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων παύει να χρηματοδοτεί έργα ορυκτών καυσίμων.
- Στην πρόσφατη πολιτική συμφωνία Ευρωκοινοβουλίου - Συμβουλίου για το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης προβλέπεται αποκλεισμός της χρηματοδότησης ορυκτών καυσίμων.
- Υπό νέα κριτήρια βιωσιμότητας θα αξιολογούνται τα Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος της Ε.Ε. (PCIs), θέτοντας εν αμφιβόλω την ένταξη πλήθους projects φυσικού αερίου.
