To Tατόι δεν εξεμέτρησε το ζην μετά τη μεγάλη πυρκαγιά του 2021! Η καταστροφή των 42.000 στρεμμάτων της έκτασής του, που είναι πενταπλάσια του πάρκου της Βουλόνης στο Παρίσι, ήταν τρομερή, όχι όμως και ανέκκλητη. Η θαμνώδης βλάστηση, που έρχεται σύντομα μετά το κακό, είναι απόδειξη ότι η γη είναι εύρωστη, ικανή να αναπληρώσει αυτά που έχασε σε μικρό χρονικό διάστημα.
Οι Γάλλοι βασιλιάδες διέθεταν τις Βερσαλίες και ταυτόχρονα την ανθρωποκεντρική έπαρση της διαχείρισης του πράσινου με βάση γεωμετρικά πρότυπα, πράγμα που κατέληγε συχνά σε μια φύση-αφύσικη, γενικώς σκηνοθετημένη. Ο «δικός μας» Όθων απέβλεπε στην κατασκευή ανακτόρου στον λόφο της Ακρόπολης, στοχεύοντας σε μια εσαεί παρασίτευση της πολιτικής του οντότητας πάνω σε ένα μνημείο γεμάτο από διαχρονικά πολιτισμικά νοήματα. Αντίθετα από αυτά τα μοντέλα «παρεμβατικότητας» στη φύση, η αγορά του Τατοΐου από τον Γεώργιο τον Α’ το 1872 και ο εποικισμός του χώρου από τους παραστεκάμενους της δυναστείας δεν συνοδεύτηκαν από μεγάλες επεμβάσεις στο περιβάλλον, από οδοποιία κατά τα σημερινά «τοπιοκτονικά» πρότυπα και από κτηριακές εγκαταστάσεις μεγάλης κλίμακας. Τα 33 κτίσματα του χώρου έχουν παρουσία μάλλον διακριτική και μεγέθη συμβατά με τις διαστάσεις των αντικειμένων του περιβάλλοντος. Προς το παρόν, βέβαια, κυκλοφορεί ένα σχέδιο δημιουργίας συνεδριακού κέντρου, που καταστρατηγεί τη φυσιογνωμία του κτήματος και έρχεται σε ρήξη με το καθεστώς προστασίας του - ως περιοχής Natura και κηρυγμένου ιστορικού τόπου. Αλλά τα έργα στο Τατόι γίνονται δαπάναις της Ε.Ε. και δεν είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε υπογειοποίηση του έργου - άποψη «πανικού» πραγματικά, διατυπωμένη από κύκλους της εταιρείας που ανέλαβε το έργο της δημιουργίας συνεδριακού κέντρου. Φαίνεται, πάντως, ότι το έργο αυτό έχει απορριφθεί και αντ’ αυτού προτείνεται κάτι που θα περιλαμβάνει σύστημα ελέγχου/φύλαξης και περίφραξης του κεντρικού ιστορικού πυρήνα, διαμορφώσεις του ευρύτερου περιβάλλοντος των κτηρίων και των διαδρομών, πινακίδες σήμανσης για τον προσανατολισμό των επισκεπτών, πληροφόρηση για τα μνημεία, το τοπίο και τις δραστηριότητες εντός του κτήματος, χώρους στάθμευσης στις εισόδους και συνοδά συγκοινωνιακά έργα, ολοκληρωμένο σύστημα συλλογής και διαχείρισης αστικών αποβλήτων. Πολλά από αυτά τα έργα είναι συζητήσιμα - αλλά «εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν», θα λέγαμε στη λόγια γλώσσα για τους μετασχηματισμούς που έχει ανάγκη ο χώρος.
