Σε μία συγκινητική ανάρτηση προχώρησε ο εργατολόγος και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Διονύσης Τεμπονέρας με αφορμή την αυριανή ένατη επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από το μαχαίρι του χρυσαυγίτη Γιώργου Ρουπακιά.
«Μας έβαλες δύσκολα Παύλο. Είσαι ακόμα, όλα αυτά που μισούν.
Νέος, εργάτης, σύντροφος, φίλος, αντιφασίστας, άνθρωπος.
Μας χτυπούν Παύλο, μας πνίγουν στα χημικά, μας κλέβουν την ζωή, μας μαχαιρώνουν ξανά και ξανά, αλλά θα τους νικήσουμε στο τέλος, όπως τους νίκησες και εσύ», επισημαίνει.
«Έλαχε σε σένα ο κλήρος να μπεις μπροστά στο μαχαίρι και δεν σκέφτηκες ποτέ να παρεκκλίνεις, ούτε χιλιοστό, από τις αξίες και τα ιδανικά σου.
«Για να ανασαίνουν και πάλι λεύτερα τα σοκάκια της Αμφιάλης», όπως έλεγε ο Μιχάλης.
Ξέρω πως αν γύριζε ο χρόνος πίσω, πάλι το ίδιο θα έκανες.
Μας έβαλες δύσκολα Παύλο.
Μα είμαστε και σήμερα εδώ, γιατί τίποτα δεν τελείωσε», τονίζει χαρακτηριστικά.
Και καταλήγει: «Δεν προσαρμοζόμαστε Παύλο.
Θα γίνουμε ποτάμι δικαιοσύνης, θα πνίξουμε το μίσος και το φασισμό τους και θα έρθουμε να στο πούμε, γιατί ξέρω πως θα χαρείς.
Μέχρι τότε θα είμαστε πλάι στη Μάνα, ηρέμησε γιατί ξέρω ότι ανησυχείς».
Η ανάρτηση του Διονύση Τεμπονέρα
Πέρασαν 9 χρόνια και ακόμα παλεύουμε Παύλο, να τους κλείσουμε στη φυλακή.
Μόλις εχθές, είδα τη Μάνα, να σφίγγει τα δόντια.
«Δεν αντέχω να τους δω πάλι στο εφετείο» μου είπε, μα την πήραν μια μεγάλη αγκαλιά, ο Γρηγόρης, ο Σωτήρης, ο Νίκος, ο Αλέξης, ο Ζακ, ο Σαχζάτ, τα παιδιά από το ΑΠΘ, κάποιοι κοκκινοφορεμένοι ντελιβεράδες και μερικοί απεργοί από την Μαλαματίνα. Τα παιδιά από την Cosco, ήταν και αυτά εκεί.
Έγειρε το βλέμμα στη μεριά τους και σηκώθηκε αμέσως.
Τρία μέτρα ψηλά σηκώθηκε Παύλο, στ΄ ορκίζομαι και η ματιά της, ήταν ατσαλένιος πόνος μα κι αγάπη για τη ζωή και για το δίκιο.
Μας έβαλες δύσκολα Παύλο.
Είσαι ακόμα, όλα αυτά που μισούν.
Νέος, εργάτης, σύντροφος, φίλος, αντιφασίστας, άνθρωπος.
Μας χτυπούν Παύλο, μας πνίγουν στα χημικά, μας κλέβουν την ζωή, μας μαχαιρώνουν ξανά και ξανά, αλλά θα τους νικήσουμε στο τέλος, όπως τους νίκησες και εσύ.
Έλαχε σε σένα ο κλήρος να μπεις μπροστά στο μαχαίρι και δεν σκέφτηκες ποτέ να παρεκκλίνεις, ούτε χιλιοστό, από τις αξίες και τα ιδανικά σου.
«Για να ανασαίνουν και πάλι λεύτερα τα σοκάκια της Αμφιάλης», όπως έλεγε ο Μιχάλης.
Ξέρω πως αν γύριζε ο χρόνος πίσω, πάλι το ίδιο θα έκανες.
Μας έβαλες δύσκολα Παύλο.
Μα είμαστε και σήμερα εδώ, γιατί τίποτα δεν τελείωσε.
Δεν προσαρμοζόμαστε Παύλο.
Θα γίνουμε ποτάμι δικαιοσύνης, θα πνίξουμε το μίσος και το φασισμό τους και θα έρθουμε να στο πούμε, γιατί ξέρω πως θα χαρείς.
Μέχρι τότε θα είμαστε πλάι στη Μάνα, ηρέμησε γιατί ξέρω ότι ανησυχείς.
Καλή αντάμωση στις 28 του Σεπτέμβρη στο εφετείο, Παύλο.
Θα είμαστε εκεί. Και τώρα και παντα.
