Το ότι εδώ και τρία χρόνια πολιτεύονται επί της επικοινωνίας και όχι επί της ουσίας είναι κάτι που κινείται εντός του πολιτικού πλαισίου που ο ίδιος ο αρχηγός τους έχει χαράξει και είναι τοις πάσι γνωστό. Όπως είναι γνωστό ότι μας κυβερνά ένας πρωθυπουργός που, όταν οι σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης το επιβάλλουν, εμφανίζεται να δίνει εντολές, να δίνει λύσεις, να κόβει και να ράβει και μάλιστα άμεσα εκεί που χρειάζονται τα επικοινωνιακά μπαλώματα, δημιουργώντας την εικόνα ενός ηγέτη που αφουγκράζεται την κοινωνία, που παρεμβαίνει και διορθώνει τις αστοχίες του συστήματος, αλλά χωρίς επί της ουσίας να αλλάζει το παραμικρό.
Για τα μάτια και όχι για τις ανάγκες του κόσμου είναι συνήθως αυτές οι παρεμβάσεις του ωτακουστή πρωθυπουργού, που υπαγορεύονται από μια στρατιά μετακλητών και μια ομάδα παχυλά αμειβομένων επαγγελματιών της επικοινωνίας. Γιατί αυτό μας πουλάνε τρία χρόνια τώρα και για το οποίο προσπαθούν να μας πείσουν είναι ότι έχουμε να κάνουμε με έναν πρωθυπουργό που ακούει. Με έναν πρωθυπουργό που μας ακούει, ασχέτως αν αυτό ακούγεται κάπως εδώ και μερικές εβδομάδες, καθώς το μυαλό, θες δεν θες, πάει αλλού.
Μόνο που στην πραγματικότητα δεν έχουμε να κάνουμε με κάποιον που πραγματικά αφουγκράζεται τις ανάγκες, τα προβλήματα, τα παράπονα και τις διαμαρτυρίες των πολιτών. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα απρόσωπο λογισμικό που μετρά ηλεκτρονικές αντιδράσεις, που καταγράφει διαδικτυακή δυσαρέσκεια και χτυπά κόκκινο σε μια ομάδα διαχείρισης της επικοινωνιακής κρίσης την οποία και αναλαμβάνουν να μπαλώσουν. Όπως έβαλαν τον δυστυχή Στέλιο Πέτσα να βγει χθες και με ύφος δαρμένου σκύλου να επιχειρεί να μπαλώσει τα περί προσαρμογής και θανάτου που εξόργισαν την κοινωνία και χτύπησαν κόκκινο στο Μαξίμου. Μόνο που το κόλπο πια είναι γνωστό και όλο και λιγοστεύουν όσοι τσιμπάνε στα επικοινωνιακά τρικ όσων πιστεύουν ότι έχουν να κάνουν με ανόητους.
