Κυρίαρχη θέση στην επικαιρότητα κατέλαβαν οι «Θεματοφύλακες του Συντάγματος», μια οργάνωση με στρατιωτικού τύπου δομή που θυμίζει τη Χ.Α., και οι «αρνητές», με τα κανάλια να αφιερώνουν εκτενή ρεπορτάζ για να αναδείξουν το θέμα που επιδιώκουν να απασχολεί την κοινή γνώμη.
Προβολή χάριν αντικειμενικότητας
Τα κεντρικά δελτία ειδήσεων των καναλιών και οι ενημερωτικές εκπομπές αφιέρωσαν υπερβολικό τηλεοπτικό χρόνο στο θέμα των «Θεματοφυλάκων» και των «αρνητών» θυμίζοντας αντίστοιχες περιόδους στο παρελθόν, όπως συνέβαινε το 2010-2012 που πρόβαλλαν τα έργα και τις ημέρες της Χρυσής Αυγής για χάρη της «αντικειμενικότητας».
Αντιεπιστημονικός λόγος, παραληρήματα συνωμοσιολογικά, παρουσιάστηκαν αναλυτικά όλο το προηγούμενο διάστημα στα μίντια, δίνοντας άπλετο χρόνο σε «γονείς που ανησυχούν», για να «πέσουν» και πάλι «από τα σύννεφα» με την απαγωγή του γυμνασιάρχη από τους «Θεματοφύλακες του Συντάγματος» ποτ τους παρουσίαζαν ώς τότε ως κάποιους γραφικούς με στολές και fake περιπολικ,ά στα όρια του γκροτέσκου και καθόλου επικίνδυνους. Άλλωστε ο Τ. Θεοδωρικάκος (ΑΝΤ1) τους αναγνώρισε ως «παρακράτος παράνοιας» αποκρύπτοντας ότι πρόκειται για ακροδεξιές ομάδες που πρωτοστατούσαν στα συλλαλητήρια ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών.
Η κλιμάκωση της δράσης
Ήδη από τον Σεπτέμβριο, με την αρχή της σχολικής χρονιάς, παρακολουθούμε μια κλιμάκωση της δράσης των αρνητών με επίκεντρο τα σχολεία. Έτσι, πριν φτάσουμε στη ναζιστική πρακτική του καψίματος βιβλίων του Ε. Τριβιζά από αρνητές γονείς στη Χαλκίδα, είδαμε γονείς να εισβάλλουν σε σχολεία απαιτώντας να γίνουν δεκτά τα παιδιά τους χωρίς τα απαιτούμενα self test, όπως έγινε στη Θέρμη. Ο εν λόγω πατέρας είχε βγει σε όλα τα κανάλια διαλαλώντας τις απόψεις του. Μητέρα αρνήτρια εμβολιασμού είχε άπλετο χρόνο στον ΑΝΤ1 να αιτιολογήσει την αντιεπιστημονική και αντικοινωνική στάση της. Παράλληλα, καταγράφηκαν πολλά περιστατικά σε διάφορες περιοχές της χώρας με επιθέσεις από γονείς σε εκπαιδευτικούς και μηνύσεις, όπως είχε καταγγείλει η ΕΛΜΕ Πειραιά.
Οι ομάδες της Ακροδεξιάς υπό την σκέπη «θεματοφυλάκων» και «ιεροδηλωσητών» ανέπτυξαν πλούσια δράση στα σόσιαλ μίντια, ωστόσο μετά τη βάναυση επίθεση στον γυμνασιάρχη παρέλασαν τις ακραίες απόψεις τους προσπαθώντας να πάρουν αποστάσεις από το περιστατικό. Στις εκπομπές του Ν. Ευαγγελάτου είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε όλο τον ακροδεξιό συρφετό και τις ομαδοποιήσεις του.
Η ασύμμετρη απειλή
Παραπάνω από προφανές είναι ότι η αρνητική δημοσιότητα για τις ομάδες αυτές τις ενισχύει και τις τρέφει. Γίνονται γνωστοί στο πανελλήνιο με τρόπο «μυθιστορηματικό», καθώς τα «σίριαλ» στα ρεπορτάζ παρουσιάζουν δραματοποιημένες και με όλες τις λεπτομέρειες πληροφορίες για την εκπαίδευση στα όπλα που έχουν, τη δράση τους, τα ψευτοϊδεολογήματά τους, όπως ακριβώς είχε γίνει και με τη Χ.Α.
Κοινοί τόποι: «απειλούμαστε ως έθνος», «το σύνταγμα έχει καταλυθεί βίαια», «σκοτώνουν τον κόσμο δημοκρατικά», όπως είπε ο επικεφαλής του «Σώματος Κυρίαρχου Ελληνικού Λαού» στο Mega. Άλλος πρόεδρος, αυτή τη φορά του Στρατιωτικού Συνδέσμου Ελλήνων Εφέδρων (...), είπε στο ίδιο κανάλι ότι δεν ανήκει στους "Θεματοφύλακες" και δεν γνώριζε ότι εκπαίδευε μέλη τους (!), ενώ στα βίντεο που κυκλοφόρησαν φαίνονται η στολή και τα διακριτικά σήματα της λεγόμενης συνταγματικής αστυνομίας.
Το ξέπλυμα
Ένας άλλος «αρχηγός» από τους λεγόμενους «Ομολογητές Θεματοφύλακες του Συντάγματος» αρνήθηκε και αυτός ότι οι προφυλακισθέντες είναι μέλη της δικής του οργάνωσης. Με ευφάνταστα νομικίστικα ευρήματα και λόγο που θυμίζει τον Σώρρα και την Alt Right, η ακροδεξιά στρέβλωση επιχειρεί να παρουσιαστεί ως «θεσμική» και της παραχωρήθηκε πλούσιο τηλεοπτικό βήμα για να το πράξει. Η συνέντευξή του στον Ν. Ευαγγελάτο θύμισε αυτήν του Μιχαλολιάκου στον Σ. Θεοδωράκη, με την οποία η Χ.Α. μπήκε σε κάθε ελληνικό σπίτι, είχε ακριβώς την ίδια πρόθεση και πρόφαση επίπλαστης αντικειμενικότητας.
Παράλληλα, σε πολλά κανάλια είδαμε τον δικηγόρο των «Θεματοφυλάκων» Β. Νουζέλα, που μας πληροφόρησε για την υπερασπιστική τους γραμμή, ότι δεν γνώριζαν τον νόμο και τις συνέπειές του. Και, ω τι σύμπτωσις, ο υπουργός της Αναπτύξεως Άδ. Γεωργιάδης με νουθεσίες του τους έδειξε την ίδια νομική οδό.
Στα «ψιλά» των καναλιών ξέπεσε η σχέση του επικεφαλής του τάγματος των «Θεματοφυλάκων» με τον Κασιδιάρη, την οποία δεν θέλησαν ιδιαίτερα να αναδείξουν προτιμώντας τη μυθιστοριογραφία αντί της καταγραφής της άμεσης σύνδεσης με την εγκληματική ναζιστική οργάνωση της Χ.Α.
Οι απορίες
Γιατί άραγε, ενώ όλος ο θίασος των ακροδεξιών είναι γνωστός στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, παρουσιάστηκε ως αιφνιδιασμένη αντί να έχει προλάβει την επικίνδυνη κλιμάκωση της δράσης τους; Γιατί χρειάζεται τόσο τηλεοπτικός χρόνος να αναλωθεί για να μάθουμε όλες και όλοι με λεπτομέρειες τι πρεσβεύουν και ποιοι είναι; Γιατί τα κανάλια θυμούνται την αντικειμενικότητα για όλα τα ακροδεξιά απολειφάδια, ενώ αποκρύπτουν καθημερινά κάθε αντιπολιτευτική ή συνδικαλιστική φωνή;
Και, τέλος, πόσο αληθινή είναι η καταδίκη του φασισμού και των ναζιστικών πρακτικών όταν γίνεται χαμηλότονα και επικεντρώνεται στη γραφικότητα αντί να αναδεικνύει την επικίνδυνα μισάνθρωπη δράση της Ακροδεξιάς; Ποιος τελικά είναι ο κερδισμένος από αυτή την υπερδημοσιότητα; Μήπως τελικά οι κερδισμένοι είναι αυτοί τους οποίους καταδικάζουν, γιατί ήδη έχουν γίνει ευρέως γνωστοί στην κοινή γνώμη και για κάποιους ευπειθείς μπορεί να φαντάζουν ως «ήρωες» που θα μας προστατέψουν από φανταστικούς πολέμους; Μήπως οι εύκολες καταδίκες γίνονται για να χειραγωγηθεί αποτελεσματικά η κοινή γνώμη και να εφησυχάζει αντί να εξεγείρεται ενάντια στην επανεμφάνιση στο προσκήνιο των νεοναζιστών;
