Στον ανακριτή που εξέδωσε το ένταλμα σύλληψης, Αθανάσιο Μαρνέρη, αναμένεται να οδηγηθεί αύριο το πρωί ο 49χρονος δράστης, ελαιοχρωματιστής στο επάγγελμα για την κλοπή των πινάκων από την Εθνική Πινακοθήκη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Εθνική Πινακοθήκη / Χρυσοχοΐδης-Μενδώνη βρήκαν στην κλοπή του 2012 ευκαιρία θετικής προβολής το 2021
Ο δράστης αντιμετωπίζει τις κατηγορίες για διακεκριμένη περίπτωση κλοπής κατά συναυτουργία, τετελεσμένη και σε απόπειρα πραγμάτων καλλιτεχνικής σημασίας που βρίσκονταν σε συλλογή εκτεθειμένα σε κοινή θέα και σε δημόσιο κτίριο. Η δίωξη αυτή αρχικά είχε ασκηθεί σε βάρος αγνώστων δραστών και μετά τη σύλληψη κατηγορούμενου η δικογραφία ανασύρθηκε από το αρχείο αγνώστων δραστών.
Όπως ανακοινώθηκε ο 49χρονος ομολόγησε την κλοπή είπε ότι το τρίτο έργο που αφαίρεσε από την Εθνική Πινακοθήκη καταστράφηκε την ημέρα της διάρρηξης. Πρόκειται για ένα σχέδιο που αποδίδεται στον Ιταλό Γκουλιέλμο Κάτσια. Συγκεκριμένα, όπως ανακοινώθηκε σήμερα, είπε στους αστυνομικούς ότι πέταξε αυτό το έργο στη λεκάνη της τουαλέτας.
Αστυνομικοί του Τμήματος Εγκλημάτων κατά Ιδιοκτησίας εντόπισαν τον 49χρονο το μεσημέρι της Δευτέρας σε περιοχή της Αττικής και τον προσήγαγαν στη Διεύθυνση Ασφάλειας Αττικής εκεί ομολόγησε τη διάπραξη της κλοπής και οδήγησε τους αστυνομικούς σε δασική περιοχή στο Πόρτο Ράφτη, όπου είχε κρύψει συσκευασμένους τους δύο πίνακες, σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. Στη συνέχεια τα έργα αναγνωρίστηκαν από τον τότε διευθυντή του Τμήματος Καλλιτεχνικής Συντήρησης και Έρευνας της πινακοθήκης, ο οποίος πιστοποίησε τη γνησιότητα τους.
Σύμφωνα με τον ίδιο, διέπραξε μόνος του την κλοπή, ενώ παρακολουθούσε επί έξι μήνες την Εθνική Πινακοθήκη και γνώριζε τα πάντα. Από την περιγραφή που έδωσε στους αστυνομικούς , φαίνεται πως η φύλαξη της Εθνικής Πινακοθήκης ήταν ελλιπής, αφού ο δράστης κατάφερε μέσα σε έξι μήνες, μόνος του, να εντοπίσει τα τρωτά σημεία του χώρου. Φέρεται να είπε στους αστυνομικούς ότι «η κλοπή σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε αποκλειστικά από εμένα. Δεν υπήρχε συνεργός. Τους πίνακες δεν είχα σκοπό να τους πουλήσω ούτε έκανα ποτέ καμία τέτοια προσπάθειας».
Στην κατάθεσή του αναφέρθηκε αναλυτικά στα όσα έγιναν το 2012, όταν συνέλαβε το σχέδιο για τη κλοπή. Το 2012 έκανε συνεχείς επισκέψεις στην Εθνική Πινακοθήκη και απέκτησε οικειότητα με τα έργα και τον χώρο, 6 μήνες πριν προβεί στην κλοπή. Όπως φέρεται να είπε «λόγω της ενασχόλησης μου με τις οικοδομές γνώριζα τα οικοδομικά υλικά και μπορούσα να καταλάβω που υπήρχε τσιμεντένιος τοίχος και πού γυψοσανίδα. Καθόμουν ώρες στο εσωτερικό παρατηρώντας όχι μόνο τα έργα τέχνης αλλά και τη διαμόρφωση του χώρου τη συμπεριφορά των φυλάκων, πού υπήρχαν παράθυρα, κάμερες»
Το ίδιο έκανε και στον περιβάλλοντα χώρο «έπαιρνα καφέ και καθόμουν για ώρες γύρω από την πινακοθήκη. Δεν θυμάμαι πόσες βραδιές καθόμουν κρυμμένος στα φυτά και παρατηρούσα τους φύλακες. Μπορεί να το είχα κάνει και πάνω από 50 φορές μόνο το τελευταίο 6μηνο πριν από την κλοπή. Έτσι κατάφερα και απέκτησα πάρα πολύ καλή γνώση των συστημάτων ασφαλείας. Ήξερα όλες τις συνήθειες των φυλάκων, πότε άλλαζαν βάρδια, ποιος κάπνιζε ποιος έβγαινε στον κήπο... Ήξερα ότι είχαν μειωθεί τον τελευταίο καιρό λόγω της οικονομικής κρίσης, ήξερα ότι υπήρχε και συναγερμός. Έτσι, αποφάσισα να κάνω την κλοπή. Δεν είχα αποφασίσει ποιο έργο θα έπαιρνα αλλά μόνο ότι ήθελα να πάρω κάποιο».
Όπως είπε στους αστυνομικούς «η επιλογή της ημέρας της κλοπής ήταν τυχαία», μπήκε από το πάρκο και σε μια ξύλινη αποθήκη άλλαξε ρούχα και κατά τις 9 το βράδυ μπήκε στην Πινακοθήκη αφού πήδηξε τη μάντρα του κτιρίου κι έφτασε στην ταράτσα χωρίς να γίνει αντιληπτός από κανέναν.
Στη συνέχεια, ανέβηκε στο τοιχίο και άνοιξε τα φύλλα της μπαλκονόπορτας. «Στην δεύτερη ή τρίτη προσπάθεια κατάλαβα ότι οι μπαλκονόπορτες ήταν ανασφάλιστες και θα άνοιγαν αν τραβούσαν πιο δυνατά. Μόλις κουνήθηκε λίγο η μπαλκονόπορτα ακούστηκε ένα μπιπ το οποίο κατάλαβα ότι θα καλούσε το φύλακα. Ήξερα ότι εκείνη την ώρα ήταν μόνο ένας φύλακας. Έτσι, ξανα ένωσα τα δυο φύλλα που είχαν ανοίξει περίπου δυο εκατοστά και πήγα στο παράθυρο. Έβγαλα το σφυρί, έσπασα το τζάμι δημιουργώντας μια τρύπα γνωρίζοντας ότι έχω χρόνο να το κάνω αφού ήξερα πόσο χρόνο χρειάζεται ο φύλακας για να έρθει. Μετά από λίγο άκουσα και τον φύλακα να βαδίζει στο εσωτερικό».
Περιέγραψε ότι «μάζεψα το σάκο, πήδηξα στο εξωτερικό τοιχίο και βγήκα στο πεζοδρόμιο της Βασιλέως Κωνσταντίνου. Βάδισα λίγα μέτρα προς τα κάτω και μπήκα στην αυλή πηδώντας τον τοίχο. Κάθισα σε κάτι τραπεζάκια, δίπλα σε ένα σπιτάκι και κάπνισα μερικά τσιγάρα. Τα αποτσίγαρα τα μάζεψα σε ένα σακουλάκι. Είκοσι λεπτά μετά ξαναγύρισα στο ίδιο σημείο. Άνοιξα την μπαλκονόπορτα, η οποία ήταν όντως ξεκλείδωτη, άκουσα το μπιπ μπήκα μέσα και την ξαναέκλεισα. Στάθηκα στον εσωτερικό διάδρομο και έστησα αυτί στην γυψοσανίδα. Μετά από λίγο άκουσα το φύλακα. Έμεινε εκεί κάποια δευτερόλεπτα τον άκουσα να μουρμουρίζει κάτι. Θεώρησα ότι είχε αρχίσει να εκνευρίζεται και έβριζε μόνος του γιατί δεν μπορούσε να βρει τι συμβαίνει αφού δεν έβλεπε την μπαλκονόπορτα».
Αποφάσισε ότι εκνευρίζοντας τον φύλακα είναι ο καλύτερος τρόπος να πραγματοποιήσει την κλοπή κάνοντας τον να πιστέψει ότι υπάρχει τεχνικό πρόβλημα στις ζώνες του συναγερμού. Έτσι επανέλαβε την ίδια διαδικασία αρκετές φορές.« Ανοιγόκλεινα την μπαλκονόπορτα χωρίς να μπαίνω μέσα. Νομίζω ότι τις τελευταίες φορές που ανοιγόκλεισα την μπαλκονόπορτα δεν άκουσα τον φύλακα να έρχεται. Έμεινα στο σημείο μέχρι τις 4 τα ξημερώματα. Εκείνη την στιγμή άνοιξα την μπαλκονόπορτα και μπήκα μέσα αφήνοντας την ανοιχτή».
Όπως περιγράφει «στο χώρο ήταν κάπως σκοτεινά αλλά είχε επαρκή φωτισμό ώστε να βλέπω τι κάνω. Ακούμπησα τα χέρια μου στο έδαφος ...εντόπισα το σημείο της ένωσης γυψοσανίδων ασκώντας πίεση άνοιξε η γυψοσανίδα και έπεσαν μικροί πίνακες που είχε πάνω της. Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι ο φύλακας δεν θα έρθει... Μπήκα μπουσουλώντας στον κυρίως χώρο τράβηξα τον σάκο ...Το μέρος που μπήκα ήταν μια αίθουσα που σχεδόν απέναντι είχε σκάλες. Πήγα περπατώντας μέχρι τις σκάλες και άρχισα να τις ανεβαίνω μπουσουλώντας. Μπήκα μπουσουλώντας στην αίθουσα και άρχισα να κουνάω τα χέρια μου ώστε να καταλάβω αν δουλεύουν τα ραντάρ του συναγερμού.
Επειδή δεν άκουσα κανέναν συναγερμό υπέθεσα πως ο φύλακας τον είχε απενεργοποιήσει. Σηκώθηκα όρθιος και βρέθηκα μπροστά στον πίνακα του Πικάσο. Τον ξεκρέμασα με την κορνίζα που ήταν βαριά, τον άφησα στην άκρη της σκάλας και πήρα άλλον έναν πίνακα του Μοντριάν ενώ ξεκρέμασα έναν ακόμη».
Όπως σημείωσε ο 49χρονος, «χρειάστηκε 5 με 7 λεπτά για να βγάλω τις κορνίζες γιατί δεν χωρούσαν στο σάκο. Δεν θυμάμαι πως τις έβγαλα… Έβαλα στο σάκο τους δυο πίνακες και εκείνη την ώρα άκουσα τον φύλακα να έρχεται και να φωνάζει κλέφτης- κλέφτης σταμάτα. Δεν γύρισα να τον κοιτάξω καθόλου. Σηκώθηκα και χωρίς να πως τίποτα κάνοντας τρία τέσσερα βήματα χώθηκα στην τρύπα που είχα ανοίξει ανάμεσα στις γυψοσανίδες. Βγήκα στο ταρατσάκι και πέρασα στο πεζοδρόμιο»
Στη συνέχεια σημείωσε ότι ύστερα βγήκε στη λεωφόρο Β. Κωνσταντίνου τρέχοντας, ενώ άκουγε τον συναγερμό της Πινακοθήκης να χτυπάει και σειρήνες περιπολικών. «Μπήκα στην αποθηκούλα απέναντι από το πάρκο... Οι αστυνομικοί έψαξαν το πάρκο αλλά δεν άνοιξαν την αποθήκη γιατί η πόρτα ήταν κλειστή. Βγήκα μετά από πολύ ώρα. Πήγα στη στάση του λεωφορείου. Δεν είχε πολύ αστυνομία... ρώτησε δυο κοπέλες τι συμβαίνει και τελικά επέστρεψα σπίτι με ταξί».
Τα χρόνια που ακολούθησαν, όπως υποστηρίζει, βρισκόταν στο εξωτερικό για δουλειά, ενώ οι πίνακες βρίσκονταν κρυμμένοι στην τουαλέτα του σπιτιού του. Όταν γύρισε στην Ελλάδα τον Φεβρουάριο του 2021 για οικογενειακούς λόγους, τύλιξε μέσα σε πλαστικές σακούλες τους πίνακες και τους μετέφερε το Μάιο στο Πόρτο Ράφτη σε ένα ρέμα.
Περιέγραψε ότι αφού τους του άφησε στο ρέμα, «έφυγα και γύρισα μετά από μια δυο ημέρες για να ελέγξω. Πήγα στο σημείο αλλά δεν τους βρήκα. Εκείνη την στιγμή ανακουφίστηκα γιατί υπέθεσα πως κάποιος τους βρήκε οπότε θα τους παραδώσει. Την ημέρα που τους άφησα με είχε δει ένας νεαρός... Σήμερα με πλησίασαν αστυνομικοί και μου ζήτησαν να τους ακολουθήσω ... Προσφέρθηκα αβίαστα και με ανακούφιση να βοηθήσω. Πήγαμε στο σημείο που τους έδειξα, τελικά οι πίνακες ήταν 10 μέτρα παρακάτω από το σημείο που τους έδειχνα. Όταν άκουσα στον αστυνομικό να λέει ότι βρήκαν το δέμα κατάλαβα ότι βρέθηκαν, ξέσπασα σε κλάματα και έπεσα στο έδαφος ευχαριστώντας τους. Τόσο μεγάλος ήταν ο καημός μου να τους επιστρέψω. Έχω μετανιώσει σκληρά. Δηλώνω την πλήρη μεταμέλεια μου. ξέρω ότι θα τιμωρηθώ αλλά ζητώ επιείκεια», κατέληξε.
