Χωρίς καμία ουσιαστική αλλαγή στα επίμαχα άρθρα κατατέθηκε στη Βουλή (σ.σ.: η κατάθεσή του αναμενόταν Παρασκευή βράδυ, μετά από την έκθεση του ΓΛΚ) το εργασιακό νομοσχέδιο που καθιερώνει 50 ώρες εργασίας εβδομαδιαίως, προβλέποντας εργασία με απλήρωτες υπερωρίες 2 ωρών ημερησίως από τους εργαζόμενους και για διάστημα έξι μηνών.
Το νομοσχέδιο Μητσοτάκη - Χατζηδάκη “για την προστασία των εργαζομένων” εμπεριέχει τουλάχιστον δέκα σημαντικές αλλαγές, που έχουν χαρακτηριστεί “αντεργατικές” και οδηγούν σε μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, αλλά και περιστολή μιας σειράς δικαιωμάτων (εργαζομένων και συνδικάτων), όπως είναι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και η προκήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων.
Ειδικότερα, με το νομοσχέδιο μειώνονται τα εισοδήματα των εργαζομένων που θα εργαστούν 10 ώρες και θα αμείβονται για 8 ώρες, ενώ αυτό το χαμένο εργατικό εισόδημα προβλέπεται ότι θα αντισταθμίζεται με ρεπό στο επόμενο εξάμηνο και ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης.
Ατομικές συμβάσεις
Προκειμένου να αρθούν τα όποια εμπόδια για την καθιέρωση της δεκάωρης εργασίας και του δίωρου των απλήρωτων υπερωριών, το νομοσχέδιο προβλέπει την υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας μεταξύ του εργοδότη και του εργαζόμενου. Και, όπως σωστά σημειώνουν τα συνδικάτα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, από τη διαδικασία παρακάμπτεται το σωματείο και η υπογραφή συλλογικής σύμβασης, με αποτέλεσμα ο εργαζόμενος να είναι ο αδύναμος κρίκος και να υποχρεωθεί να συμφωνήσει στην ελαστική εργασία υπό την απειλή της απόλυσης και της ανεργίας.
Με άλλα λόγια, μέσω της διευθέτησης του χρόνου εργασίας με ατομική συμφωνία και της καθιέρωσης της δεκάωρης εργασίας με δύο ώρες απλήρωτης υπερωρίας σε καθημερινή βάση, το νομοσχέδιο Χατζηδάκη επιβάλλει και καθιερώνει τη φτηνή εργασία στη μετα-Covid περίοδο, την ώρα που οι μισθοί θα παραμείνουν καθηλωμένοι στα επίπεδα του 2019 για την επόμενη διετία, δηλαδή μέχρι το τέλος του 2022. Καθοριστικό ρόλο στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και την καθιέρωση της δεκάωρης εργασίας θα παίξει η λεγόμενη ψηφιακή κάρτα εργασίας, όπου θα καταγράφονται οι επιπλέον υπερωρίες, αν και το συγκεκριμένο μέτρο (της καθιέρωσης της ηλεκτρονικής κάρτας) έχει βρεθεί στο στόχαστρο των εργοδοτών και του ΣΕΒ. Να σημειωθεί ότι οι βιομήχανοι έχουν ζητήσει την αλλαγή της διάταξης για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας προκειμένου να “αιτούνται” και τυπικά οι επιχειρηματίες και οι εργοδότες την εφαρμογή της δεκάωρης εργασίας.
Φθηνότερες και οι απολύσεις
Οι παροχές του νομοσχεδίου προς τις επιχειρήσεις δεν σταματούν μόνο στο ωράριο εργασίας, τους μικρότερους μισθούς, τις απλήρωτες υπερωρίες και τις επιπλέον νόμιμες και “φθηνές” υπερωρίες, που θα μπορούν να ξεπερνούν και τις 150 ώρες ετησίως.
Με συνδυασμό διατάξεων, το νομοσχέδιο προβλέπει και φθηνότερες απολύσεις, δηλαδή μικρότερες αποζημιώσεις για τους εργαζόμενους.
Συγκεκριμένα, με το άρθρο 65 προβλέπεται πως εάν κατά την καταγγελία της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας δεν τηρήθηκαν οι προϋποθέσεις των νόμων 3198/1955 και 3863/2010, δηλαδή, με άλλα λόγι,α δεν έχει τηρηθεί ο έγγραφος τύπος ή / και δεν έχει καταβληθεί η οφειλόμενη αποζημίωση, το κύρος της καταγγελίας ισχυροποιείται εφόσον ο εργοδότης καλύψει την τυπική παράλειψη εντός προθεσμίας τεσσάρων μηνών! Και ο μισθωτός έχει τρεις μήνες περιθώριο για να εγείρει αξιώσεις μετά την απόλυσή του.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι με το συγκεκριμένο άρθρο η κυβέρνηση και το υπουργείο Εργασίας προχωρούν σε οριζόντια μείωση όλων των αποζημιώσεων απόλυσης, όλων των εργαζομένων, κατά 10%, ενώ, με το ισχύον καθεστώς, αν ο εργαζόμενος / μισθωτός δεν λάβει, μέχρι και το τελευταίο ευρώ, κατά κανόνα η απόλυση είναι άκυρη, με σημαντικές επιπτώσεις, εις βάρος του εργοδότη.
Να σημειωθεί, τέλος, ότι με νομοσχέδιο προβλέπεται έξτρα αποζημίωση ως εναλλακτική λύση αντί της υποχρεωτικής επαναπρόσληψης για τους μισθωτούς, σε περίπτωση που η απόλυσή τους κρίνεται άκυρη από τα δικαστήρια.
