Όλα τα μεγάλα σκάνδαλα που συνδέονται με την πολιτική και το πολιτικό χρήμα έρχονται από το εξωτερικό. Στην Ελλάδα όμως μετονομάζονται σε «σκευωρίες». Τα εξοπλιστικά, το σκάνδαλο Novartis, οι υποκλοπές, η 717, ο ΟΠΕΚΕΠΕ, ή ακόμα και η υπόθεση με τα τελωνεία, όλα έχουν ξεκινήσει από έρευνες ξένων ή ευρωπαϊκών υπηρεσιών.
Ειδικά η κυβέρνηση Μητσοτάκη που βραδύνεται ή ελέγχεται για πολλά απ’ αυτά, προσπαθεί να τα κουκουλώσει, ή να τα συγκαλύψει, έτσι ώστε οι δικές της ευθύνες να κρυφτούν ή να πέσουν στο ελάχιστο.
Το γεγονός ότι όλες οι μεγάλες υποθέσεις φτάνουν στην ελληνική δημόσια ζωή από το εξωτερικό, αναδεικνύει το επίπεδο και τον χαρακτήρα λειτουργίας των θεσμών στην Ελλάδα.
Είναι τεράστιες οι ευθύνες της ελληνικής δικαιοσύνης, που δείχνει πάντα ένα μεγάλο δισταγμό να αγγίξει το ελληνικό πολιτικό προσωπικό.
Πρωτίστως είναι τεράστιες οι ευθύνες του πολιτικού προσωπικού, των πολιτικών δυνάμεων.
Το Άρθρο 86, είναι στην κορυφή της προσπάθειας αποφυγής των ευθυνών των πολιτικών. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Σειρά νόμων, διατάξεων και κυρίως μηχανισμών και διασυνδέσεων, συμβάλλουν ώστε να μην αγγίζεται το πολιτικό προσωπικό.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αξιοποιήσει όλες τις πιθανές και απίθανες δυνατότητες, ώστε να αποποιείται των ευθυνών της.
Ναι, πράγματι υπάρχουν διαχρονικές παθογένειες, όμως αυτό δεν δικαιολογεί την ΝΔ, την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μια κυβέρνηση έξι ετών δεν μπορεί να επικαλείται συνεχώς κάποιο κακό ή άλλο παρελθόν. Και εν πάση περιπτώσει ο καθείς κρίνεται στη θητεία του για τα πεπραγμένα του.
Τα όσα λοιπόν συμβαίνουν, αναδεικνύουν μια σημαντική πραγματικότητα. Η δικαιοσύνη βρίσκεται εκτός Ελλάδας. Το ζητούμενο είναι να την ξαναφέρουμε εντός...
