Η απόφαση του Ευρωκοινοβουλιου να μην δεχτεί τον οικονομικό απολογισμό της Frontex έχει σαφέστατο χαρακτήρα αποδοκιμασίας. Και η αποδοκιμασία αυτή αφορά την ανοχή και τη συμμετοχή τής ευρωπαϊκής δύναμης ασφάλειας σε παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου στα ελληνοτουρικικά σύνορα.
Η Frontex καταγγέλλεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό κατά της Διαφθοράς (OLAF) για παραβίαση των δικαιωμάτων των προσφύγων και για συγκάλυψη παράνομων πρακτικών, όπως τα pushbacks στο Αιγαίο.
Εχουμε λοιπόν την OLAF. Έχουμε τις ευρωπαϊκές ομάδες της Αριστεράς, των Σοσιαλιστών και των Φιλελευθέρων. Και έχουμε και ευρωπαϊκά ΜΜΕ διεθνούς εμβέλειας και κύρους που έχουν ασχοληθεί επανειλημμένα με τις παράνομες επαναπροωθήσεις στη θάλασσα και με κακοποίηση προσφύγων στα σύνορα.
Η Ελλάδα δεν έχει δώσει πειστικές απαντήσεις ούτε έχει δεχτεί διεθνή έλεγχο. Αντίθετα, προσπάθησε να ξεπλύνει τη Forntex και το αφεντικό της μέχρι τελευταία στιγμή. Και στο εσωτερικό της χώρας έχει ξεκινήσει κυνήγι μαγισσών. Οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. χαρακτηρίζονται από τη λίστα Πέτσα ως ανθέλληνες πράκτορες του Ερντογάν. Χωρίς να διευκρινίζεται αν πράκτορες του Ερντογάν είναι και όλοι οι υπόλοιποι που φωνάζουν.
Για μια φορά ακόμα κάνει εντύπωση η αυταρχική και αντιδημοκρατική στάση της κυβέρνησης και των φερέφωνών της απέναντι στον δημόσιο έλεγχο. Στην κριτική και στις αποκαλύψεις η απάντηση είναι ο εσωτερικός εχθρός που θέλει τη χώρα ξέφραγο αμπέλι. Ορμπανισμός στο ανώτατο στάδιο.
Κατά τα άλλα, η ανησυχία για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας τους μάρανε…
