Με κινήσεις τακτικής χαμηλών τόνων και οξυδερκείς πολιτικούς ελιγμούς ο Πέδρο Σάντσεθ αλλάζει θεαματικά προς όφελός του και προς όφελος των Σοσιαλιστών την «αδιέξοδη» σύνθεση της 15ης περιόδου της ισπανικής Βουλής που προέκυψε από τις εκλογές της 23ης Ιουλίου με νικητή το Λαϊκό Κόμμα, χωρίς όμως απόλυτη πλειοψηφία εδρών.
Τείνοντας χέρι συνεργασίας, ή τουλάχιστον απευθύνοντας πρόσκληση στήριξης, στους αυτονομιστές της Καταλονίας, ο Σάντσεθ πέτυχε χθες την εκλογή της υποψήφιας των Σοσιαλιστών για την προεδρία της Βουλής, της 52χρονης βουλευτή των Βαλεαρίδων Νήσων Φρανθίνα Αρμεγκόλ, αυξάνοντας σε καθοριστικό βαθμό τις πιθανότητες επιτυχίας του στοιχήματός του να παραμείνει στην πρωθυπουργία.
Νέες ισορροπίες
Προφανώς, το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας έχει σημασία όχι γιατί ο πρόεδρος της Βουλής αποτελεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο το τρίτο πρόσωπο της πολιτειακής ιεραρχίας βάσει του ισπανικού συντάγματος, αλλά γιατί δείχνει τις νέες πολιτικές ισορροπίες που διαμορφώνονται και οι οποίες εκ των πραγμάτων αυξάνουν τις πιθανότητες του Σάντσεθ να είναι επικεφαλής μιας νέας κυβέρνησης.
Σε κάθε περίπτωση, η χθεσινή ψηφοφορία ήταν εκ των πραγμάτων μια ήττα για το «διάτρητο» μέτωπο της Δεξιάς, που είδε τις δυνάμεις του να γίνονται έρμαιο ρηχών σκοπιμοτήτων.
Η υποψήφια του Λαϊκού Κόμματος Κούκα Γκαμάρα ουσιαστικά καταψηφίστηκε από τους μέχρι πρότινος συνοδοιπόρους των συντηρητικών, την Ακροδεξιά του Vox, οι 33 βουλευτές του οποίου «προτίμησαν» να υποστηρίξουν τον δικό τους υποψήφιο. Ως αποτέλεσμα, η Γκαμάρα δεν συγκέντρωσε παρά μόνο 139 ψήφους, τις 137 των βουλευτών του Λαϊκού Κόμματος συν τις ψήφους βουλευτών δύο μικρών τοπικών κομμάτων.
Η υποψήφια των Σοσιαλιστών εξασφάλισε 178 ψήφους, δηλαδή δύο περισσότερες από την απαιτούμενη απόλυτη πλειοψηφία στην 350μελή Βουλή. Ανάμεσά τους και οι 7 ψήφοι του Junts per Catalunya (JxCat, Μαζί για την Καταλονία), του νεόκοπου σχήματος που εκπροσωπεί το σκληρότερο ρεύμα του καταλανικού εθνικισμού και πίσω από το οποίο βρίσκεται ο αυτονομιστής ηγέτης Κάρλες Πουτσντεμόν, εξόριστος σήμερα στο Βέλγιο και καταζητούμενος από την ισπανική Δικαιοσύνη από το 2017.
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας επιβεβαιώνει εικασίες και έντονες φήμες για μια συμφωνία της τελευταίας στιγμής ανάμεσα στο PSOE και το Junts per Catalunya για υποστήριξη της υποψηφιότητας της Αρμεγκόλ. Χωρίς τις 7 ψήφους των Καταλανών εθνικιστών, οι Σοσιαλιστές και οι σύμμαχοί τους δεν διέθεταν παρά 171 ψήφους, δηλαδή μία λιγότερη απ’ ό,τι δυνητικά θα μπορούσε να εξασφαλίσει το μπλοκ που υποστηρίζει το Λαϊκό Κόμμα και νικητή των εκλογών της 23ης Ιουλίου.
Αναγκαίες θυσίες
Φυσικά, αυτή η «ανέλπιστη» συμμαχία δεν θα μπορούσε να υπάρξει δίχως «θυσίες» και παραχωρήσεις από την πλευρά που έχει και τη μεγαλύτερη «ανάγκη»...
Ετσι, όπως αποκάλυψαν τόσο οι Junts όσο και η Ρεπουμπλικανική Αριστερά της Καταλονίας (ERC), οι δεσμεύσεις του PSOE απέναντι στους Καταλανούς εθνικιστές περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την αναγνώριση της χρήσης της καταλανικής, βασκικής και γαλικιανής γλώσσας στη Βουλή και στη Γερουσία και τη συνέχιση «της διαδικασίας αποποινικοποίησης της πολιτικής σύγκρουσης μέσω όλων των δυνατών νομικών διαύλων», μια διατύπωση που, σύμφωνα με τον ισπανικό Τύπο, θεωρείται νύξη για πιθανή χορήγηση αμνηστίας στους διωκόμενους Καταλανούς εθνικιστές, κάτι που ενδεχομένως να αφορά και τον Πουτζντεμόν.
Μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του PSOE πριν από την ψηφοφορία, ο Σάντσεθ δήλωσε αποφασισμένος να ζητήσει ευρεία κοινοβουλευτική υποστήριξη για τον σχηματισμό νέας προοδευτικής κυβέρνησης. Απέφυγε να κάνει αναφορά στα κόμματα που θα μπορούσαν να συμμετέχουν σε έναν νέο κυβερνητικό συνασπισμό, αλλά έχει ξεκαθαρίσει ότι πρόθεσή του είναι να συνεργαστεί με τη συμμαχία Sumar της ισπανικής Αριστεράς, η οποία περιλαμβάνει το Podemos.
Σημειώνεται ότι το PSOE του Σάντσεθ, που μαζί με το Sumar διαθέτουν 152 έδρες, θα χρειαστεί οπωσδήποτε τις 14 ψήφους των καταλανικών αυτονομιστικών κομμάτων, δηλαδή της ERC και του σκληροπυρηνικού Junts, ώστε να εξασφαλίσει πλειοψηφία στη Βουλή.
