Οπως ήταν αναμενόμενο υποχώρησαν απο την στρατηγηκής σημασίας πόλη του Λιμάν, που κατελήφθη από Ουκρανικά στρατεύματα. Ο στρατηγός Αλεκσάντρ Λάπιν, υπευθυνος για την άμυνα της πόλης, δέχθηκε ισχυρή κριτική απο τον Ραμζαν Καντίροβ, αλλά σε συνδυασμό με την προηγούμενη άτακτη υποχώρηση στα περίχωρα του Χαρκόβου, είναι φανερό πως έχουμε μεγάλες ποιοτικές αλλαγές στα κυρια μέτωπα του πολέμου. Πολλοί αναρωτιούνται όχι για το αν μπορούν οι Ρώσοι να καταλάβουν περιοχές που προσάρτησαν, αλλά αν μπορούν να υπερασπίσουν αυτές που έχουν κυριεύσει.
Οπως και στην περιοχή του Χαρκόβου έτσι και στην Λιμάν συνέβησαν πολλά ανεξήγητα, που προβληματίζουν τους πολεμικούς αναλυτές. Με δεδομένο πως όλα τα μέτωπα είναι απλωμένα σε ακάλυπτες πεδιάδες, καμία σοβαρή μετακίνηση στρατευμάτων δεν μπορεί να λάβει χώρα χωρίς να γίνει αντιληπτή απο την αντικατασκοπία και τους δορυφόρους. Και όμως, στην προέλαση των Ουκρανων στο Χάρκοβο συνέβη ακριβώς αυτό. Επίσης, ενώ η αεροπορική υπεροπλία των Ρώσων είναι συντριπτική, τα στρατευματα του Ζελένσκι διέσχισαν εκατοντάδες χιλιόμετρα για να φτάσουν άθικτα στην γραμμή του μετώπου. Δεν εξορμούν τα αεροσκάφη όσο πρέπει; Δεν βρίσκουν στόχο; Συμβαίνουν και τα δύο, ισχυρίζονται οι ίδιοι αναλυτές.
Ο Τσετσένος ηγέτης, καλά πληροφορημένος για τις δυνατότητες, αλλά και τις αδυναμίες του Ρώσικου στρατού, προτρέπει ανοιχτά τον Πούτιν να κάνει χρήση πυρηνικών όπλων. Φυσικά εννοεί τακτικά πυρηνικά όχι στρατηγικά. «Δεν χρειάζεται», απαντούν στις δημόσιες συζητήσεις πρώην στρατιωτικοί. «Έχουμε τα μέσα να επικρατήσουμε με τα συμβατικά όπλα, αρκεί να δοθεί εντολή για ολοκληρωτικό πόλεμο», λένε. Αυτό θα συμβεί σε λίγες μέρες, καθώς ΝΑΤΟικοί πύραυλοι θα χτυπούν περιοχές στα προσαρτημένα κατεχόμενα και ο Πούτιν θα εμφανίσει για πρώτη φορά οπλικά συστήματα, που εξ αποστάσεως σε λίγο χρόνο θα καταστρέφουν το σύνολο των υποδομών της Ουκρανίας. «Οταν η χώρα μείνει χωρίς ρευμα, νερό, ιντερνέτ, και σειρήνες θα ηχούν την νύχτα στο Κίεβο, θα έχουμε άλλη κατάσταση» ισχυρίζονταν πρόσφατα Ρώσοι αναλυτές.
Σε μια τέτοια εκδοχή των εξελίξεων είναι αναπάφευκτο να τεθεί το ερώτημα, για το πως θα σχηματισθούν οι συμμαχίες. Το ΝΑΤΟ μέχρι στιγμής φαίνεται να έχει καλά διαμορφωμένο μέτωπο, συμπαγές και αραγές. Παράλληλα οι όποιες «τρέλες» των Πολωνών και των χωρών της Βαλτικής, αλλά και ο σκεπτικισμός της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας για τις εξελίξεις, προς το παρόν δεν δημιουργούν ιδιαίτερα προβλήματα. Η Ρωσία, αν δεν επέμβει ο «από μηχανής θεός», θα είναι μόνη. Ο Πούτιν το γνωρίζει, αλλά αυτό δεν φαίνεται να του αφαιρεί αποφασιστικότητα. «Δεν μπλοφάρω», δήλωσε όταν απείλησε με πυρηνικά. «Πάρτε τον σοβαρά» συνέστησε η Μέρκελ που έχει συνεργαστεί δεκαέξι χρόνια μαζί του. Οι Δυτικοί εκτιμούν πως η Κίνα στρατιωτικά δεν θα εμπλακεί. Με βάση τις στρατηγικές συμφωνίες με τη Μόσχα, θα συνδράμει οικονομικά και τεχνικά, αλλά ως εκεί. Βέβαια υπάρχει ο κίνδυνος πλήρους κατάρρευσης της Ρωσίας και να βρεθεί η ίδια σε κατά μόνας αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ, αλλά αυτό για να συμβεί πρέπει να φύγουν απο την μέση τα πυρηνικά. Πράγμα ανέφιφκτο.
Πολλοί πολιτικοί αναλυτές και στην Δύση και στην Μόσχα ισχυρίζονται όλο και πιο τολμηρά πως ο Τρίτος Παγκόσμιος έχει ήδη ξεκινήσει. Όλοι γνωρίζουν ότι και η επίθεση στο Χάρκοβο και αυτή στην Λιμάν οργανώθηκε και προετοιμάστηκε από τη στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ και υλοποιήθηκε υπό την άμεση επίβλεψή τους. Τα αεροδιαστημικά συστήματα δίνουν σημαντικές πληροφορίες για τις θέσεις των Ρώσων και πολλοί θεωρούν πως τα Ουκρανικά στρατεύματα είναι πια εξοπλισμένα με πιο σύχρονα όπλα από αυτά των Ρώσων. Προς το παρόν οι ΗΠΑ στέλνουν μηνύματα στην Μόσχα με περιφερειακά χτυπήματα (συγκρούσεις Αζερμπαιτζαν - Αρμενίας και Κιργιζίας - Τουρκμενιστάν) και πιθανόν σε αυτόν τον σχεδιασμό να υπάγεται και το κτύπημα στους αγωγούς στην Βαλτική. Αλλά ο Αλ. Ντούγκιν σε πρόσφατο άρθρο προειδοποιεί τους Ρώσους πως «λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους, η κατάσταση είναι τέτοια που είναι πλέον αδύνατο να επανέλθουν οι αρχικές συνθήκες που επικρατούσαν πριν τις 24 Φεβρουαρίου 2022. Αυτό που συνέβη είναι μη αναστρέψιμο και δεν πρέπει να ανησυχούμε καν για τυχόν παραχωρήσεις ή συμβιβασμούς από τη μεριά μας. Ο εχθρός θα δεχτεί μόνο την πλήρη παράδοση, υποδούλωση, διαμελισμό, κατοχή. Έτσι απλώς δεν έχουμε άλλη επιλογή». Το άσχημο είναι ότι έχει εν μέρει δίκιο. Το κακό είναι ό τι στην Μόσχα είναι πολλοι που τον ακούν και τον πιστεύουν.
