Η οικοδόμηση μιας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, που θα είναι υπόθεση ενός μεγάλου λαϊκού κινήματος, είναι απαραίτητη για να περάσει η Νέα Λαϊκή Οικολογική και Κοινωνική Ένωση (NUPES) σε νέα φάση, τονίζει, μεταξύ άλλων, μιλώντας στην ΑΥΓΗ της Κυριακής, ο εθνικός γραμματέας του ΚΚΓ Φαμπιέν Ρουσέλ.
Ο ίδιος παρατηρεί ότι η μάχη κατά της ακρίβειας είναι ευρωπαϊκή υπόθεση: «Γνωρίζω ότι η Ελλάδα πλήττεται σοβαρά από την άνοδο των τιμών, κυρίως στον ενεργειακό τομέα, και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και ο Αλέξης Τσίπρας καταθέτουν προτάσεις για τον περιορισμό της. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε μαζί τον τρόπο που θα φέρουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο τα αιτήματά μας για τα κοινά συμφέροντα των λαών της Ευρώπης».
Παράλληλα, εξηγεί τις αιτίες της δυναμικής της Ακροδεξιάς στις βουλευτικές εκλογές, επισημαίνοντας ότι «η μόνη περιφέρεια της Γαλλίας που η Εθνική Συσπείρωση έχασε την έδρα της ήταν στο Διαμέρισμα του Πα-Ντε-Καλαί, στη Λενς, από έναν κομμουνιστή» (σ.σ.: τον Μαρκ Τελιέ).
Ποια θα είναι η απάντηση της Νέας Λαϊκής Οικολογικής και Κοινωνικής Ένωσης στην «κυβέρνηση δράσης» υπό την Ε. Μπορν που πρότεινε ο Μακρόν;
Για ποια «δράση» μιλάμε; Ο Ζιλ Λεζέντρ, βουλευτής προσκείμενος στον Εμανουέλ Μακρόν και πρώην πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του προεδρικού κόμματος, δήλωσε στον Τύπο ότι «μετά τις εκλογές, τον Ιούλιο, θα υλοποιηθεί ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα, με βάθος, ένα χαλί βομβών». Βλέπουμε για ποιους προορίζονται αυτές οι «βόμβες». Για τις εργατικές τάξεις, που ήδη πλήττονται από την άνοδο των τιμών, για τους συνταξιούχους, τους νέους, τους άνεργους. Οι κομμουνιστές και το σύνολο της Νέας Λαϊκής Οικολογικής και Κοινωνικής Ένωσης είναι αδύνατον να μετέχουν σε μια τέτοια κυβέρνηση. Το ΚΚΓ είναι κόμμα με σκοπό την άσκηση διακυβέρνησης. Το έχουμε ήδη πράξει στο παρελθόν, μετά την Απελευθέρωση. Οι κομμουνιστές υπουργοί υλοποίησαν τότε μεγάλα κοινωνικά μέτρα που συνέβαλαν στον μετασχηματισμό και στην ανοικοδόμηση του έθνους, όπως λόγου χάρη την κοινωνική ασφάλιση. Το ΚΚΓ έχει στόχο τη συμμετοχή σε μια κυβέρνηση, αλλά σε μια κυβέρνηση κοινωνικής και δημοκρατικής ανοικοδόμησης, που θα αυξήσει τον ελάχιστο μισθό στα 1.500 ευρώ καθαρά και θα αποκαταστήσει τη σύνταξη στα 60 χρόνια. Εννοείται ότι θα υιοθετήσουμε οτιδήποτε βρίσκεται προς τη σωστή κατεύθυνση. Θέλουμε να προχωράμε με συγκεκριμένο τρόπο!
Η κοινοβουλευτικοποίηση της πολιτικής ζωής, ύστερα από την περιφρόνηση της Βουλής από τον Μακρόν στην πρώτη του θητεία, μπορεί να μετατραπεί σε πλεονέκτημα για τις δυνάμεις της Αριστεράς; Υπό ποιες προϋποθέσεις;
Ναι, είναι πλεονέκτημα. Αλλά πια οι δυνάμεις του εκλογικού συνασπισμού πρέπει να δείξουν ότι συμβάλλουν στις απαντήσεις των αναγκών που επείγουν και που αντιμετωπίζει ο γαλλικός λαός. Δηλαδή στον αγώνα κατά του πληθωρισμού και της αισχροκέρδειας. Υπάρχουν σήμερα στη Γαλλία περίπου 10 εκατομμύρια φτωχοί. Πρέπει να ληφθούν νομοθετικά μέτρα με άμεσο αποτέλεσμα και όχι μόνο έκτακτες «επιταγές», όπως ανακοίνωσε ο Μακρόν, που δεν λύνουν την ουσία του προβλήματος.
Όπως και οι εκκλήσεις του υπουργού Οικονομίας Μπρουνό Λεμέρ προς τους βιομηχάνους να κάνουν μια κίνηση είναι πλήρως αναποτελεσματικές. Για παράδειγμα, η Total προτείνει μείωση της τιμής της βενζίνης κατά 12 λεπτά σε 120 πρατήρια επί συνόλου 3.000! Είναι γελοίο. Κατέθεσα πρόταση νόμου για φορολόγηση των υπερκερδών και μείωση της τιμής της βενζίνης κατά 35 λεπτά το λίτρο για όλους. Είναι επείγον, γιατί η τιμή της βενζίνης θα είναι πρόβλημα για τις διακοπές πολλών Γάλλων. Να σας πω άλλο ένα παράδειγμα που θα συνέβαλε στην αύξηση της αγοραστικής δύναμης: τα 160 δισ. ευρώ δημοσίων ενισχύσεων που παίρνουν οι επιχειρήσεις κάθε χρόνο να δίνονται σε συνάρτηση με τις δεσμεύσεις τους σε θέματα απασχόλησης και κατάρτισης.
Με μάχες στη Βουλή για υιοθέτηση τέτοιων μέτρων, ο κοινοβουλευτικός συνασπισμός θα είναι χρήσιμος. Εξάλλου, αυτό το θέμα είναι και ευρωπαϊκό. Γνωρίζω ότι η Ελλάδα πλήττεται σοβαρά από την άνοδο των τιμών, κυρίως στον ενεργειακό τομέα, και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και ο Αλέξης Τσίπρας καταθέτουν προτάσεις για τον περιορισμό της. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε μαζί τον τρόπο που θα φέρουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο τα αιτήματά μας για τα κοινά συμφέροντα των λαών της Ευρώπης.
Ποια πρέπει να είναι από δω και πέρα η στρατηγική της ενωμένης Αριστεράς;
Η NUPES είναι ένας εκλογικός και κοινοβουλευτικός συνασπισμός. Αυτή η συμφωνία ήταν απαραίτητη. Το αποτέλεσμα στις βουλευτικές εκλογές αποτελεί μια εξαιρετικά πολύτιμη κατάκτηση για την αντίσταση στις πολιτικές που η εξουσία ελπίζει να εφαρμόσει και για την οικοδόμηση στη Βουλή άμεσων απαντήσεων στις λαϊκές προσδοκίες.
Ωστόσο, ο συνασπισμός δεν πέτυχε την υποχώρηση της αποχής, που είναι όλο και πιο μαζική, ιδίως στα λαϊκά στρώματα και στη νεολαία. Ούτε εμπόδισε την εκλογή πολλών ακροδεξιών βουλευτών. Η στρατηγική πρέπει τώρα να είναι εκείνη της οικοδόμησης μιας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας. Και να προσπαθήσουμε αυτή η πλειοψηφική προοπτική να γίνει υπόθεση ενός μεγάλου λαϊκού κινήματος που θα απευθύνεται στις ζωντανές του δυνάμεις, καθώς και σε όλους τους συμπολίτες μας. Διαθέτουμε μια κοινή εκλογική βάση.
Όμως σημαντικά θέματα παραμένουν προς εμβάθυνση αν θέλουμε να περάσουμε σε νέα φάση. Πέρα από το πλαίσιο της συλλογικής δουλειάς, που ήταν στο επίκεντρο της δημιουργίας του συνασπισμού μας για τις βουλευτικές εκλογές, κυρίως μεταξύ των κοινοβουλευτικών μας ομάδων, είναι λοιπόν πολύ σημαντικό οι πολιτικές μας δυνάμεις να εμβαθύνουν τον διάλογο για την ανάλυση της πολιτικής κατάστασης που προέκυψε από αυτές τις εκλογές, για την αντίδραση απέναντι στον Μακρόν, στη Δεξιά και την Ακροδεξιά και για την οικοδόμηση ευρύτερων πολιτικών πρωτοβουλιών τους επόμενους μήνες και κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής περιόδου. Απευθύνθηκα την περασμένη εβδομάδα στους επικεφαλής των κομμάτων του συνασπισμού για να προχωρήσουμε προς την κατεύθυνση αυτή.
Ποιες είναι, κατά τη γνώμη σας, οι ρίζες της θεαματικής ανόδου της Εθνικής Συσπείρωσης, που πλέον διαθέτει ισχυρή Κοινοβουλευτική Ομάδα;
Πράγματι, η δημιουργία μιας πολύ σημαντικής Κοινοβουλευτικής Ομάδας από την Εθνική Συσπείρωση, με 89 βουλευτές και δύο αντιπροεδρίες στη Βουλή, που έγιναν δυνατές, όπως φαίνεται, με την υποστήριξη μέρους των βουλευτών της Δεξιάς και του προεδρικού κόμματος, είναι εξαιρετικά σοβαρή. Είναι η πρώτη φορά από την υπόθεση Ντρέιφους και από τους μεγάλους αγώνες για την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας στη χώρα που η Ακροδεξιά εκπροσωπείται τόσο δυναμικά στη Βουλή. Το εύρος αυτής της ανόδου μαρτυρά τη μεγάλη σημασία και σοβαρότητα των διακυβευμάτων για την Αριστερά στη Γαλλία και το βάθος της κρίσης του γαλλικού έθνους. Η Ακροδεξιά έχει πραγματικά τοπική παρουσία. Αντιμετώπισα κι εγώ έναν υποψήφιο της Εθνικής Συσπείρωσης στην περιφέρειά μου στον Βορρά της Γαλλίας.
Τα αίτια της ανόδου της Ακροδεξιάς είναι πολλά. Ταυτοτικοί πανικοί, κοινωνική και οικονομική κρίση, αίσθηση εγκατάλειψης και αδυναμίας απέναντι στις καταστροφές που προκάλεσε η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, διαδοχικές ήττες της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος. Η Δεξιά υιοθέτησε επίσης ένα μέρος των θεμάτων της Ακροδεξιάς, κάτι που νομιμοποίησε την Ακροδεξιά. Όμως η Ακροδεξιά είναι στην πραγματικότητα το ξέρασμα της κρίσης του καπιταλισμού και της δημοκρατίας. Η ανοικοδόμηση της Αριστεράς για την ευρύτατη συσπείρωση του γαλλικού λαού στη βάση μιας συγκεκριμένης προοπτικής εξόδου από την κοινωνική και δημοκρατική κρίση είναι απόλυτη ανάγκη για να μην κατρακυλήσει η Γαλλία στα χειρότερα τα επόμενα χρόνια.
Πριν από λίγες μέρες οι τρεις ενεργειακές εταιρείες, Total Energies, EDF και Engie, ζήτησαν από τους πολίτες ενεργειακή λιτότητα. Πώς αντιδράτε;
Πρόκειται περί ανεκδότου! Ναι, πρέπει να επενδύσουμε μαζικά για μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και τη διάσωση του κλίματος. Αλλά όταν το αφεντικό της Total ζητεί από καθέναν μας να κάνει προσπάθειες, ποιον κοροϊδεύει; Τι προσπάθειες κάνει ο ίδιος, αυτός που ρυπαίνει περισσότερο από οποιονδήποτε Γάλλο με τα ταξίδια του με τζετ; Το πρώτο τρίμηνο του 2022 η Total είχε κέρδη ύψους 5 δισ. δολαρίων. Την ίδια στιγμή, τους Γάλλους τους κατακλέβουν στα βενζινάδικα. Απαιτείται πραγματική χρηματοδότηση της ενεργειακής και οικολογικής μετάβασης. Η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή την υπολογίζει το 6% του ΑΕΠ τον χρόνο, δηλαδή στα 900 δισ. σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτό είναι το απαραίτητο επίπεδο. Προτείνουμε τη φορολόγηση των μερισμάτων αυτών των σούπερ πετρελαϊκών εταιρειών και τα χρήματα αυτά να υπηρετήσουν άμεσα τους πολίτες με μείωση της τιμής της βενζίνης.
