Κλιματική κρίση, κοινωνική και δημοσιονομική δικαιοσύνη βρίσκονται στο επίκεντρο του προγράμματος της συμμαχίας της Αριστεράς στη Γαλλία ενόψει των βουλευτικών εκλογών στις 12 και 19 Ιουνίου. Η ανακοίνωση από τη Νέα Λαϊκή Οικολογική και Κοινωνική Ένωση του προγραμματικού βάθρου των 650 προτάσεων, μόλις δύο εβδομάδες μετά από την ανακοίνωση της συμφωνίας για τη συμμαχία των δυνάμεων της Αριστεράς και της Οικολογίας, δημιούργησε αφενός νέα δεδομένα, αφετέρου ασκεί ήδη πίεση στη μακρονική εξουσία. Οι βασικές συνιστώσες, η Ανυπότακτη Γαλλία, το Σοσιαλιστικό κόμμα, το ΚΚΓ και οι Πράσινοι, κατάφεραν, σε χρόνο ρεκόρ και χωρίς να κρύβουν τις διαφορές τους, να παρουσιάσουν ένα συνεκτικό, εναλλακτικό πρόγραμμα, με σαφές προοδευτικό και οικολογικό πρόσημο.
«Το θέμα μας δεν ήταν να καταλήξουμε σε μια ιδεολογική συγχώνευση» εξήγησε ο Ζαν Λικ Μελανσόν, παρουσιάζοντας, μαζί με τον οικολόγο Ζιλιέν Μπαγιού, τον κομμουνιστή Ιάν Μπροσά και τον σοσιαλιστή Ολιβιέ Φορ, τις προτάσεις. Περιγράφοντας τη λογική που διαπερνά τις προτάσεις, ο Μελανσόν υπογράμμισε ότι ακόμη και για την Ευρώπη, που υπήρξε «αγκάθι» προ της συμφωνίας, «ήταν εύκολο να συμφωνήσουμε από τη στιγμή που δεν ζητάμε από κανέναν να επιβάλλει τη δική του οπτική σε όλους τους άλλους». Για του λόγου το αληθές, όλοι τους πρόβαλαν την κοινή τους βούληση για τη μεταρρύθμιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος του ΚΚΓ Ιάν Μπροσά ανέδειξε τις συμφωνίες που δεν εξαφάνισαν τις επιμέρους θέσεις των κομμάτων.
«Αν αύριο έχουμε κοινοβουλευτικές ομάδες στη Βουλή, θα υπερασπίζονται τις πεποιθήσεις τους» εξήγησε. Είναι γνωστό ότι τα κόμματα της Νέας Λαϊκής Οικολογικής και Κοινωνικής Ένωσης θα έχουν στη νέα Βουλή διακριτές κοινοβουλευτικές ομάδες, διατηρώντας έτσι και την αυτονομία τους - αυτός ήταν άλλωστε κι ένας παράγοντας που συνέβαλε στη σύμπτυξη της συμμαχίας. Το οικολογικό προγραμματικό «λιθαράκι» περιέγραψε ο Εθνικός Γραμματέας των Πρασίνων Ζιλιέν Μπαγιού, επισημαίνοντας την ετοιμότητα του σχήματος για διακυβέρνηση «για το κλίμα και την κοινωνική δικαιοσύνη ήδη από τον Ιούνιο». Ενώ ο Ολιβιέ Φορ παρατήρησε ότι «η ιστορία της Αριστεράς είναι ότι έκανε δυνατά πράγματα που παρουσιάζονταν προηγουμένως ως αδύνατα».
Αυτές οι παρατηρήσεις δικαιολογούν έτσι απόλυτα την προσέγγιση του Τομά Πικετί, που, αναφερόμενος στο μετασχηματιστικό πρόγραμμα των δυνάμεων της Αριστεράς, είπε: «Αντί να υποχωρήσουμε στον περιρρέοντα συντηρητισμό, είναι καλύτερο να τον αντιμετωπίσουμε γι’ αυτό που είναι: μια καλή αφετηρία για να πάμε μακρύτερα». Εξηγώντας ότι αν συγκριθεί «με ηρεμία», το πρόγραμμα του 2022 «είναι μάλλον λιγότερο φιλόδοξο από εκείνα του 1936 ή του 1981». Ανταποκρίνεται στην εποχή και στα διακυβεύματά της, σε μια περίοδο ακριβώς που οι πολίτες, και ειδικά οι πιο ευάλωτες τάξεις, βλέπουν την αγοραστική τους δύναμη να συρρικνώνεται λόγω του αυξανόμενου πληθωρισμού.
Η Νέα Λαϊκή Οικολογική και Κοινωνική Ένωση θέτει έτσι το θέμα της δημοσιονομικής δικαιοσύνης, της προστασίας των πιο αδύναμων έναντι του πληθωρισμού και τη χρηματοδότηση, με τη συμβολή των εχόντων, των επενδύσεων στην Υγεία, την Παιδεία και στο περιβάλλον. Αμέσως πήραν μπρος οι «σειρήνες» του νεοφιλελευθερισμού, που έκαναν λόγο για «καταστροφή/κατάρρευση της οικονομίας» κ.λπ., κ.λπ. Στους οποίους απάντησε ο Μελανσόν την Τετάρτη λέγοντας ότι η Νέα Λαϊκή Οικολογική και Κοινωνική Ένωση θα διορθώσει τη ρότα της οικονομίας βάζοντας τα κέρδη και όχι τους μισθούς να πληρώσουν τον πληθωρισμό, προκαλώντας σύγκρυο στους «έχοντες». Από την πλευρά τους, οι πολίτες εγκρίνουν: η Ένωση είναι στο 27% της πρόθεσης ψήφου, μόλις μία μονάδα πίσω από την προεδρική πλειοψηφία.
