Οι μικρές ανθρώπινες ιστορίες πίσω από τα 21 τραγικά θύματα του 18χρονου μακελάρη στο δημοτικό σχολείο του Ουβάλντε, στο Τέξας, την Τρίτη, έρχονται στην επιφάνεια και γίνονται γνωστές πολύ μακρύτερα από τη μικρή κωμόπολη των 16.000 κατοίκων.
Δεκαεννέα παιδιά και δύο δασκάλες, που το νήμα της ζωής τους κόπηκε αναπάντεχα και αναίτια σε μια χώρα παγιδευμένη σε εμμονές, ανάμεσά τους κι εκείνη της οπλοκατοχής, γίνονται αφορμή για να αρχίσει πάλι η ατέρμονη συζήτηση για κάτι που στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του κόσμου είναι αυτονόητο: Τα όπλα δεν έχουν θέση στην κοινωνία.
Οι οικογένειες στη μικρή πόλη θρηνούν σιωπηλά τα νεκρά παιδιά τους, που ξεψύχησαν γαζωμένα από σφαίρες την τελευταία μέρα των μαθημάτων πριν τις καλοκαιρινές διακοπές.
Η τοπική αστυνομία συνέχισε να δίνει στη δημοσιότητα στοιχεία και λεπτομέρειες για το πώς ξεδιπλώθηκε η φονική επίθεση στη διάρκεια σχεδόν μιάμισης ώρας, αλλά δεν υπάρχει τίποτα νεότερο για το τι πυροδότησε το δολοφονικό αμόκ του 18χρονου. Η μητέρα του, Αντριάνα Ρέγιες, δήλωσε ότι προσεύχεται για όλα τα θύματα του μακελειού και επέμεινε ότι ο γιός της δεν ήταν βίαιο άτομο, ήταν απλά ένας μοναχικός τύπος που δεν είχε πολλούς φίλους. Μιλώντας στη βρετανική Daily Mail δήλωσε μάλιστα πως δεν φανταζόταν ποτέ ότι ο γιός της θα μπορούσε να κάνει μια τόσο βάρβαρη πράξη.
Την ίδια ώρα, πληθαίνουν τα ερωτήματα για την καταφανώς καθυστερημένη αντίδραση της αστυνομίας και για τον τρόπο που χειρίστηκε την υπόθεση, ενώ ήταν ξεκάθαρο ότι κινδύνευαν ζωές. Η πρώτη αναφορά για έναν ένοπλο που πλησίαζε το δημοτικό σχολείο έφτασε στη αίθουσα επιχειρήσεων της τοπικής αστυνομίας γύρω στις 11:30 το πρωί της Τρίτης. Όταν ο 18χρονος έπεσε νεκρός από τα αστυνομικά πυρά, λίγο μετά τη 13:00, είχε ήδη σκορπίσει τον θάνατο αφήνοντας πίσω του 21 νεκρούς.
Το σχολικό συγκρότημα όπου στεγάζεται το δημοτικό του Ουβάλντε διαθέτει δικό του αστυνομικό τμήμα με δύναμη έξι αστυνομικών. Τουλάχιστον ένας από αυτούς ήρθε αντιμέτωπος πρόσωπο με πρόσωπο με τον δράστη αλλά δεν κατάφερε να τον εμποδίσει. Οι ερευνητές εξετάζουν τον συγκεκριμένο φρουρό για να διαπιστώσουν τί ακριβώς συνέβη.
Ο μακελάρης φέρεται ν’ άφησε μια τσάντα με πυρομαχικά έξω από το σχολείο και λίγο πριν αρχίσει να σκορπά τον θάνατο έστειλε μήνυμα σε μια φίλη του αποκαλύπτοντάς της ότι σκόπευε να αρχίσει να πυροβολεί.
Στα πρόσθετα μέτρα ασφαλείας του σχολείου του Ουβάλντε περιλαμβάνονταν η δυνατότητα λοκντάουν, ασκήσεις ετοιμότητας και έκτακτης ανάγκης για μαθητές και προσωπικό καθώς και περιμετρική περίφραξη ώστε να είναι αδύνατη η πρόσβαση σε οποιονδήποτε. Φαίνεται όμως πως τίποτα απ’ όλα αυτά δεν λειτούργησε. Το μεγάλο αναπάντητο ερώτημα είναι γιατί άργησε τόσο πολύ να επέμβει η αστυνομία.
Η πανταχού παρούσα βία των πυροβόλων όπλων στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει αφήσει λίγα μέρη αλώβητα, καθώς σαρώνει τη χώρα εδώ και δεκαετίες. Ωστόσο, πολλοί Αμερικανοί συνεχίζουν να υπερασπίζονται το «δικαίωμά» τους να φέρουν όπλα, που κατοχυρώνεται από το αμερικανικό σύνταγμα και θεωρείται «ιερό». Αλλά οι επικριτές της Δεύτερης Τροπολογίας, που αναφέρεται στην οπλοκατοχή, υπογραμμίζουν χαρακτηριστικά ότι το δικαίωμα αυτό απειλεί ευθέως ένα άλλο: το δικαίωμα στη ζωή.
Η σχέση της Αμερικής με την οπλοκατοχή είναι πραγματικά μοναδική παγκοσμίως και η αμερικανική κουλτούρα των όπλων αποτελεί μια ακραία και σχεδόν εμμονική κατάσταση. Είναι ενδεικτικό ότι αμέσως μετά τη σφαγή στο Ουβάλντε, με την κοινή γνώμη ακόμη σε κατάσταση σοκ, οι συντηρητικοί πολιτικοί της πολιτείας του Τέξας αντέδρασαν ζητώντας για μία ακόμη φορά να οπλοφορούν οι εκπαιδευτικοί και το προσωπικό των σχολείων προκειμένου να προστατεύουν τους μαθητές στη διάρκεια παρόμοιων περιστατικών.
Για τους ακτιβιστές που μάχονται υπέρ του ελέγχου της οπλοκατοχής, η συγκεκριμένη ιδέα δεν είναι παρά ένα ακόμη βήμα προς τη λάθος κατεύθυνση. «Μία ακόμη ένδειξη ότι οι δουλικοί υποστηρικτές του λόμπι των όπλων που “ηγούνται” του Τέξας θα κάνουν στην κυριολεξία τα πάντα για να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα», δήλωσε χαρακτηριστικά η Σάνον Γουάτς, ιδρύτρια της ακτιβιστικής ομάδας κατά της οπλοκατοχής Moms Demand Action. Η Ένωση Δασκάλων της πολιτείας του Τέξας έχει επίσης αντιταχθεί στο πρόγραμμα σχολικών σερίφηδων, το οποίο θεσπίστηκε ως απάντηση στη σφαγή στο δημοτικό σχολείο Σάντι Χουκ στο Κονέκτικατ, το 2012. «Αντί να βάζουμε κι άλλα όπλα στα σχολεία, πρέπει να πάρουμε μέτρα για να κρατήσουμε τα όπλα έξω από τα σχολεία», τόνισε ο Κλέι Ρόμπινσον, εκπρόσωπος της Ένωσης.
