Ο Ουκρανός Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι αναφέρθηκε στην κόλαση του Ντονμπάς επιβεβαιώνοντας με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία διεξάγεται πλέον στο επίκεντρο της αρχικής διένεξης για το μέλλον των ρωσόφωνων περιοχών και εκεί που οι δύο πλευρές έχουν τα πλέον ετοιμοπόλεμα τμήματά τους. Το Πεντάγωνο παραδέχτηκε ότι, παρά τις επιτυχίες των ουκρανικών δυνάμεων στο Χάρκοβο, ο ρωσικός στρατός καταφέρνει να ενισχύει τον έλεγχό του στο Ντονμπάς και στη νότια Ουκρανία. Υψηλόβαθμος αξιωματούχος του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ υποστήριξε ότι οι ρωσικές δυνάμεις έχουν προβλήματα συνοχής, χωρίς να επιβεβαιώσει τις εκκαθαρίσεις στις τάξεις της ρωσικής στρατιωτικής διοίκησης που επικαλέστηκε το Λονδίνο.
Η αναφορά στην κόλαση, σχεδόν ταυτόχρονα με την παράδοση δύο χιλιάδων Ουκρανών στρατιωτών και στελεχών του Τάγματος Αζόφ στην κατεστραμμένη Μαριούπολη, αποτέλεσε μια προειδοποίηση για τη μετατροπή της εισβολής σε ένα είδος ολοκληρωτικού πολέμου, ίσως και από τις δύο πλευρές, με την πλήρη καταστροφή των πόλεων και την ολοκληρωτική φυγή του πληθυσμού τους, πέρα από τις εκατόμβες των θυμάτων, των άμαχων Ουκρανών.
Το Ντονμπάς, νέα Μαριούπολη
Αν το μοντέλο του πολέμου στη Μαριούπολη, που επέλεξε ο Ζελένσκι, αφήνοντας στη μοίρα του τον πολιορκημένο στρατό του, μεταφερθεί στο Ντονμπάς, σημαίνει ότι οι ρωσόφωνοι και το Κρεμλίνο θα έχουν καταλάβει μια άλλη καμένη γη και ότι οι Ουκρανοί θα διαχειριστούν μια νέα μεγάλη ροή εκτοπισμένων. Οι βόμβες του Πούτιν δημιούργησαν ήδη ένα στρατό 6 εκατομμυρίων προσφύγων και 8 εκατομμυρίων εκτοπισμένων, στους οποίους θα πρέπει να προσθέσουμε και αυτούς που πήγαν στη Ρωσία και που πιθανώς ανέρχονται στο εκατομμύριο.
Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού ανακοίνωσε ότι ο ρωσικός στρατός και οι ρωσόφωνοι έχουν καταλάβει σχεδόν όλη την περιφέρεια του Λουχάνσκ, με τους θύλακες του Σεβεροντονιέτσκ και της Λισιτσάνσκ να αποτελούν τις δύο τελευταίες εστίες αντίστασης των Ουκρανών στο Λουχάνσκ, ενώ ο ρωσικός στρατός και οι ρωσόφωνοι συνεχίζουν να προωθούνται σε αυτήν του Ντονέτσκ. Οι Ουκρανοί φαίνεται ότι απώθησαν τις ρωσικές δυνάμεις δύο με τρεις δεκάδες χιλιόμετρα στο μέτωπο του Χαρκόβου, βομβαρδίζονται μερικά χωριά της Ρωσίας και προκαλώντας τον θάνατο αμάχων. Το μέτωπο λοιπόν συνεχίζει να κινείται πάνω σε ένα λουτρό αίματος, προκαλώντας, εκτός από νεκρούς, και νέα κύματα προσφύγων τόσο προς την πλευρά της Ουκρανίας όσο και της Ρωσίας.
Παρά τη διαρκή αισιοδοξία της Δύσης ότι η Ουκρανία θα κερδίσει τον πόλεμο, η κατάσταση στα πεδία των μαχών δείχνει ότι η Ρωσία συνεχίζει να καταλαμβάνει εδάφη στα μέτωπα που την ενδιαφέρουν, να αποκρούει αντεπιθέσεις, όπως στο στρατηγικής σημασίας Φιδονήσι, όπου καταρρίφθηκαν πολλά Bayraktar, και την αντεπίθεση αντιπερισπασμού στη Ζαπορίζια, και να οργανώνει μεθοδικά την προσάρτηση των απελευθερωμένων, κατ' αυτήν, περιοχών. Μετά την ανακοίνωση της ύδρευσης της Κριμαίας με τα νερά του Δνείπερου που θα προέρχονται από τη Χερσώνα, η Ρωσία ανακοίνωσε ότι η Ουκρανία θα πρέπει να πληρώνει για να προμηθεύεται ηλεκτρική ενέργεια από τον πυρηνικό σταθμό της Ζοπορίζια, τον μεγαλύτερο στην Ευρώπη, που έχει καταληφθεί από τον ρωσικό στρατό, ενώ, όπως φαίνεται, λογικό αρνείται οποιαδήποτε συζήτηση για την παράδοση σιτηρών στην Ουκρανία από εδάφη που βρίσκονται στην κατοχή της.
Οι δικές και οι αντι-δίκες
Θα είναι πολύ δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι το ουκρανικό δικαστήριο δεν θα καταδικάσει αύριο με ισόβια τον 21χρονο Ρώσο λοχία Βαντίμ Σισιμαρίν για τη δολοφονία του 62χρονου άμαχου Ολεξάντρ Σελίποφ, που είχε την ατυχία να σπρώχνει στο χωριό του δίπλα από το Σούμι το ποδήλατό του μιλώντας στο κινητό του κοντά σε μια ομάδα Ρώσων στρατιωτών που κινούνταν με ένα κλεμμένο όχημα. «Δεν ήθελα να σκοτώσω», τόνισε ο Βαντίμ στο δικαστήριο, ενώ ο δικηγόρος του υπογράμμισε ότι δεν είναι ένοχος, αρνήθηκε την πρώτη φορά να πυροβολήσει, παρά τις διαταγές ανωτέρου του, παραδόθηκε μόνος του στις ουκρανικές αρχές και δεν αρνήθηκε το περιστατικό. Ο θάνατος του Σελίποφ δεν ήταν σκηνοθετημένος. Ο Ρώσος λοχίας παραδέχτηκε ότι σήκωσε το όπλο, σημάδεψε και πυροβόλησε για να σκοτώσει. Μια πράξη που δεν έχει ανάγκη καμιάς προπαγανδιστικής ερμηνείας. Αύριο θα έχουμε λοιπόν την ετυμηγορία της πρώτης δίκης για εγκλήματα πολέμου στην Ουκρανία και σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία, εάν κρίνει κανείς από τις χιλιάδες σορούς των αμάχων που έρχονται στην επιφάνεια σε ομαδικούς ή ατομικούς τάφους ή που εγκαταλείφθηκαν στα διάφορα νεκροτομεία των περιοχών όπου έφτασε ο πόλεμος και που σίγουρα ζητούν δικαιοσύνη.
Η παράδοση των στελεχών του Τάγματος Αζόφ της Μαριούπολης και η σύλληψη στελεχών των μονάδων Αϊντάρ σε άλλα μέτωπα από τον ρωσικό στρατό ενδέχεται να οδηγήσει σε λίγες εβδομάδες και σε έναν πόλεμο δικών ανάμεσα στην Ουκρανία και τη Ρωσία, με τη Μόσχα να οδηγεί στα δικαστήρια του Ντονμπάς ή της Ομοσπονδίας της, κατηγορώντας τους για εγκλήματα πολέμου, δολοφονίες, βασανιστήρια και βιασμούς, διάφορους νεοναζί του Αζόφ και των Αϊντάρ ή Ουκρανούς στρατιωτικούς. Ας μην ξεχνάμε ότι η ρωσική υπηρεσία ασφαλείας FSB με αιφνιδιαστική επιδρομή της στο Χάρκοβο είχε συλλάβει τους ακροδεξιούς Ουκρανούς στρατιώτες - χούλιγκαν που είχαν πυροβολήσει αναίτια, όπως φάνηκε από το σχετικό βίντεο, Ρώσους αιχμαλώτους, χωρίς κανείς να ξέρει ακόμη πότε θα προσαχθούν σε δίκη οι συλληφθέντες. Οι ουκρανικές αρχές τότε είχαν αναφέρει ότι θα εξετάσουν το περιστατικό και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ είχε δηλώσει ότι θα ενημερωνόταν. Ο νεαρός λοχίας Σισιμαρίν από το Ιρκούτσκ της Σιβηρίας φαίνεται ότι είχε μια δίκαιη δίκη και αυτός θα πρέπει να παραμείνει ο κανόνας και από τις δύο πλευρές του μετώπου.
Ιταλικό ειρηνευτικό σχέδιο τεσσάρων σημείων
Στο επίπεδο των ειρηνευτικών προσπαθειών, ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών Λουίτζι Ντι Μάιο παρέδωσε στον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες ένα σχέδιο ειρήνευσης για την Ουκρανία, που βασίζεται σε τέσσερα σημεία, ορισμένα εκ των οποίων όχι μόνο είναι δύσκολο να εφαρμοστούν, αλλά φαίνεται ότι επαναφέρουν και τμήμα των αποτυχημένων συμφωνιών του Μινσκ, η αθέτηση των οποίων θεωρήθηκε ως άλλοθι από τον Πούτιν για να εισβάλει στην Ουκρανία.
Η Ιταλία προτείνει την κατάπαυση του πυρός, τον έλεγχο της κατάπαυσης από μηχανισμό εποπτείας και την ολική αποστρατιωτικοποίηση του μετώπου, δηλαδή την απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων, τη σύγκληση μιας πολυμερούς διαπραγμάτευσης για το μέλλον της Ουκρανίας, με την ουδετερότητα του Κιέβου και τις εγγυήσεις που θα είναι συμβατές με την είσοδο της χώρας στην Ε.Ε., την αυτονομία των περιοχών της Κριμαίας και του Ντονμπάς, με τρόπο που να μην έρχεται σε αντίθεση με την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, και, τέλος, μια συμφωνία για την ασφάλεια και την ειρήνη στην Ευρώπη, με άμεση αναφορά στις σχέσεις της ΕΕ με τη Ρωσία, στα πρότυπα της Συμφωνία του Ελσίνκι του 1975, όπως τόνισε από το βήμα της ιταλικής Γερουσίας και ο Μάριο Ντράγκι. Η Συμφωνία του Ελσίνκι, το 1975, αποτέλεσε μια μεγάλη στροφή μετά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, γιατί διασφάλισε τη στρατηγική σταθερότητα στη Γηραιά Ήπειρο και τον σχετικό έλεγχο των εξοπλισμών και κυρίως των πυρηνικών όπλων, καθώς και προληπτικούς κανόνες αποτροπής των πολέμων.
Ο Ντράγκι υπογράμμισε ότι η Ιταλία θα πρέπει να συνεχίσει τις αποστολής όπλων στην Ουκρανία, για να εισπράξει την άρνηση δύο κυβερνητικών του εταίρων, του ηγέτη του Κινήματος Πέντε Αστέρων και πρώην πρωθυπουργού Τζιουζέπε Κόντε και του ακροδεξιού ηγέτη της Λέγκας Ματέο Σαλβίνι.
