Η άμεση αντίδραση των αμερικανικών δημοκρατικών θεσμών στην εισβολή των παρακρατικών συμμοριών του Ντόναλντ Τραμπ στο Καπιτώλιο και η συμβολική πλέον παραπομπή του για να δικαστεί από τη Γερουσία όταν θα είναι πλέον ένας απλός πολίτης, μετά τις 20 Ιανουαρίου, αποτελεί μια μεγάλη νίκη για τις δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις όλου του κόσμου.
Η απόφαση της Βουλής για δεύτερη παραπομπή του Τραμπ, μέσα σε ελάχιστο χρόνο, με 232 υπέρ και 197 κατά, και μάλιστα με την ψήφο 10 Ρεπουμπλικανών βουλευτών, μεταξύ των οποίων και της Λιζ Τσένι, της κόρης του πρώην Ρεπουμπλικάνου αντιπροέδρου των ΗΠΑ, αποτέλεσε ήδη από μόνη της μια ιστορική απόφαση υπεράσπισης των δημοκρατικών θεσμών από έναν αυταρχικό και βίαιο ηγέτη.
Μπορεί ο επικεφαλής των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία Μιτς Μακόνελ να έσωσε φαινομενικά πρόσκαιρα τον Τραμπ από μια επίσπευση της δίκης του πριν τη λήξη της θητείας του, αλλά και μόνο το γεγονός ότι δηλώνει, έστω και υποκριτικά ή μη, ότι δεν έχει αποφασίσει τι θα ψηφίσει όταν έρθει η ώρα είναι ενδεικτικό στοιχείο της αναδίπλωσης των Ρεπουμπλικανών στο πλευρό των θεσμών και όχι στο πλευρό του τυράννου που εμφανιζόταν ως ο προστάτης της δημοκρατίας στον κόσμο, όπως εν μέρει μας υπενθύμισε και η Human Rights Watch.
Η δημοκρατία πάντως θα πρέπει να οδηγηθεί μέχρι την ορκωμοσία του Μπάιντεν, την επόμενη Πέμπτη, μέσα σε ένα κλίμα αποκλιμάκωσης της κρίσης και σε μια όσο το δυνατόν μεγαλύτερη χαλάρωση των κατασταλτικών προληπτικών μέτρων, γιατί οι εικόνες της ένοπλης Πολιτοφυλακής στους διαδρόμους μιας εκλεγμένης, και μάλιστα προσφάτως, Βουλής θυμίζει τις μπανανίες που είχε επιβάλει ο θείος - Σαμ σε δεκάδες χώρες στου κόσμου, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα, σε ένα όχι και τόσο μακρινό παρελθόν για να έχει σβηστεί από την ιστορική μνήμη των λαών.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο, πέρα από το πολιτικό ή όχι μέλλον του απερχόμενου συνωμότη και τραμπούκου Προέδρου, αφορά την άμεση αντίδραση των αστυνομικών και δικαστικών αρχών εναντίον των εκτελεστικών οργάνων και στην πράξη οργανώσεων της εισβολής στο Καπιτώλιο και της συνωμοσίας. Από τις δίκες που θα ακολουθήσουν πιθανώς θα αναδυθούν η παρακρατική δράση και η διαπλοκή μιας σειράς οργανώσεων.
Μετά την παρακρατική στην πράξη ολιγωρία της αστυνομίας, που επέτρεψε την εισβολή στο Καπιτώλιο, οι συλλήψεις και οι διώξεις εναντίον των πρωταγωνιστών της αποτελούν μια άλλη μεγάλη, πρωτίστως συμβολική, αλλά και άκρως ουσιαστική πράξη. Η αυτοκτονία ενός από τους πρωταγωνιστές της κατάληψης του Καπιτωλίου και οι ετεροχρονισμένες και υποκριτικές εκκλήσεις του τρομαγμένου Τραμπ εναντίον της βίας δείχνουν ότι η αμερικανική Ακροδεξιά, οι ρατσιστές και οι συνωμοσιολόγοι έχουν αρχίσει να φοβούνται ότι θα λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη και τη δημοκρατία.
Η σύλληψη του μικροεγκληματία νεοναζί εισβολέα που φορούσε την μπλούζα του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς, που ικανοποίησε δίκαια πρωτίστως τις εβραϊκές κοινότητες της Αμερικής, αλλά και τους δημοκράτες και τους Antifa όλου του κόσμου, που δίνουν καθημερινά τη μάχη κατά του νεοφασισμού, του ρατσισμού και των διακρίσεων, αποτελώντας παράλληλα ένα σαφές μήνυμα εναντίον των αρνητών του Ολοκαυτώματος, πρέπει να έφτασε μέχρι και τα κελιά των χρυσαυγιτών δολοφόνων του Παύλου Φύσσα.
