Δύο πολύ δημοφιλείς και πετυχημένοι άνθρωποι του σύγχρονου αθλητισμού, ο Σενεγαλέζος ποδοσφαιριστής Σαντιό Μανέ και ο Βρετανός πιλότος της Formula 1 Λιούις Χάμιλτον, είναι δύο πρόσωπα που βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος λόγω του φιλανθρωπικού τους έργου.
Ο 29χρονος επιθετικός της Λίβερπουλ Σαντιό Μανέ ήταν βασικός πρωταγωνιστής της επιτυχίας της Σενεγάλης, που κατέκτησε το πρόσφατο Κύπελλο Εθνών Αφρικής, αφού εξελέγη πολυτιμότερος παίκτης, ενώ ευστόχησε και στο τελευταίο πέναλτι του τελικού με την Αίγυπτο δίνοντας τη νίκη στην ομάδα του. Στη διάρκεια της διοργάνωσης προσφέρθηκε να πληρώσει τα νοσήλια ενός παιδιού από το Καμερούν που κινδύνευε η ζωή του. Το ύψος του ποσού, περίπου 600 ευρώ, δεν ήταν τίποτα για έναν ακριβοπληρωμένο ποδοσφαιριστή, ωστόσο ήταν σημαντικό για μια φτωχή οικογένεια από το Καμερούν. Πριν από λίγους μήνες ο Μανέ συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Σενεγάλης Μάκι Σαλ και του ανακοίνωσε ότι προτίθεται να χτίσει και να λειτουργήσει ένα ολόκληρο νοσοκομείο για τους άπορους συμπατριώτες του!
Στο παρελθόν, όταν σχολιάστηκε δηκτικά το γεγονός πως το κινητό του είχε σπασμένη οθόνη, ο Μανέ είχε δώσει αποστομωτική απάντηση: «Όταν ήμουν μικρός, η οικογένειά μου πεινούσε. Έπρεπε να δουλέψω στα χωράφια για να ζήσουμε και περάσαμε δύσκολες στιγμές για να επιβιώσουμε. Ακόμη και ποδόσφαιρο, μικρός, έπαιζα ξυπόλυτος. Γιατί να έχω δέκα Ferrari, είκοσι διαμαντένια ρολόγια ή δύο ιδιωτικά τζετ; Προτιμώ με τα χρήματά μου να χτίσω σχολεία, ένα γήπεδο, να προσφέρω ρούχα, παπούτσια και τροφή σε ανθρώπους που είναι φτωχοί».
Αντίστοιχα, γνώρισμα της παρουσίας του επτά φορές πρωταθλητή της Formula 1 Λιούις Χάμιλτον είναι η έντονη φιλανθρωπική δράση. Ο 37χρονος Βρετανός έχει ιδρύσει έναν οργανισμό, το Mission 44, που αποσκοπεί να καταπολεμήσει τις ανισότητες που υπάρχουν στην εκπαίδευση, έτσι ώστε να μπορέσουν να έχουν τις ευκαιρίες τους άνθρωποι που προέρχονται από κοινωνικές ομάδες που θεωρούνται αποκλεισμένες. Ο Χάμιλτον είπε σχετικά ότι «η κατανόηση και η επίλυση προβλημάτων που οδηγούν τους νέους ανθρώπους να αποκλείονται από το σχολείο είναι πολύ σημαντικές για μένα. Έχοντας βιώσει κι εγώ άδικους αποκλεισμούς στα σχολικά μου χρόνια, καταλαβαίνω πόσο ανησυχητικό και αγχωτικό μπορεί να είναι κάτι τέτοιο».
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ίδιος, όπως ο χωρισμός των γονιών του όταν ήταν μόλις 2 ετών, αλλά και η εγκεφαλική παράλυση από την οποία πάσχει ο αδερφός του, όχι μόνο δεν τον απέτρεψαν από το να πετύχει στη ζωή του, αλλά αντίθετα κατάφερε να γίνει μία από τις πιο αναγνωρίσιμες προσωπικότητες του παγκόσμιου αθλητισμού, αποτελώντας παράδειγμα προς μίμηση για όλους εκείνους τους ανθρώπους που θέλει ο ίδιος στο σήμερα να βοηθήσει, με όποιο τρόπο μπορεί.
