Είναι αυτές που καταχωνιάζουμε, κρύβουμε, δεν κουβεντιάζουμε με φίλους. Ευτυχώς ο φίλος Περικλής Κοροβέσης είχε το θάρρος να τις φέρει μπροστά στα μάτια μας γιά να μας καθάρουν «δι' ελέους και φόβου», όπως οι αρχαίες τραγωδίες. Βιβλιαράκι μόνο 67 σελίδων οι Παράπλευρες Καθημερινές Απώλειες («εκδόσεις των συναδέλφων») είναι σπαράγματα γραμμένα σε χαρτομάντηλα και κάθε λογής πρόχειρα χαρτάκια, σε ώρες κενές μα τόσο γεμάτες.
Έρωτας, θάνατος, πολιτική. Περικλή, σχώρα με για τις συντμήσεις:
Θνητός χρόνος. Ο χρόνος είχε διασταλεί στην αγκαλιά σου. Στα μάτια σου έβλεπα το άπειρο. Στον έρωτά σου την αιωνιότητα. Και το πίστεψα. Μα πέρασαν όλα και έφυγαν. Και ξαναγύρισα στο τίποτα. Ό,τι έζησα ήταν στον χρόνο των θνητών, όπου όλα έχουν ένα τέλος...
Η αγάπη. Όλα μας τα έργα είναι μια κραυγή για αγάπη. Είναι η πρώτη λέξη που μαθαίνουμε πριν αρχίσουμε να μιλάμε... Με ρόγχους θα φύγουμε κάνοντας πάλι έκκληση για αγάπη. Η αγάπη ξέρει άραγε ποιο είναι το όνομά της ή είναι κουφή και μάταια την καλούμε;
Επικίνδυνες ηδονές ...Εγώ είμαι αυτή η μοιραία γυναίκα που αγάπησες με πάθος. Μαζί προχωρήσαμε στους δρόμους με τις επικίνδυνες ηδονές και γευτήκαμε όλα τα απαγορευμένα φρούτα. Τώρα μόνος σε αυτό το άθλιο κρεβάτι του νοσοκομείου περιμένεις τον θάνατο - λυτρωτή... Σου είχα πει να φυλαχτείς από μένα... Έτσι είναι η φύση μου. Να συντροφεύω με θάνατο αυτόν που έμεινε πιστός σε μένα.
Στίχοι στον άνεμο... «Ερωτευμένος» είναι το άλλο όνομα του μελλοθάνατου. Γι' αυτό ερωτεύονται μόνο οι γενναίοι...
Κυρίαρχος λαός. Κάποιοι από τα μπουντρούμια της χούντας βγήκαν σακατεμένοι και ανάπηροι για όλη τους τη ζωή. Κανείς δεν τους φρόντισε. Ακόμα και αυτοί που ευεργετήθηκαν από τη σιωπή τους και σήμερα κυβερνούν...
Οι αντιπρόσωποι του ΕΑΜ. ...Έφτασαν στο Κάιρο το 1943 με μεγάλες προσδοκίες. Θα συναντούσαν τους μεγάλους συμμάχους, τους Εγγλέζους, και θα τους έλεγαν τα καλά νέα. Η αντίσταση στην Ελλάδα θεριεύει και η ύπαιθρος είναι ήδη ελεύθερη. Τα έχασαν με την ψυχρή υποδοχή... Και έφυγαν άπραγοι... Και όταν οι Εγγλέζοι ιμπεριαλιστές αποβίβασαν στην Ελλάδα εβδομήντα πέντε χιλιάδες στρατιώτες... το ΕΑΜ υποδέχθηκε με σημαίες και λάβαρα τους κατακτητές της... Είναι παράδοση στην Αριστερά: ή να καταλαβαίνει αργά ή να μην καταλαβαίνει καθόλου.
Πολύτιμο βιβλιαράκι, αναγκαίο.
Ανδρέας Ζεμπίλας
