Βιβλιοπαρουσίαση / Όταν ο Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ δημιουργούσε το νέο πολιτικό αστυνομικό μυθιστόρημα

Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς

Εκτύπωση

Βιβλιοπαρουσίαση / Όταν ο Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ δημιουργούσε το νέο πολιτικό αστυνομικό μυθιστόρημα

ΤΕΧΝΕΣ

2’

12.01.24 18:00

Αντώνης Ν. Φράγκος

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Το δεύτερο νεοπολάρ του, εν έτει 1972, φωτίζει την πορεία ενός εμβληματικού συγγραφέα του μοντέρνου αστυνομικού

Ιερό τέρας του νεοπολάρ, ο Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ πάντρεψε το αστυνομικό με την πολιτική και την κριτική του καπιταλιστικού συστήματος στον απόηχο του γαλλικού Μάη. Ήδη από το πρώτο βιβλίο του, το 1971, ο Ζ.-Π. Μανσέτ έδειξε τις προθέσεις του: έδωσε φωνή στους χαμένους του ’68 καθώς εξερευνούσε και πρόβαλλε τον κόσμο ενός επελαύνοντος καταναλωτισμού του θεάματος, ενώ κρατούσε άσβεστη τη φλόγα της -ατομικής πλέον-κοινωνικής εξέγερσης.

Ο συγγραφέας γεννήθηκε το 1942 στη Μασσαλία σε μικροαστικό περιβάλλον και μεγάλωσε σε νοτιοδυτικό προάστιο στο Παρίσι. Γράφει από τα μικρά του. Σπουδάζει Αγγλική Λογοτεχνία στη Σορβόννη και παράλληλα στέλνει κείμενα στη La Voie Communiste. Συνδικαλίζεται στην Εθνική Ένωση Φοιτητών. Νυμφεύεται στα 19 με τη Μελίσσα, ενώ μεταφράζουν μαζί αμερικανικά αστυνομικά για τη σειρά νουάρ των εκδόσεων Gallimard. Στα ’60s γράφει σενάρια για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Τρία χρόνια μετά τη Μεγάλη Αναταραχή εκδίδει το πρώτο του βιβλίο συνεργαζόμενος με το Ζαν-Πιερ Μπαστίντ. Τα επόμενα δέκα χρόνια θα κυκλοφορήσουν ισάριθμα μυθιστορήματά του, αριθμός ικανός για να αλλάξει -μαζί με δυο-τρεις άλλους- το ύφος και το περιεχόμενο του παραδοσιακού αστυνομικού. Το ’80 ο Ζ.-Π. Μανσέτ μεταφράζει τη γνωστή τότε σειρά κόμικς «Watchmen» του Άλαν Μουρ για τον εκδοτικό οίκο του γιου του.

Στο «Τι τρέλα, τι παλάτια» (εκδόσεις Άγρα) -σε μετάφραση Σταύρου Παπασταύρου και εισαγωγή, στην αγγλική έκδοση, του Τζέιμς Σάλις- ο Ζ.Π. Μανσέτ, με τη δεύτερη δουλειά του, το 1972, ψάχνει τα βήματά του σκιαγραφώντας τη ζωή και τη δράση του Μισέλ Χάρτογκ, ενός οικονομικού μεγιστάνα σαπουνιού, λαδιού και απορρυπαντικών, αλλά και γνωστού φιλάνθρωπου με πλούσιες κατά καιρούς δωρεές σε κοινωνικά ιδρύματα. Ο τύπος κληρονόμησε τεράστια περιουσία ύστερα από τον θάνατο του αδελφού του και της γυναίκας του σε αμφιλεγόμενο ατύχημα. Αναγκαστικά έχει φορτωθεί τον κακομαθημένο ανιψιό του Πέτερ. Διαλέγει λοιπόν την τρόφιμη ασύλου Ζιλί Μπαλανζέ, την οποία αποσπά δωρίζοντας 10.000 φράγκα στο ίδρυμα. Γιατί αυτή; Ο κύριος Χάρτογκ, ως πρεσβευτής της αλληλεγγύης, προσλαμβάνει μόνο υπαλλήλους με θέματα υγείας. Όπως τον σοφέρ του Αντρέ Ντεντέ, με σοβαρά προβλήματα στη μέση ύστερα από πτώση με αλεξίπτωτο. Παράλληλα, ο ολιγάρχης πληρώνει τον επαγγελματία δολοφόνο Τόμσον, έναν παιδεραστή που σκοτώνει με μαχαίρι, ώστε να απαγάγει τη Ζιλί και τον Πέτερ και να τους καθαρίσει, όμως πρέπει να φανεί ότι η ίδια η Ζιλί πήρε τον μικρό και ζητάει λύτρα. Μέσα σε όλα αυτά ο Χάρτογκ δέχεται την επίθεση του πρώην συνεργάτη του Φουέντες, ο οποίος και τον ξυλοκοπά. Με τον τελευταίο είχαν ξεκινήσει μαζί ως αρχιτέκτονες να χτίσουν όμορφα λειτουργικά σπίτια στο ελευθεριακό πνεύμα του ’60, αλλά ο Χάρτογκ προτίμησε το παραδάκι και τον παράτησε - εξού και το μίσος του Φουέντες. Στο μεταξύ, η Ζιλί, αιχμάλωτη, μαζί με τον Πέτερ, του Τόμσον, ζει με την ελπίδα να βρει τον περίφημο πύργο-καταφύγιο που έχτισαν στο παρελθόν οι δύο πρώην συνεργάτες. Θα τα καταφέρει;