Οι δολοφονίες γυναικών και γυναικείων χαρακτήρων που έρχονται τελευταία όλο και πιο συχνά στην επιφάνεια του δημόσιου βίου τείνουν να γίνουν κανονικότητα. Η βαθιά πατριαρχικά γαλουχημένη και καταγεγραμμένη στα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα πλειοψηφία της κοινωνίας μοιάζει να την αποδέχεται μοιρολατρικά, όπως και τα υπόλοιπα δεινά που την πλήττουν καθημερινά όσο δεν την αγγίζουν ατομικά.
Οι θύτες συνεχίζουν την εξουσιαστική τους δράση πάνω στα θεωρούμενα υποχείριά τους, βασιζόμενοι στα ελαφρυντικά του πρότερου «έντιμου βίου», εγκλήματος που έγινε «εν βρασμώ ψυχής» ή για λόγους «τιμής». Ενώ τα περισσότερα θύματα διατηρούν, πάση θυσία και για όσο αντέξουν, την κατασκευασμένη από το ευρύτερο και το στενότερο περιβάλλον εικόνα της υποταγμένης στον κυρίαρχο άνδρα γυναίκας. Κρατούν, ακόμα και αυτές που σήμερα διαθέτουν «ένα δικό τους δωμάτιο» έκφρασης μιας επίπλαστης αυτονομίας στην επαγγελματική ή προσωπική τους ζωή, τη δική τους κρυφή, σαν επτασφράγιστο μυστικό, σοφίτα όπου εκδηλώνεται χωρίς ωραιοποιήσεις ο πραγματικός, σκοτεινός εφιάλτης της καταδυνάστευσής τους.
«Το κρυφό δωμάτιο» της Κυριακής Μαυρογεώργη
Ετσι όπως παρουσιάζεται στην τελευταία έκθεση της Κυριακής Μαυρογεώργη, στην Gallery Genesis, στο Κολωνάκι, με τον τίτλο «The secret room», που μας παραπέμπει στο ομώνυμο έργο της Καρόλ Φρεσέτ. Τα μικροσκοπικά, πορσελάνινα γλυπτά που σφραγίζουν το ιδίωμά της υποδηλώνουν με το ίδιο το λείο, εύθραυστο, λευκό και ακριβό υλικό τους τα σημαίνοντα και τα σημαινόμενα με τα οποία ταυτίζεται στο συλλογικό φαντασιακό η γυναικεία ύπαρξη. Καταδηλώνουν με το πλάσιμό του και τη διεισδυτική αποτύπωση των λεπτομερών γνωρισμάτων τη δεξιότητα της εικαστικού στον χειρισμό του.
Ο θεατής αντικρίζει έναν μακρόστενο πάγκο στο μέσο της ημιυπόγειας αίθουσας όπου έχουν τοποθετηθεί τα γλυπτά και περιβάλλεται έτσι από την αρχή με μια ατμόσφαιρα μυστικότητας. Που εντείνεται με το μικρό μέγεθός τους και την ανάγκη που αυτό δημιουργεί να τα πλησιάσουν και να διαβάσουν από πολύ κοντά. Έρχεται αντιμέτωπος με όντα υβριδικά και ανθρωπόμορφα, που ενώνουν το παράλογο-διονυσιακό και βίαιο με το απολλώνιο-ορθολογικό και νηφάλιο κομμάτι της ύπαρξης.
Καθισμένες γυναικείες φιγούρες που το πρόσωπό τους έχει καλυφθεί εξ ολοκλήρου από το σχηματοποιημένο σπιτάκι της οικοκυράς. Και φιγούρες που μοιάζουν να πνίγονται μέσα στο σεμεδάκι που οι ίδιες έχουν πλέξει. Ημικλινή, ακέφαλα σώματα που αποτελούνται από γοφούς, μακριές, καλλίγραμμες γάμπες και καλυμμένα με ένα μικρό μαύρο ή ροζ γουνάκι αιδοία και απειλούνται στις «σκοτεινές νύχτες» από τους καθισμένους απέναντί τους «κακούς» λύκους.
Μορφές που τιτλοφορούνται «Η μέρα της ανεξαρτησίας», φτιαγμένες με φόρμες αφαιρετικές, όπου κυριαρχεί ανάμεσα στα κάτω άκρα και στο μικροσκοπικό κεφαλάκι το πλασμένο σαν αισθησιακό όστρακο αιδοίο. Ενωμένους κορμούς άλογων με τέσσερα πόδια και δύο ουρές που συμβολίζουν με τον τίτλο και τη χαραγμένη από τον χρόνο μορφή τους το προβεβλημένο στερεότυπο της συνύπαρξης «μέχρι τον θάνατο» του ζευγαριού. Μοιάζουν με την έλλειψη των κεφαλών τους να έχουν αμφότεροι απωλέσει την προσωπικότητά τους. Να υλοποιούν τη λακανική θεωρία για την αγάπη, που «είναι ανίσχυρη ακόμη κι αν είναι αμοιβαία, αφού αγνοεί ότι δεν είναι παρά η επιθυμία να είναι», «τη φαντασιακή ερωτική ενότητα που προέρχεται από τον Άλλο, αλλά δεν ανάγεται στον Άλλο». Γονατισμένους πάνω από ένα καθρέφτη γυναικείους κενταύρους που δένουν το ένστικτο με τη συνείδηση και επιχειρούν χωρίς το έξωθεν επιβεβλημένο «έτερόν τους ήμισυ» να ανακαλύψουν τη χαμένη αυτογνωσία της «Εγώ η άνθρωπος».
Info
Κυριακή Μαυρογεώργη «The secret room», σε καλλιτεχνική επιμέλεια Γιώργου Τζάνερη
Gallery Genesis, Χάρητος 35, Κολωνάκι
Διάρκεια έκθεσης: 21 Σεπτεμβρίου-14 Οκτωβρίου 2023
Ωρες λειτουργίας :Τρ., Πέμ., Παρ. 12 μ.-8 μ.μ. Σάβ. 12 μ.-3 μ.μ.
