ΝΑΔΑ ή NADA (εκδόσεις Άγρα), σε μετάφραση Δάφνης Κιούση και εισαγωγή Lucy Sante -του Ζαν Πατρίκ Μανσέτ- στα ισπανικά σημαίνει τίποτα και ΝΑΔΑ είναι η ομάδα πέντε πιστών του Μάη του 1968 που περιφέρει τα ιδεολογικά της συντρίμμια στη βαριά ομίχλη του 1970. Είναι ο αναρχικός του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, επαγγελματίας επαναστάτης Μπουεναβεντούρα Ντίαζ, ο βετεράνος ελευθεριακός κομμουνιστής της Γαλλικής Αντίστασης Αντρέ Επολάρ, ο απογοητευμένος καθηγητής Φιλοσοφίας σε Λύκειο και θεωρητικός του γκρουπ Μαρσέλ Τρεφέ, επίσης ο αλκοολικός οδηγός Ντ’ Αρσί και ο χαμηλόφωνος σερβιτόρος Μεϊέρ με τη σχιζοφρενή σύζυγο που δεν τον αφήνει σε ησυχία. Με την παρέα συνεργάζεται η σχετικά νεαρή Βερονίκ Κας, με την παθιασμένη προοπτική να τα κάνει όλα λίμπα.
Τούτη η αριστερίστικη φράξια αποφασίζει να προβεί σε μια εντυπωσιακή κίνηση με δυνατό συμβολισμό: θα απαγάγουν τον Αμερικανό πρέσβη Ποϊντέξτερ. Έναν καθωσπρέπει θεοσεβούμενο, τακτικό της κυριακάτικης λειτουργίας. Το καθημερινό δρομολόγιο του πολιτικού εκπρόσωπου των ΗΠΑ στη Γαλλία ενέχει κάποιο μικρό ψεγάδι. Κάθε Παρασκευή περνάει το βράδυ του σε ένα υψηλών διαγραφών πορνείο. Εκεί θα χτυπήσει η ΝΑΔΑ.
Ο Μανσέτ γράφει τούτο το νουάρ μυθιστόρημα στα 1972. Είναι η εποχή που τα κινήματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ πνέουν τα λοίσθια, οι μαχητές πάνε σπίτια τους ή ενσωματώνονται στο σύστημα. Μερικοί περνάνε στην παρανομία και μετέρχονται των όπλων: Ερυθρές Ταξιαρχίες, RAF, Action Directe, GRAPO. Άλλοι, όπως ο Μανσέτ, μεταφέρουν τις απόψεις τους στο χαρτί. Η απελπισία στους επαναστάτες είναι κακός σύμβουλος. Παρ’ όλα αυτά, η ΝΑΔΑ καλεί στα όπλα για άλλη μια φορά. Η απαγωγή στέφεται με επιτυχία, αλλά έχει θύματα δύο Αμερικανούς πράκτορες. Ο πρέσβης μεταφέρεται στη φάρμα-γιάφκα της Κας. Εδώ ας τονίσουμε πως από τους Ναδέους μόνο ο Μπουεναβεντούρα Ντίαζ (από τον Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι του Ισπανικού Εμφυλίου) και ο Αντρέ Επολάρ (αυτός που ανοίγει τον δρόμο σπρώχνοντας με τους ώμους) είναι τυχοδιώκτες επαναστάτες που έχουν λάβει μέρος σε διάφορες ανά τον κόσμο εξεγέρσεις. Οι εμπειρίες των υπόλοιπων είναι μηδαμινές.
Υπάρχει επίσης και ο θεωρητικός του γκρουπούσκουλου, ο εκπαιδευτικός Τρεφέ, που διαφωνεί και δεν συμμετέχει στην απαγωγή. Τώρα, στη γιάφκα, λίγα χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα, η κατάσταση μέρα με τη μέρα γίνεται εκρηκτική. Δεν θα αποκαλύψουμε το τέλος, αν και είναι εύκολο να το μαντέψει κανείς. Ο κλοιός στενεύει αργά και βασανιστικά και το συντροφικό κλίμα αποδομείται. Το λουτρό αίματος είναι θέμα χρόνου. Η χορογραφία του Μανσέτ υποδειγματική. Θυμίζει, εν μέρει, το φινάλε της «Άγριας Συμμορίας» του σπουδαίου Σαμ Πέκινπα. Γράφει στο ημερολόγιό του μόλις ολοκληρώνει το βιβλίο: «Πολιτικά είναι δημόσιος κίνδυνος, πραγματική καταστροφή για το επαναστατικό κίνημα. Η κατάπτωση της Ακροαριστεράς μέσα στην τρομοκρατία είναι η καταβύθιση της επανάστασης μέσα στο θέαμα». Αλλά και σε ένα γραπτό του σχόλιο το 1988 -στο τέλος του βιβλίου -ο συγγραφέας σημειώνει ότι η ένοπλη δράση, αν δεν στηρίζεται σε μεγάλα κοινωνικά κινήματα, χειραγωγείται άμεσα από τις μυστικές υπηρεσίες του κράτους.
INFO
Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ
«ΝΑΔΑ»
Εκδόσεις Άγρα
Σελίδες: 272
Τιμή: 11,70 ευρώ
