«Η Κέι στηρίζει ένα σπίτι όπου λυσσομανούν οι αναποδιές διατηρώντας το χιούμορ, τη συγκίνησή της, το κλάμα, τον εκνευρισμό της. Την αγάπησα, παρά του ότι μας χωρίζουν πολλά. Την αγάπησα για την αγάπη που έχει και σκορπά απλόχερα» λέει στην ΑΥΓΗ η ηθοποιός Μαρία Κανελλοπούλου για την ηρωίδα που ερμηνεύει στο έργο «Τζεμ» της Ελέιν Μέρφι, το οποίο μόλις έκανε πρεμιέρα, σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή, στο Studio Μαυρομιχάλη.
Τρεις γυναίκες, τρεις γενιές, τρεις διαφορετικές εποχές και αντιλήψεις αφηγούνται την ιστορία τους. «Η γιαγιά, η κόρη και η εγγονή συναντιούνται αφηγούμενες τρεις διαφορετικούς μονολόγους σε μια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής τους. Αφηγούνται έναν χρόνο της ζωής τους που περιέχει κι άλλους χρόνους καθώς θυμούνται. Είναι τρεις γυναίκες της διπλανής πόρτας, που δεν εκφωνούν μανιφέστα, δεν προτείνουν λύσεις και επαναστάσεις, αλλά μιλούν για μια καθημερινότητα. Αν μπορούσα να τις κατηγοριοποιήσω, θα έλεγα ότι είναι μικροαστές. Που όμως λένε με μεγάλη ειλικρίνεια πράγματα που έχουμε κάνει και έχουμε σκεφτεί όλες» εξηγεί η Μ. Κανελλοπούλου, που αποκαλύπτει για την ηρωίδα που ερμηνεύει ότι είναι μια γυναίκα η οποία, «μιλώντας ακόμα και για τις σεξουαλικές της ανάγκες, οδηγείται σε πολύ ακραία πράγματα και παραδέχεται με σαρκασμό και χιούμορ ότι έχει περάσει τα 60, αλλά δεν έχει πεθάνει κιόλας, ενώ συμπληρώνει με αφοπλιστική αθωότητα ότι δεν μπορεί να απατήσει τον άντρα της Τζεμ ούτε με ένα κομμάτι γυαλιστερό πλαστικό»!
Η ηθοποιός αποκαλύπτει ότι «ο ρόλος χτίζεται από όλα όσα η ίδια η Κέι αφηγείται, αλλά και από όλα όσα λένε οι άλλες για εκείνη. Λέει πως θέλει να στηρίξει την οικογένειά της που διαλύεται, αλλά δεν έχει ενέργεια. Παρ' όλα αυτά, τη στηρίζει έως το τέλος».
Οι άντρες στο έργο είναι απόντες, αλλά παρόντες. Άλλωστε, ο τίτλος «Τζεμ» έλκεται από το όνομα του άντρα της Κέι και παππού της Άμπερ, που έχει πεθάνει, αλλά το όνομά του δίνεται στον δισέγγονό του.
«Είναι μια διαδρομή ελπίδας από έναν θάνατο σε μια γέννηση» υπογραμμίζει η Μ. Κανελλοπούλου, προσθέτοντας πως «παραδίδει στο κοινό μια βεβαιότητα ότι τα πράγματα δεν τελειώνουν με εμάς, καθώς έρχονται κι άλλοι. Που είναι πολύ σημαντικό. Καθώς είναι πολύ σημαντικό να καταπίνεις τον πόνο της απώλειας του μοναδικού αγαπημένου σου ακούγοντας την ανάσα του δισέγγονού σου» σχολιάζει.
Στη μεγάλη ιρλανδική παράδοση στα μονολογικά έργα αναφέρεται ο σκηνοθέτης Φώτης Μακρής, διευκρινίζοντας πως το «Τζεμ», σε μετάφραση Χριστίνας Μπάμπου - Παγκουρέλη, ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα. «Εκτός από το θέμα της και τη γυναικεία ματιά στα πράγματα, με κέντρισε και ο τρόπος που είναι γραμμένος» λέει. «Οι έξι σκηνές, από τρεις μονολόγους η καθεμία, κάνουν τον θεατή συμμέτοχο, και, καθώς αρχίζουν οι αφηγήσεις, νιώθεις πόσο μακριά είναι η μία από την άλλη, καθώς η καθεμία ασχολείται με τα δικά της θέματα και πως σιγά - σιγά αυτές οι δεκαοκτώ αφηγήσεις αρχίζουν να μπλέκονται, να μπαίνει η μία μέσα στην άλλη, η μία επηρεάζει και να επηρεάζεται από την άλλη, μέχρι να φτάσουμε σε ένα φινάλε όπου αυτές οι τρεις γυναίκες έχουν έρθει πολύ κοντά λόγω κάποιων γεγονότων, όπως ο θάνατος του παππού Τζεμ και η γέννηση του Τζεμ του νεότερου. Έτσι οι τρεις συνεχίζουν την κοινή τους ζωή με μεγαλύτερη κατανόηση» προσθέτει.
Ο σκηνοθέτης χαρακτηρίζει το έργο «ένα γοητευτικό, τρυφερό γαϊτανάκι αφηγήσεων που παίρνουν μαζί τους τον θεατή κάνοντάς τον συνένοχο και συμμέτοχο. Η καθεμία γυναίκα αποκαλύπτει μυστικά που οι άλλες δύο δεν ξέρουν. Μικρά καθημερινά πράγματα που κρύβουν τόνους συναισθήματος».
Στην παράσταση πρωταγωνιστούν, εκτός από τη Μαρία Κανελλοπούλου, η Στέλλα Κρούσκα και η Βασιλίνα Κατερίνη.
